iş aramak

1. Hemen hemen herkesin hayatında en az bir defa yaşayacağı sancılı süreç. Sonunda bulursanız ne ala!

Annem ve babam ayrılmaya karar verdiği için babamın bizi annemden yana olmakla suçlayacağını ve bize harçlık vermeyeceğini düşündüğüm bir dönem koşarak iş aramaya başladım. Hemen en yakın avmye gittim ve sevdiğim mağazaların camlarında "bizimle çalışmak ister misiniz" yazısı aradım. Hiçbirine girmeye cesaret edemedim. En az 1 saat sadece avm koridorunda dolaştım. Bahsettiğim avm de kesinlikle büyük bir yer değil. Bacaklarım heyecandan titriyordu. Sanki "iş?" Desem bana gülecekler ve git burdan diyeceklermiş gibi. Ne salaklık. Bir cesaret girdiğim ilk yer Penti oldu. Çünkü vitrininde o malum soruyu sormuşlardı. Cevabım evetti. "Evet, elbette sizinle çalışmak isterim!" İçerideki müşterilerin çıkmasını bekledikten sonra muhtemelen yaşıtım olan kıza ilanı sordum. Başvuruların internetten alındığını, işin zor olmadığını, hatta kendisinin de ilk tecrübesi olduğunu anlattı. Ama tam zamanlı çalışan arıyorlardı. Penti'yi elemiştim. Fakat yeni bir ufuk açıldı zihnimde. İnternet! Hemen çeşitli sitelerde cv hazırlamayı düşündüm. Daha sonra vitrin ilanlarına daha dikkatli baktığımda hepsinin küçük puntolarla zaten bu sitelere yönlendirdiğini fark ettim. Kariyer.net ve secretcv kesinlikle edinilmeliydi anlaşılan. Gratis, madame coco, english home, watsons, rossmann... Hepsi internet üstünden başvuru alıyordu. Onları eve gidince halletmeye karar verdim. Adil ışık'a girip sorduğumda onlar da tam zamanlı aradıklarından bahsedip beni zara'ya yönlendirdiler. Zara'da çalışamazdım. Çünkü mottom "alışveriş yapmadığın yerde çalışma."ydı. Yine de zara'nın büyülü dünyası aklımı çeldi ve inditex grubuna bakmaya karar verdim. Avmde oysho da vardı. Yeni doğmuş bir zebra yavrusu gibi bacaklarım titriyerek oysho'ya girdim. Kasadaki müşterilerin gitmesini bekleyerek iş başvurusunda bulunmak istediğimi söyledim. Hemen bir tanesi yardımcı oldu. Formu birlikte doldurduk. Ben doldururken o da bana sorular sordu. Ne kadar çalışmayı düşünüyorsun, bölümün ne vs. Halihazırda açık pozisyon olmadığından, ihtiyaç olursa haber verileceğinden bahsetti. Bir tane de fotoğrafımı bırakıp çıktım. Tek bir başvuru. Tek bir gerçek başvuru. Avmde geçirdiğim 2-3 saatten elimde kalan şey bu oldu.

Eve gittiğimde hemen aklımdakini yaptım ve cv hazırladım. Kalbim kadar temiz cvler. Tecrübe yok, part-time iş arıyorum, mümkünse derslerime de zeval gelmesin. Bir de üstüne para bekliyorum, ne keyif. Daha önce saydığım yerlere, bebek mağazalarına falan başvurdum. Klasik bir "başvurunuz alınmıştır, teşekkürler." Mesajından başka ne gelen ne giden oldu haftalarca. Ben hala para hesaplıyordum. Annem çocukları da alıp evi terk etmişti çoktan. Onlar memlekette, ben başka şehirde, babam evde. Resmen yaprak dökümüydük. Para da giderek suyunu çekiyordu.

Derken zaman geçti, annemle babam ne idüğü belirsiz bir biçimde barıştılar. Paramın kesilmeyeceği anlaşıldı yani. Olaya sadece böyle bakabildim çünkü onlara çok kızgındım. İki haftada 4 kilo vermiştim, mutsuzdum, korkuyordum, ergenliğe dün girmişim gibi sivilceden tenim görünmüyordu. Onların barışması beni depresyonumdan çekip çıkaramadı. Bir gün yine böyle yatağımda dönerken telefonum çaldı.

"Merhaba, ben oysho'dan arıyorum. Müsaitseniz yarın 4'te görüşebilir miyiz?"

2. Şu sıralar fazlasıyla muzdaribim. Mezun olur olmaz iki milyar verdiklerini ve müdür pozisyonunda olduğumu öğrenince herkesçe bilinen bir şirkete daldım 6ay tecrübe kazandım. Şuan iki aydır işsizim ne istediğimi biliyorum ama bir umut gözükmüyor ufukta stajyer ararken bile deneyimli daha önce staj yapmış yazmıyorlar mı deliricemm.

Edit; 27/10/2021 . Güncel durum arkadaşım aracılığı ile yazılım firmasının yasal departmanındayım. Bir nevi satış ve korsan kullan ile mücadele ediyorum. Mart'ta 4. yılım dolacak. İlk girdiyi yazıp bu iş yerine girene kadarki sürede ik stajerliği

( bedava), kınalarda nedimelik, marketlerde tadım yaptırmaya kadar gelir elde edebilmek için mücadele ettim, çünkü evden para bekleniyordu. Dikaktinizi çekerim 4 yıllık ekonomi bölümü lisans mezunuyum.

