açılmak istiyorum ama cesaret edemiyorum ?

1. Ayrıca hem ailemin, hem arkadaşlarımın, hem okul ortamımdaki insanların tepkisinden çekiniyorum. Anlayışla karşılayacak insan sayısı az. Tabii ki başkasının fikirlerini önemsememem gerek benim hayatım ama çekiniyorum işte. Bir anda insanların karşısına o şekilde nasıl çıkarım bilmiyorum 

2. Süslüm ailemin tepkisinden de çekiniyorum. Direkt dinden çıkmış gibi algılayacaklar. Evet biraz yobazlar maalesef. Şuan maddi bağımsızlığım yok bir yaptırım uygularlar mı kestiremiyorum. Mesleğe geçmeme daha çok var ama bekleyip de kalan senelerimin böyle geçmesini istemiyorum 

3. kıyamam çok haklısın istemediğin bir hayatı yaşıyorsun şu an ama baskıcı bir ailen varsa ekonomik özgürlüğün olmadan o evde yaşarken bu iş zor buradan sana gaz vermek şöyle yap böyle de demek bize çok kolay. istersen biraz konuşarak bu alt yapıyı hazırla önce pat diye birden ben açıldım diyerek olmaz çünkü. Yavaş yavaş hazırla onları açılmak istediğine buna kararlı olduğuna dinde zorlamayla bir şey olmayacağına.

4. aşamalı giderdim ben olsam. mesela ibadetlere devam ettiğimi aileme bir şekilde gösterir belli eder sonra sadece saçımı açıp yine kıyafetleri tesettür stili seçerdim. onlar alıştıkça da yavaş yavaş istediğiniz gibi giyinebilirsiniz belki. arkadaşlarınızla ilgili bir tavsiye veremeyeceğim nasıl bir çevreniz olduğunu bilmediğim için. belki bu süreci yaşamış olanlar daha iyi tavsiye verir ama fikrimi yazayım dedim

5. Fikrime saygısı olmayacak arkadaşımı hayatımdan çıkarmak kolay oluyor ama aile olunca bunu yapamıyorum kızlar. Maddi bağımsızlığım olsa yine tamam resti çekerim ben böyle mutlu olacağım diye ama yapamıyorum. Şuan aileme bağlı bir hayat yaşıyorum. Annem hoşlanmayacak ama saygı duyar biliyorum. Babam tepki gösterecek. Psikolojik olarak zor bir sürece kendimi atmış olacağım

Yaşadığım çevre insanları çok kolay etiketleyip yargılayan bir çevre. Küçük yer işte. İnsanların farklı gözle bakmasından çekiniyorum. Üstelik 1 sene kapanıp açılma değil dile kolay 8 sene. O kadar üzülüyorum ki lisede yaşıtlarım saçına başına özendiği yaşta ben şal eşarpla uğraştım diye. o zamanlar da yapmak zorunda olduğum için yapıyordum

Yakın 1-2 arkadaşıma konuyu açmayı düşünüyorum. Saygı duyacaklar biliyorum. Ben anlamıyorum ama neden bu toplumda kapanan birini alkışlarken açılan birini yaftalıyorlar? Çok dertliyim bu konuda çok. Yazmak iyi geldi

6. Soruyu ben sordum sAndım. Şartlarımız aynı. Kasım ayından beri bu sürecin içindeyim. Bayramdan sonra söyleyeceğim ne olursa olsun. Ben de buraya soru açmayı düşünüyordum. 

Normalde insanların hakkımda ne düşündüğünü umursamam ama şu açıdan bakıyorum saçı çok uzun olan biri saçını kit kestirse bulunduğu ortamda dikkatini çeker. Bizimki de böyle olucak büyük ihtimal. Herkes bakıp akşından bir şeyler geçiricek. Bana bu da başa çıkması ağır geliyor. Tecrübeli birileri yazsa keşke

7. Aynı durumdayiz. Ben 5 yıla yakın oldu açılali. Eğer bir gram aklım olsaydı asla başımı ortmezdim. Giden yıllarıma aciyorum.

Maddi imkanım vardı iş dolayısıyla deyip açıldım ama çok kavgalar oldu. Duygularınız sağlam olmalı.

İnan bana beş yıldır yaşıyorum kapalılık dönemimde yasayan oluymusum.

O kadar çok şey değişti ki hayatımda kendimi buldum.

Artık İslam'a da inanmıyorum.

Kadını ikinci sınıf gören, bir kız çocuğunu 14 yaşında kadın sınıfına koyup saçma sapan özgürlüğünü kısıtlayan kıyafetleri emreden bir dine inanmıyorum ve semavi dinlerin hepsinden nefret ediyorum

Bütün bu ataerkil yapı, kadınların ve dünyanın başına gelen çoğu şey onların bok yemesi.

8. A8 nedir mesela değişen? Kendinizi bulmaktan kastınız nedir?

9. A6 süslüm haklısın kulp takacak insan her şekilde bulur bahanesini. Maddi özgürlük şu yönden sıkıntı, olur da çok tepki gösterirlerse kıyafet almama bile izin vermeyebilirler, verdikleri 3 kuruş harçlığı kesebilirler. Kendimce para kazanmaya çalışıyorum zaten bu öğrenci halimle. Maalesef maddiyat etkiliyor :(

Evet a7 süslüm aynen öyle. Benim daha önce açılan arkadaşlarım da oldu ve çok uzun süre o insanların muhabbetini döndürdüler. O yüzden sağlam bir bünye lazım, buna hazır hissedemiyorum biraz 

A8 süslüm bir süredir ben de yaşayan ölü gibi hissediyorum. Sanki biri beni istemediğim bir şeyi giymeye zorluyormuş gibi. Her aynaya baktığımda dışarıda böyle olsam ne güzel olur diyorum. Kapandığım gün için pişmanlık duyuyorum. Sizin için süreç nasıl oldu biraz daha anlatabilir misiniz?  

10. Mesela kapalı iken sürekli tutuk, içine kapanık ve ofkeliydim ama sebebini bilmiyordum. Açılınca sakinlestim, neşeli biri oldum, o gerginlik gitti üzerimden.

Denizde, arkadaş ortamında ve bir çok ortamda daha rahat biri oldum. Daha sevilir oldum.

Ki ben aşırı açık giyinmiyorum şu an.

Daha çalışkan ve verimli biri oldum. İş yerinde kapalı iken asla konsantre olamıyordum ve her şeye karşı isteksizlik vardi ama açıldıktan sonra aşırı çalışkan oldum. Konsantrasyonum arttı.

Rahatça korkmadan spor yapabiliyorum, denize istediğim gibi girebiliyorum, bir yere bir kot, bir tişört giDebiliyorum, istediğim mekana giriyorum, sabah evden 15 dk da çıkabiliyorum. Kendime Kalan zaman muazzam.

Şu salak dini kodlari da atınca daha analitik düşünmeye ve daha huzurlu ve mutlu bir insan olmaya başladım.

Ve en önemlisi ilişkilerimde artık saygı görüyorum. Bunu kapalı iken asla tahmin edemezdim ama artık sebebini biliyorum. Kapalı kadına bakan erkek mala bakar gibi bakıyor ve kadının varlığına asla saygı duymuyor. Siz onlar için çocuklarının müstakbel annesi ve namususunuz. Hepsi bu. Acikken ise yol arkadaşı, dengi ve bireysiniz.