1.
Hayır. Şakasız insanlar b.k gibi
2.
Hayır süslü emin olun. İnsanların işine yaramadığınız sürece arkadaş edinemiyorsunuz.
İyi bir eş ve iyi bir aile dışında gerisi bana fasa fiso geliyor artık.
3.
son zamanlarda kendimi çok sorguluyorum ve üzülüyorum. samimi arkadaşım yada bi, olur ya, en yakın arkadaşım yok. hani üç beş kız arkadaşıyla samimi olanları, watsap grubu olanları falan aşırı kıskanıyorum.
4.
Yok benim kusurum. Demek ki iyi bir arkadaş değilsiniz insanlar sizinle arkadaşlık kurmak istemiyor. Başka bir açıklaması olamaz. Tatlı tatlı "hayır değil" diyen iyilik perilerine sesleniyorum, kimin kusuru?
5.
a5 inan cevabını beğenen kişi benim, belki de haklısındır o yüzden sorup fikir almak istedim.
6.
a6 aşırı yalnız hissediyorum ya. diyorum kaç yaşında kadınsın, canım sıkıldığında fikir alabileceğim bir arkadaşım bile yok. hani fikri de geç bazen biriyle saçmalamak gülmek istersin.
7.
Ne yapalım A5, senin gibi karşımızdaki ne durumda, duyguları var mı yok mu demeden bodoslama dalalım mı?
sırf insanlara sıkıcı geldiğiniz, onları eğlendiremediğiniz için bile muhatap olmak istemiyorlar sizinle. Ss'nin karşısına çıkan insanlar iyi arkadaşlar mı bakalım bir de.
8.
Her arkadaşlık ilişkisini çıkar ilişkisi sanmayın lütfen. Birbirinden tatlı senelerce süren, kötü gunlerinde birbirinin yanında olan bir sürü arkadaşlığa şahit oldum. Bence aksine, arkadaşlık denen şey karşılık beklemeden oluşur. Hastayken benimle ilgilenen, ilaçlarımı alan, aynı şekilde cenazesi olduğunda yanında olduğum kişi en yakın arkadaşım. Kim neden cenazeye çıkar için gitsin mesela? Böyle bir ilişkiden kimin ne çıkarı olur?
Kısaca SS, senin bir yanlışın olmasa bile ki ben bunu kusur diye nitelemek istemiyorum. Çok atılgan bir tip değilsen, konuşkan değilsen, kendini belli etmen oldukça zor. Şahsen ben içine kapanık biri görünce (kampüste vs) yanına gidip arkadaş olmaya çalışırım ama dışarıdan yalnız kalmak istediği imajını oluşturanlardan herkes uzak durur. Bunun da çıkarla bir ilişkisi yok gördüğünüz gibi.
9.
Beni tanımadan nasıl oluyor da çevremin geniş, ama bomboş, çıkar ilişkisi üzerine kurulu olduğunu düşünüyorsunuz anlamıyorum. Hayatınızda bir tane gerçek arkadaşınızın olmaması benim suçum değil, herkesi kendiniz gibi sanmayın. Arkadaşlarımın hepsi senelerdir benimle, en kötü günlerimde de benimleydiler. İzmir'de bir sorunum olsa İstanbul'dan çıkıp gelirler. Aynı şekilde bende arkadaşlarım için her şeyi yaptım ve yaparım. Bence sizin yalnızlığınız topluma karşı nefrete dönüşmüş zamanla. Herkesi çıkarcı bellemişsiniz.
10.
Peki siz yalnız olduğumu nerden çıkardınız ki benim de arkadaşlarım vardı, bitti ve tekrardan arkadaşlıklar kurdum. Kendimce gözlerimlerimi söylüyorum.
Söylediğim şeyler herkes için tabii ki geçerli değil ama bir yerde insanların işine yaramadığınız, onları eğlendiremediğiniz veya ortak paylaşım alanınız azaldığında ya hiç başlayamıyor ya da bitiriyorsunuz.
Genel olarak insanlar ailesine veya eşine gösterdiği tahammülü arkadaşına gösteremiyor ve belli bir yerden sonra kopuyor.
