arkadaşlık

1. bence siz haklısınız, arkadaşınız saygısızca davranmış size karşı. çocuktan hoşlanıp bunu itiraf etmekte zorlanıyor olabilir, buna lafım yok, ayrıca çocuk onu kullandığı halde ona gidiyor olabilir, kendi hayatı, buna da lafım yok. ama sizi istemediğiniz durumlarda bırakıp bir de üste çıkması hoş değil. bence karşınıza alıp ciddi ciddi konuşun, eğer bu tavrını sürdürürse onunla çok fazla görüşmeyin derim ben.

2. (yazar: arkamdabirseyvarmi) ben düzgünce uzun bir mesajla açıkladım hala uzatıyorsun diyor bana, uzatmıyorum seni çarşamba günü yemeğe davet etmek istiyorum falan yazdım tamam yazıp öpücük atmasına rağmen ortak arkadaşımıza düşüncesizce "seni de çağırmış mı beni çağırması ne alaka" demesi beni gerçekten sinirlendirdi. Allahtan ki o kızı da çağırmıştım, çağırmasam ayıp olacaktı sanki kasten yapmışız gibi. Hep beraber buluşup yemek yiyelim istedim ama ortak arkadaşımıza gidip arkamdan konuşmuş resmen. Bu da beni çok üzdü.ben gayet ne hissettiğime kadar açıkladım hala çocuğu savunmaya devam ediyor "o arada çocuk çok sinirliydi dönüp sana bide açıklama mı yapıcaktı" tarzı saçma sapan mesaj yazmış... sürekli kendisini her şeye dayanan benim tüm bu dayanılmaz triplerime (?) karşı susan biri olarak gösteriyor kendini ama beni kırdığı noktada benim içimden konuşmak gelmiyor diye suçlu ben oluyorum. Bıktım bu çocuk yüzünden kavga etmemizden ama anlatamıyorum asla kör olmuş gibi

3. gerçekten çok ayıp etmiş. böyle ciddi eski ve çok yakın bir dostunuz olsa tolerans göstermenizi öneririrdim ama sanırım öyle bir şey de değil. çocuk gözünü kör etmiş desek, gidip sizin arkanızdan diğer arkadaşınıza öyle bir cümle kurması filan direkt kendi kişiliğiyle ilgili durumlar. yalnız keşke yemeğe üçüncü bir kişiyi çağırmasaydınız, başbaşa konuşmanız daha iyi olabilirdi. üçüncü kişinin yanında rezil olmuş hissedeceği için daha ters tepkiler verebilir. çok yorucu bir insana benziyor, ben sizin yerinizde olsam uğraşmazdım açık konuşayım. özellikle sizin üzerinizden kendini aklamaya çalışan biri olması (benim de vardı böyle çok yakın bir arkadaşım, çıkardım hayatımdan rahat ettim) hiç hoş değil. sizin tercihiniz ama bence çocuk arkadaşınızı çok ciddi terslemediği, yani arkadaşınız size mecbur kalmadığı sürece bu durum düzeleceğe benzemiyor, bence mesafe koyun.

4. (yazar: arkamdabirseyvarmi) kendisini rezil hissedeceğini düşünmüyorum ne emin olmaksa konuda ben haklıyım ben bile kendimden bu kadar emin değilim, kendisinden acayip emin çok kararlı bir de olay sonrası aramaya çalıştım yüzüme falan kapattı. Aslında çok iyi bir tip yorucu falan değil ama birden böyle yapması gerçekten beni de üzdü. Belki de dediğiniz gibi yorucu bi tiptir ben farkedememişimdir. Bence üni sonrası çocuk arayıp sormadığı zaman hatasını anlayabilir diye düşünüyorum ama bence o zaman bile hatalı olduğunu düşünmez. Tek yakın arkadaşım o olduğu için kaybetmek istemiyorum onu ama bu durumda bile beni haksız görüyor. Üstelik o kadar kendimi açıkladım yine bile biraz olsun hak vermedi.. güzel cevabınız için çok teşekkür ederim iyi bir teselli oldu bana da çok sağolun <3

5. tek yakın arkadaşınız oysa o zaman bence üstüne gitmeyin, biraz zaman tanıyın. bazı şeyler üstüne gidildikçe daha kötü oluyor. zamanla sizi anlar belki. umarım hatasını anlar da aranız düzelir. siz de kendinizi üzmeyin, hepimizin arkadaşlarıyla ilişkilerinde oluyor böyle şeyler. rica ederim, sevgiler :)