aparatin amacindan saptigim icin beni affedin...

Sonunda uzulenin ben olacagini adim gibi biliyordum. Ama sonun bu kadar cabuk gelecegini tahmin etmemistim. Kendimi nasil hissetmem gerektigini bilmiyorum. Aptal,saf,hayalperest,degersiz,onemsiz,mutsuz,umutsuz,kirgin,yorgun. Zaten ne bekliyordum bilmiyorum. O kadar sacma bir olaydi ki. Ama sevilme,istenme arzum o kadar agir basiyordu ki gercekleri gormek istemedim. Her zaman aklimin bir kiyisina ittim, unutmayi tercih ettim. Bende bir kez olsun yasitlarim gibi ani yasamak istedim. Dunu yarini dusunmeden o anki mutlulugu heyecani doyasiya yasamak istedim. ilk defa boyle bi adim atmistim. Ilk defa biri beni kadin yerine koymustu. Samimiydi,icten gelmisti. Gerisini sorgulamak istemedim. Bir seylerin yanlis gittiginin farkindaydim ama onemli degildi, belki zaman gerekiyordu. Hem sadece lafta da olsa beni sevdigini soylemisti. Hadi sevmese bile hoslanmisti biri benden. ilk defa. Karsi cinsle goz goze bile gelemeyen ben elini tuttum,sarildim,optum. Biri bana,tenime dokundu. Bunlar benim icin o kadar muazzam ve inanilmaz seylerdi ki. Diger tum olumsuzluklara degerdi. Belki zamanla beni sevgili yerine bile koyardi,arkadaslariyla tanistirirdi,sokakta elimi tutardi. Artik her seyin olabilirligi vardi gozumde. Bende artik normal insan olabilirdim, herkes gibi olabilirdim. Bir gun illaki biterdi ama guzel hatirlardim. Bana hissettirdigi bu duygular icin ona minnet bile duyabilirdim. Ama o bana bir mesaji bir cumleyi bile cok gordu. Ben ne dusunurum ne hissederim hic umursamadi. Zaten bastan beri istedigi tek bir sey vardi belki de. Ihtiyacini karsilayamayacagimi anlayinca hic yokmusum gibi davranmakta bir sakinca gormedi. Oysaki daha 2-3 gun once seni kulllan at olarak gormuyorum diye bana kizmisti. Amaci her neyse bana bir cumleyi cok gormemeliydi. Kazanmaya calistigim, buyuk ugras verdigim o ozguveni yerle bir etmemeliydi. Iyi niyetimi suistimal etmeye hakki yoktu. Sevemezdi, yeyerince isinamazi,kendine uygun bulmazdi bunlari da bana acikca soylerdi. O zaman ona kizamazdim. Yine kahrolurdum ama ona kizamazdim. Cunku durust olurdu ve beni sevmeme hakki vardi. Bu sekilde beni bir pacavra gibi hissettirmekten,durup durup gozumden yas suzulmesinden, kafamda surekli asla sevilemeyceksin diye gecirmemden daha iyi olurdu. Ne olursa olsun bir insanin ahini almamak gerekiyor. Hatta sanirim bende bir baskasininkini aldim ve basima bu geldi. Umarim o kisi bana hakkini helal eder ve beni affeder.