30 yaşında hiç sevilmemiş, istenmemis ve hiç düzgün ilişkisi olmamış olmanın verdiği yük ile yasayamiyorum ?

1. Bir kere fitrata ters degil. Insanlar gayet yalniz baslarin hayatta kalabilirler. Dolayisiyla oncelikle bunu kabullenmeniz ve yalnizken mutsuz olmamaniz gerekiyor. O zaman kimsenin 3 kurusluk ilgisine muhtac hissetmezsiniz ve sirf aman yalniz kalmak cok korkunc diye sacmasapan insanlarin sacmaliklarina boyun egmek zorunda hissetmezsiniz. Ozlemini duydugunuz duzgun iliski ancak iliskide iki tarafin da esit oldugu zaman gerceklesebilir. Bir taraf digerini sevdiginden degil de yalniz kalmamak icin oradaysa o iliskide esitlik olmaz dolayisiyla dengesiz ve toksik bir iliski yasamis olursunuz.

2. Sevdiğim ve sevildigim mutlu ve huzurlu olduğum bir ilişki diye belirttim. Yalnız kalmamak için değil maksatım. Bu duygu beni yalnız hissettirdiği için yalnızlıktan dem vurdum. Yanlış anlaşılma olmasın.

3. anonim 1 e katılmıyorum ben.sevmek sevilmek hormonal de bir durum aslında. kendi başına yetip yetememe durumu değil bu kesinlikle. bilmiyorum süslü bağlanıyorsan bağlanıyorsundur aslında taktik yapılacak bir sey olarak görmüyorum sevgiyi ben. ilişkiyi iki tarafta istemeli elbette flörtte kalmasının sebebi karşı tarafın güven veren bir tip olmamasından kaynaklı olduğunu düşünüyorum. yani o kişi cıkmamıştır olmamıştır zor bu işler gerçekten.

4. Süslü ben seni çok iyi anlıyorum, senin 26 yaşında halinim. Ama ben beklemekten vazgeçtim, cinsellik harici yanında duracak erkek emin ol çok çok az. Erkekler biz kızlar gibi önce kişiliğe değer vermiyor emin ol. Öylesi varsa da çok çok az. Bunu bil ve kendini yalnız hissetme, emin ol gerçekten değer vermeyen bir erkekle olmaktansa yalnızlık çok daha iyi. Ve emin ol ihtiyaç değil bir erkekle olmak. Çünkü bunu hakeden erkek yok, onunla olmak senin hayatına değer katmayacak ki? Ekstra ne kazanacaksın öyle düşün. 

5. Sevgili süslü;

Bende senin 27 yas halinim hatta benzer bir başlığı da bir kaç gün önce ben açmıştım.

Benim ilk zamanlar aile baskısı ve Doğulu bir kiz çocuğu olmamdan mütevellitti ama simdi istesemde bir şeyler olmuyor.

Simdiki ilişkiler modu belli ilk istenilen şey ten uyumu adi altında cinsellik oluyor. Olağan bir durum buna asla karşı değilim fakat hiç deneyimi olmamis ki bu zamana kadar aile tarafından'namus' kavramı empoze edilmiş bir kiz çocuğu olarak nasil yol alabilirim ki. Kendimi hala kiz çocuğu olarak görüyorum ki aile yapım bana bunu mecbur etti. Neyse senin soruna cevap vermeyi yol göstermeyi tecrübe aktarmayı o kadar çok isterdim ki ama işte kelin ilacı olsa kendi kafasına sürer.

Ayni tepkileri alıyoruz sorunlar şaşırıyor nasil olur ya erkek arkadaşın ilişkin yok mu nasil yalniz kalırsın diye soruyorlar ama yok işte ciddi birseyler yaşamak istiyorsun karşına senin gibi düşünen çıkmıyor.

Su evlenen, sözlenen, nisanlanan hemcinslerine özeniyorum. Nasil yapıyorsunuz nasil beceriyorsunuz bu isleri ? Bir yol yordam gösterin.

Mutlu ol,pozitif ol, iste evrene mesaj gonder dediler hepsini yaptım cahil olsam hacı hocaya giderdim artık onu da kendime yediremiyorum işte. Denemediğim yol kalmadı. En azından ilişkiyi geçtim bari diyorum anne olmak elimden alınmasın.

Kader kısmet nasip diyerek oyalıyorum kendimi. Dilerim ki senin, benim, bizim gibi insanlarda istediği sevgili kavuşur.

Yine bana düşen inşallah, maşallah, hayırlısı demek

6. A8, modern çevre senin gibilerden oluşuyorsa hiç edinmeyeyim hadsiz.

7. Anonim 8 inançlı olmak varoşluk değildir. Asıl varoşluk senin kafanın içinde.