1. Süslüler biraz önce ablamla hayatımın en anlamsız kavgasını ettim moralim çok bozuk şu an. en yakın arkadaşım haftaya memleketime gelecekti beni görmeye. 6 aydır yüz yüze görüşemiyorduk. Arkadaşımın gelmesinden bir kaç gün önce de ablam başka bir şehirden memleketimize taşınacak eşiyle birlikte. Eşyaları gelene kadar da biz de kalıyorlar. Arkadaşımdan geleceğinin haberini alınca salona gidip annemle babama x geliyor haftaya dedim. Ablam hemen yalnız ben haftaya taşınıyorum dedi. Ben de senin taşınmana mani olacak bir durum yok dedim gülerek. Anneme de x senin yemeklerini çok özlemiş dedim. Ablam yine annem ağzını açamadan annem benim taşınmama yardım edecek yemek yapamaz dedi. Ben de hafiften sinirlendim. Yemek yapacak vakti olmazsa annem kendi söyler dedim. Ablam, her şeyi yapmayı biliyorsun yemeği de sen yap dedi. Ben bi şekilde konuyu kapattım sonra ama içime dert oldu ablam ona yardım etmeyeceğimi düşünmüş olabilir konuşayım dedim. Odasına gittiğimde ağlıyordu. Zaten kendisi en ufak şeylere ağlayan biri olduğu için bu olaya ağladığını anladım. Konuşmaya başladım hemen işte x senden bir kaç gün sonra gelecek, o gelene kadar zaten annem ve ben yardım edeceğiz sen çoktan yerleşmiş olursun dedim. Ben şimdiye kadar hep kendim taşındım kimseye ihtiyacım yok dedi. Ben de öyle düşünüyor olabilirsin ama içerde söylediklerinden sonra kendimi kötü hissettim açıklama yapma gereği duydum dedim. Sen benim sinirlendiğim şeyi bilmiyorsun, bilmeden konuşma dedi. Sinirlendiği şey de şuymuş: ben iki haftadır şehir dışındaydım. Sabah geldiğim gibi de uyudum yol Yorgunu olduğum için. Babamın da bir garip özelliği var. Hatta babaların garip huyları başlığına da yazmıştım. Babam evde beni gördüğü yerde kardeşin nerde napıyo diye sorar. Bugün uyanınca da direkt kardeşin nerde diye sordu. Ben de babama ters bir şekilde bilmiyorum dedim. Çünkü iki haftadır evde yokum ve uykudan uyandığım gibi kardeşimi soruyor. Ben de sinirlendim buna. Sonra da mutfakta oturup ayılmaya çalışıyordum. Klasik uyku sersemliği işte. Annem de niye kötü bakıyorsun noldu dedi. Ben de “uykudan uyanınca napmam gerek? Biri kardeşin nerde diye sorar, biri bakışlarımı beğenmez” dedim. Sonra zaten anneme saçma sapan bir çıkış yaptığımı fark edip gidip özür diledim öptüm. Annem de öptü beni konu kapandı orda. Ablam da bu yaptıklarıma sinirlenmiş. Sen benim çocukluğumda olsan bunları yapamazdın, nerden alıyorsun bu cesareti dedi. Sabahtan beri evde terör estirmişim ve herkese kötü davranmışım. Annem de gelir gelmez iki haftadır yaşadıklarımı anlatmaya başlayınca geldi evin sesi diye takılmıştı hatta. Ablama göre sabahtan beri evde terör estirdikten sonra gidip hiçbir şey olmamış gibi arkadaşım gelecek dediğim için sinirlenmiş. Ben bunu duyunca şok oldum zaten. Resmen diyecek kelime bulamadım ve çok sinirlenmeme rağmen kavga büyümesin diye sadece “sana bu konuda açıklama yapmayacağım diyecek söz bulamıyorum” dedim. Ablam iyice sinirlendi. Senin bu huyundan nefret ediyorum saygısızsın keşke yanıma hiç gelmeseydin falan dedi. Şu an moralim çok bozuk ve arkadaşıma da anlatamıyorum içimi dökmek için. Duyarsa doğal olarak gelmek istemez. Ablamla da aramızda öyle garip bir ilişki var ki ben okul için gidince aylar sonra ailemi görmeye geldiğimde aramız düzelir. Ne ben bir adım atarım ne de o atar. Evde boş yere gerginlik oldu şu an. Sizce benim haksız olduğum bir nokta var mı, ben mi çok fazla sinirlendim bilmiyorum. Uzun oldu biraz iç dökme gibi kusura bakmayın lütfen
ablamla kavga ettik sizce ne yapmam gerekiyor?
- cevaplar
29 ağustos 2019 20:43
29 ağustos 2019 20:47
29 ağustos 2019 20:48
29 ağustos 2019 20:49
29 ağustos 2019 20:51
29 ağustos 2019 20:55
29 ağustos 2019 20:58
29 ağustos 2019 20:59
29 ağustos 2019 21:00
29 ağustos 2019 21:00
usus fructus abusus