Hayalim olan İk için yeterince mücadele ettiğimi düşünüyorum nasip değilmiş olmadı. Şuanda çalıştığım yerde memnun muyum? Kötünün iyisi ama uzayıp kısalamam açıkçası ülkenin şu durumunda daha iyi diye bir yere geçme cesaretimde yok. Başkaları senin cesaret edemediğin hayallerini cesaret edip yaşıyor derler bakalım hayat ne gösterecek.

3. senelerdir yaptığım ama bir sonuca varmayan durum. okuduğum bölüm de iyi bir okuldaydı ve de iyi bir bölümdü üstelik. part time bir işe başvuracağım bu gidişle. gerçekten emeklerime yazık ya. üzülemek için düşünmemeye çalışıyorum.

ekleme: okuduğum bölümle alakasız olsa da satış danışmanlığı düşünüyorum. (kendi mesleğimde iş bulamıyorum çünkü) çalışanına profesyonelce yaklaşan, iyi bir firma biliyorsanız mesaj yazarsanız sevinirim. bu arada starbucks'da çalışma konusunu da merak ediyorum (ORTAM, maaş vs).

4. sancılı, ve sıkıntı dolu dönemler. 5 yıldır çalışıyorum ama ara ara iş ararım, ne varmış ne yokmuş, market yoklaması yapmak amaçlı. orta seviye ve üstüne bakıyorum genel olarak. arada giriş seviyesine de bakıyorum ne var ne yok diye. giriş seviyesi için deneyim süreleri gittikçe artmış maşallah. Bir tanesi 3 sene deneyim, birkaç sertifika istiyor, ama ben sana asgari ücret vericem diyor. pışşııık..

orta seviye için 7 sene deneyim, sertifikalar, yabancı diller istiyorlar, verdikleri maaş, maaş değil.

Bir de başvurdun, bekle bekle bekle.. bazı firmaların 2 ay sürüyor cevap vermeleri, sen o iki ayda umsuluk oluyorsun.

doğru düzgün iş bulmak gerçekten çok zor. Sevdiğin işi bulmak hele daha da zor.

offf...

5. şu sıralar hemen her gün bilinen tüm portalları gezip, gerçekten değerlendireceğim bir ilan arıyorum. açıp yerine mutlaka bakıyorum falan.

neticede haftada bir bilemedin en fazla iki ilan bulabiliyorum kendime uygun. iyice düşünüp başvurduğumda bir umut doluyor içime.

lakin aradan günler geçip "özgeçmişiniz görüntülendi" durumu yazmadığında o umutlar paramparça ve ben süklüm püklüm iş aramaya devam.

işte öyle de umutsuz bir hal...

6. İçinde bulunduğum durum. İşten çıktım ve ne güzel oh rahat diyordum. Ancak bu kadar rahatlık yeter sanırım. Ailenizle yaşıyorsanız hele kendi paranızı kazanıp onlara da destek olmak büyük rahatlık çünkü. (onların böyle bir talebi yok ama olsun). Koton satış danışmanlığından tutun, ingilizce öğretmenliğine (asıl mesleği m) hatta thy nin kariyer fırsatlarına ve ofis elemanlığına kadar başvuruyorum. Salı günü bir görüşmem var, şans dileyin🌺

7. Gayet deneyimli bir mühendisim, başvuru yaptığım yerlerin neden ara verdiğimi sorup 18 aylık oğlum olduğunu duyduğunda suratıma telefon kapatmasından yıldım. Bunu yapanların kadın olması da ayrı mevzu. 

8. 2 aydır içinde bulunduğum,hayattan soğutan durum.Henüz tam olarak iş bile aramıyorum.Staj yeri arıyorum.Ama onu bile bulamadım.Bir sürü görüşmeye gittim.Çoğu kişi köle arıyor zaten kendisine.Görüşmelerde ben para vermem sana,ben iş öğretiyorum o zaman senin de bana para vermen lazım diyeni bile gördüm.Geçenlerde gittiğim bir görüşmede çalışma saatlerinin belli olmadığını,ofisi kendi ofisim gibi sahiplenmem gerektiğini,hırslı olup her şeye koşturmam gerektiğini söyledi avukat bey.Tüm bunları yaptıktan sonra da kazanacağım para sıfır.Dikkatinizi çekerim yol yemek bile yok.Tamam ben kendimi geçindirebileceğim kadar bir para alamayacağımı artık kabullendim.Ama günümüz şartlarında hayat zaten zor.Yaşam pahalı.Dört sene okuduktan sonra insan en azından kendi harçlığını çıkartmak istiyor.Bu sene böyleyse seneye ne yapacağım diye düşünmekten kendimi alamıyorum.

İş aramaktan öyle yoruldum ki hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden.Kısaca berbat bir durumdur.

9. İş arayanlara naçizane tavsiyem mutlaka her sabah cv nizi güncelleyin. Daha önceden başvurduğunuz, hiç aklınıza gelmeyen bir firma yıllar sonra size dönüş yapabilir.

Unutmayın ilk işiniz cv güncellemek olmalı.

10. bezdim.