devlet hastanesinde tedavi olmak

39. özel üniversitenin aciline gitmektense devlet hastanesi çok daha iyidir. gecenin ikisinde kusmakta vücüdumda derman kalmamış, ayakta dahi zor dururken sırf yakın diye gittiğim özel üniversite acili doktorumuz yok, sabaha randevu verelim demiştir. acil servis ücretsiz, muayene ücretli olduğu için gece yarısı sepetlemiştir. parayla bile olsa baksaydınız vicdansızlar. sonrasında şehir hastanesine gidip paşa paşa acilde serumu yiyip, kan sonuçlarının ardından reçetemi alıp eve dönmüştüm. sabaha karşı olduğu için mi bilmiyorum ama ankara şehir hastanesi acili boştu, bekletmeden acile yatırmışlardı.

38. polikliniklerde kötü davranılma ihtimaliniz çok yüksek, acillerde ise ne ile karşılaşacağınız malum. yine de acil ameliyat gerektiren bir durumumda şaşırtıcı bir şekilde gittiğim en iyi hastane oluvermiştir.

aşırı sancı şikayetim ile özel hastane acilinde 4 (dört) gün süründükten, asla işe yaramayan ağrı kesici iğnelere ve yanlış teşhislere binlerce lira (evet) harcadıktan sonra devlet hastanesinde ameliyat oldum.  

4 gün boyunca her gece acile yetiştirilmelik durmak bilmeyen bir ağrı çektim. nedeni bulunamadı, denenmeyen şey kalmadı, ağrım dinmedi. neredeyse yarı baygın halde acile getirilip ağrı kesici iğne olmayı bekliyordum, annem işlem ücretini ödemeden iğneyi vurmadılar:) sırada olmasına rağme fiş görmeden iğneyi vurmuyorlar evet.

ağrının yeri dışında başka belirtim olmamasına rağmen böbrek taşı düşürüldüğüme karar verildi. kısa kesmek için anlatmayacağım birrr sürü rezillik yaşadıktan sonra tomografime dikkatli bakılmadığı fark edildi ve kadın doğuma yönlendirildim.

tabii ki başka bir hastaneye gittik (yine özel). burada da tekerlekli sandalye ile taşınıyordum, girişte bekleyen insanların arasında kıvranarak randevu almayı bekledim. işlemleri azıcık hızlandırma gibi bir incelik yapmadılar sağolsunlar. allahtan doktor çok çok iyiydi, neredeyse ultrasonu açtığı gibi “over torsiyon” yaşadığımı, acil ameliyat olmam gerektiğini, doğum sancısına yakın bir acı çekiyor olduğumu söyledi, nasıl dayandığımı sordu. ilk defa biri ağrıma tam olarak inandığı için sevindiğimi hatırlıyorum. acil ameliyat için araştırma hastanesine yönlendirdi. 

devlet hastanesi başından beri kaçtığımız yerdi ve ameliyat olacaktım lol. ama gittiğimde aşırı hassas bakıldım, başımda doktor ve hemşireler pervaneydi. parayla görmediğimiz ilgi alakayı gördük. ameliyat çok şükür çok iyi geçti, bu arada ağrım anca ameliyat olduktan bitti. çünkü başka tedavisi yok, ağrı kesiciler etkisiz. bu yaşadığım olay burun kıvırdığım devlet hastanesine bakış açımı tamamiyle değiştirdi. tabi devlet acilinden bu performansı alamayız ama özel hastanelerin de acili beş para etmiyor. allah kimseyi düşürmesin.

37. kendim dahil giden herkese bol bol sabır diliyorum, cidden allah kimseyi hastaneye düşürmesin ama özellikle devlete. kolay kolay acile giden biri değilim fakat birkaç kez gitmek durumunda kalmıştım durum içler acısı. tedavi edebilecek doktor sayısı genelde 1 ya da 2 oluyor ve doktorlar da gelen hastaları sanırım ölüme yakınlığına göre tedavi ediyor. direkt ilgilenilmek için bıçaklanmış falan olmak gerekiyor. bunun dışında farklı bölümlerde de benzer durumlar var psikiyatriye gittim doktor daha gireli 5 dk olmamışken hemen antidespresanı yapıştırdı, cildiyeye gittim yüzümü incelemeden tahlil vs yaptırmadan direkt roaccutane ı yazdı. doktorlara da bir şey diyemiyorum 5-10 dkda bir hasta alma zorunlulukları var randevuya göre, acil deseniz zaten berbat. özellerde de durum pek farklı değil postansiyel para olarak görülüyoruz ama en azından bi şekilde daha ilgili olunabiliyor. devlet hastanesinde tedavi olmak kadar imkansız ve berbat bi durum yok umarım kimsenin yolu buralardan geçmez

36. 10 yıldır hiç hasta olmadım. Gidene Allah kolaylık versin. Ödediğimiz SGK primlerinin karşılığı bu olmamalı, karşılık olarak saray ve millet bahçesi olarak veriyorlar.

