babamla aramdaki sorunların bir türlü düzelmemesi ve çıkış yolu bulamamam?
merhaba süslüler. öncelikle çok bunaldığım için ve kendi başıma bir çıkış yolu bulamadığım için sizlere fikir danışmak istedim. olaylar aslında şöyle başlıyor. annem bundan 4 yıl önce bir psikolojik rahatsızlık geçirdi. üniversiteye başladığım ilk yıldı. bu dönem maddi ve manevi.olarak çok yıprandık. babamın baskıcı tutumu yüzünden aramızda ufak tefek sorunlar çıkardı. ancak benim alttan almam sayesinde konu kapanır giderdi. üniversitenin ikinci yılındayken annem artık kendini toparlamıştı. ancak bu dönemden sonra babamın maddi sıkıntılarından dolayı yakın bir akrabamız benim eğitim masraflarımı üstlendi.ve okulumu bitirene kadar da bana yardım etmeye devam etti. babam annemin hastalığından sonra ki hastalığı sırasında doktor v.s konularında yardımcı olsa da ona bu süreçte gerçekten çok kötü davrandı. ben de bunları bildiğim için babama karşı ister istemez tutumum değişti. ona bunu her söylediğimde ben sana maddi açıdan yardım edemiyorum tabi o yüzden böyle söylüyorsun, sen başka şehirde yaşarken benim burda neler çektiğimi bilmiyordun şeklinde tepkiler verdi. hala da veriyor. bunları anlatma sebebim şu babam eskiden de baskıcı bir insandı. ama annemin hastalığı sürecinden sonra değişik biri oldu. artık ekstra baskıcı. arkadaşlarıma karışıyor. ona göre tüm arkadaşlarım yanlış seçim. hepsi benim kötülüğümü istiyor. hayatım hakkındaki tüm kararları kendisi vermek istiyor. nerde çalışacağım nereye gideceğim ne yapacağım v.s.akşam bir arkadaşımla görüşmek için evden çıksam her zaman tartışma çıkıyor. kendisine zıt bir şeyler söylediğim anda tartışıyoruz. haksız olduğunu asla kabul ettiremiyorum.onun zamanında birçok tecrübe yaşadığını benim onun yanlış tecrübeleri doğrultusunda hareket edip hata yapmamam gerektiğini düşünüyor. iş hemen para muhabbetine geliyor. ben sana para veremedim ondan böyle yapıyorsun oluyor.hayır desem de asla kabul ettiremiyorum. annemle araları annemin hastalığından sonra hiç düzelmedi zaten. ben annemi savunursam eğer sen zaten benden nefret ediyorsun diye başlıyor. yakında öleceğim zaten o zaman hepiniz rahat edin şeklinde devam ediyor. hayatıma bu kadar müdahale edilmesinden ve sürekli bir şeyler yüzünden suçlanmaktan o kadar yoruldum ki. zaten yeni mezun oldum.şu an için kendimi geçindirebileceğim bir işte bulamadım. mezun olduğum için akrabamızdan aldığım yardım da bitti. yanlarından ayrılırsam bana yardım etmeyeceğini de çok net biliyorum. yani yanlarından ayrılamıyorum. biliyorum çok uzattım ve karışık yazdım. ama bu konuları ve bu olayları daha önce kimseye anlatmadım. ne olur bana bir yol gösterin. sizce benim mi yanlış yaptığım bir şeyler var?kafamda artık sürekli vicdan azabı çekiyorum neyi yanlış yapıyorum diye. babamın bu baskılarınj azaltması için yapabilirim?