kızlar bu soru benim için çok önemli piliss yorum yapınn<3?
benim 2 senedir hoşlandığım bi çocuk var, aynı benim gibi komik falan, yani kafalarımız aynı diyeyim.ama 2 senedir ben buna asla bakmıyorum veya donuk bakıp geçiyorum.bu da bana öyle bakıyor ben öyle baktığım için ama her gün göz göze geliyoruz mutlaka. öyle sert duruyorum ki yanıma gelmesi bile imkansız gibi, asla sırıtma falan yok bende. benim karakterim biraz hoşlandıklarıma bakmama, rastlaştığımızda nereye kaçacağını şaşırma üzerine kurulu gibi, malım yani:( aslında utangaç biri değilim ama hoşlandıklarımla hep böyle oldu. esasında sürekli şebeklikler yapan biriyim, sadece hayatım 2-3 senedir çok zordu ve çok yoruldum yeni yeni toparlanıyorum. şimdi bi arkadaşıma dedim ilk kez, bizi tanıştırıcak ama 2 senedir neredeyse her gün karşılaşmamıza rağmen asssla selamlaşmadık, şimdi ilk kez bi adım atmak istiyorum ama bu 2 senedir hayatım çok zordu, çok fazla üzüldüm ciddi anlamda hayattan koptum bi dönem. maddi manevi.o yüzden üzülürüm toparlanamam diye çok korkuyorum. aslında esas olarak çocuğa asla bakmamamın nedeni bu galiba. bana biraz cesaret verir misiniz, kendimde kusur arıyorum sürekli konuşmamak için, saçma olmamıştır umarım süslülerim sizi seviyorum mutlu günler