35. Apandisit gibi asiri tehlikeli ve aninda mudahale gerektiren, patlamasi halinde zehrin vucuda yayilip ani olume sebep olma halinin oldugu hastalikta dahi devlet hastanesinde surecim saatlerce aciyla beklemeyle gecmis, en sonunda canimdan olma korkusuyla ozele gitmis biri olarak gercekten guvenilmemesi gereken sistemdir. 

Once acilde teshis icin siranin gelmesi 2 saat surmus agrilar icinde kivranarak dr tarafindan teshis 2 snde yapilip hicbir sey denmeden su testler icin kan ve idrar ver denip yollanmisimdir. Doktora apandisit mi diye sorunca ihtimali var evet cevabini alabilmisimdir yoksa insan yerine konup su durum icin su testi yapacaksiniz dahi denmemistir. 

Ardindan kan idrar sonucunun cikmasi yine 2 saat daha surmustur. Ardindan tekrar acil doktoruna gorunme icin ekstra 30 dk daha beklemeyle doktorun degerlerin yuksek, "durum tehlikeli acil ameliyat gerekecek" denmis ve tomografiye ardindan kadin doguma baska teshis sureci icin yollanmisimdir. 

Bu asamada lanet olsun diyerek 5 saatlik test surecinden ve durumun tehlikesinden korkarak sonuclarimi alip ozele gitmeye karar verdim. Sonuclari alabilmekte ayri bir kaos ve kavga konusu oldu. Doktor sonuclari vermeyecegini labaratuordan alabilecegimi soylerken labaratuor biz sonuc veremiyoruz diyince o asamada cildirdim ve ben canimdan olacagim lanet sonuclarimi verin ve ameliyatimi olabileyim bir an once diyerek zar zor sonucalrimi alabildim. yani ozetle allah gercekten dusurmesin insana korku caresizlik ve guvensizlik veren bir ortam oldugunu bu aci tecrubeyle ogrenmis oldum. 

34. allah sabir versin denecek durumdur

33.  Zor ve riskli bir durumdur.Ensemde ve saç diplerimde kaşıntı vardı. Bir de bakılmadan anlaşılmayacak değişik kabarcıklar oluştu. Bunun için cildiye bölümüne haftalar sonrası randevu buldum. Randevu günüm geldi. İlk sırada ben vardım. Saat 09:00'da başlaması gereken randevu 09.45'de başladı. Sebebi ise doktorun odası değişmiş ve yeni odasına mesai saatinde yerleşiyordu. Uzun bekleme sonucu doktor hasta alımına başladı. İçeri girdim ve bir 10 dakika daha bekledim. Sonra şikayetimi sordu,anlattım. Gelip saç diplerimi kontrol etmeden sana bir şampuan yazıyorum alıp kullan dedi ve gönderdi. Pek emin olamamakla birlikte eczaneye gittim. İlacı sordum devlet karşılamıyormuş.Ücreti de pahalı olunca almadan döndüm. Yeniden başka doktora randevu aldım. Yani boş yere sabahın köründe o kadar bekledim. Aynı şeyi google'a sorarak bulabilirdim.Hastanın yüzüne bile bakmadan ilaç yazmaları aslında doktorların değil sistemin hatası. Özele gitmeye durumum olsa bir dakika düşünmeden giderdim. 

32. Randevu bulamamayı da geçtim. Dışarıda migren atağım tutmuştu ve istanbul'daki bir devlet hastanesinin acil bölümünde 50 dakika sıra beklemiştim. Diyeceklerim bu kadar.

Ismi devlet hastanesinde tedavi ol(ama)mak şeklinde değiştirilmesi gereken başlık.

31. Siyasi politikalarla güya 'hastanede beklemeyi kaldirdik' demek için tüm yükü saglik personeline yükleyip sistemin aksakliklari için de onları hedef gosterdikten sonra artik kimsenin dayanacak gücü kalmadi anladigim kadariyla.Sistem can çekişiyor

30. dün Kan vermek için tam tamına 200 kişi bekledim. En önemli tahlil için de kit bittiği gerekçesiyle başka hastaneye sevkedildim ve orada da sura bekleyerek iki tüp kan için tüm günümü sıra bekleyerek geçirdim.