4. 1970 yapımı dramatik bir türk filmi. türk sinemasının ilk kadın yönetmenlerinden biri olan ve talihsiz bir şekilde kaybettiğimiz bilge olgaç yazıp yönetmiş, türkan şoray ve demir karahan başrolleri paylaşmış.
zeynep, bir kaza sonucunda felç kalmış genç bir kızdır. etrafındakiler ona pervane olmaktadır. evlerinde düzenledikleri bir partide teğmen tarık'la tanışır ve merhamet duygusuyla ona yaklaşan tarık, zeynep'in hali hazırda çalkantılı olan ruh dünyasını derinden sarsar. (gizlinot: şoray'ın ata bindiği fotoğrafın önünde ağladığı sahne çok etkileyicidir. ''hayır, tahammülüm kalmadı bu resme, dayanamıyorum, indirin! kaldırın bu korkunç hayali buradan, kaldırın, istemiyorum!'') hezeyanları yüzünden gün geçtikçe hırçınlaşan zeynep'in tek umudu bir gün yeniden yürüyebilmek ve (gizlinot: film boyunca zorlama bir şekilde girdiği çıkmazlara hak verip film boyunca yaptığı sersemliklere sinir olduğum) tarık'la beraber olabilmektir.
''işiniz olmadığı bir gün evimize gelip bir çayımızı içmenizi rica edebilir miyim? geleceğinizi önceden haber vermenize ihtiyaç yok çünkü maalesef, her zaman evdeyim.''
ayrıca bu filmle ilgili çok ilginç bir ayrıntı var. zeynep, at sürerken düşüp felç kalıyor. bu filmden iki yıl sonra çekilen cemo'nun setinde türkan şoray attan düşüyor ve ölümden dönüyor. ayrıca bu filmdeki partneri demir karahan, şoray'ın sinema kariyerindeki son partneri oluyor. 2007'de çekilen suna filminde karı kocayı canlandırıyorlar.
restore edilmediği için neredeyse hiç bilinmeyen bu film elbette kusursuz değil ancak bilge olgaç elindeki imkanlarla her anlamda etkileyici ve şiirsel bir iş ortaya çıkarmış. 62 dakikalık süresiyle şans verilebilecek bir yapım.
edit: bugün ekşi sözlük'teki bir girdiden öğrendim ki, bu film stefan zweig'ın ''sabırsız yürek'' isimli öyküsünden uyarlamaymış. çok şaşırdım.