ailece görüştüğünüz kişilerin oğluyla sevgili olur muydunuz? biraz uzun özür dilerim?
süslüler anne babamın 25 senelik arkadaşları var, bu insanların benden 2 yaş büyük oğlu var. iki aile de memur ve 6 sene aynı ilde görev yapmışlar ama farklı yerlere atandıktan sonra 19 senedir sadece yazları görüşüyorlar (iki ailenin de aynı yerde yazlığı var). yine de özellikle annelerimiz her ay görüntülü görüşür birbirlerinin her şeyini bilirler.
öncesinde çok iyi anlaşıp gece yarılarına kadar oynar sohbet ederdik ama orta okuldan beri oğulları ile bir araya gelmiyordum sadece arada annelerimiz görüntülü görüşürken selamlaşıyorduk ( şu an yaşlar 24 26). yazlığa sülalece gitmemizden nefret ettiğim için çocukluğumdan beri gitmiyorum. kendisi bu yıl bizim yaşadığımız ile tayin oldu. bir kez ailemin evine geldi ve 5 kez de ikimiz baş başa buluştuk. başta arkadaşçaydı ama çok hoşlanmaya başladım onun da bana karşı tavırları değişti.
en son buluşmamızda kafamda bin tane soru olmasına rağmen kendimi tutamadım artık tamamen flört ettik ama ben ikimizden hiç emin değilim. ben sevgililikte her şeyi dolu dolu yaşamak istiyorum ve uzun bir süre (hatta şu an hiç) evlilik düşünmüyorum. çocuk hiiç takmasa da annesi ona evlilik baskısı yapmaya başlamış bu ilk endişem. ikincisi ve en önemlisi o anın gidişatına göre öpüşmek de isteyebilirim daha fazlasını da. ben böyle dolu dolu ilişki istiyorum. nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama annesini babasını tanıyor olmam ve ailemin en yakın arkadaşları olması gerçeği bu yüzden beni çok kasıyor. bu çocuk annesiyle hiçbir şeyini paylaşmadığı için annesi oğlunun haberi olmadan her şeyi kurcalıyor bu yüzden birçok kez kavga ettiler ailelerinde kriz yaşandı bunların hepsini anneme anlattığı için biliyorum. geçmişte ciddi tek ilişkisi olmuş her detayını annesi yüzünden biliyorum jdjdkd bu sebeple artık birlikte yaşamamalarına rağmen mesaj atarken bile ya bir gün annesi görürse diye çekiniyorum. bu çocuğun karakteri çok düzgün ve enerjimiz aşırı uyumlu. ikimizin de ilişkiden beklentileri ortak ama "birlikte olsak nasıl olur?" konusunu konuşurken o da benim annemi babamı tanıdığı için tuhaf bir şekilde sorumluluk ve sınır çizmek zorunda hissettiğini bu yüzden tam kendisi gibi davranamadığını söyledi. ben de aynı.
ailelerden saklayalım dedik tabii ki ve eğer sevgililik olursa gittiği yere kadar deneyeceğiz ama bu nereye kadar devam eder bir gün mutlaka öğrenilecek sonuçta ben ailemle yaşıyorum. ikimiz de iyi vakit geçirmek ve sadece yakın geleceği düşünmek isterken ailemizin arasındaki samimiyete zarar gelebilir ya da aramızdaki şeye ciddi gözüyle bakabilirler. annesinin birkaç yanlış hareketi var tabii ki ama babası da annesi de çok saygı duyduğum insanlar. biz ayrılırsak ve bu onlara yansırsa utanç hissederim. ilişkimizin detaylarını öğrenirlerse de utanç hissederim. bu ilişkide kendim olabilir miyim? umarım derdimi anlatabilmişimdir. sizce vazgeçmeli miyim? şu anlık aşktan gözüm kör olmuş değil ama ileride mantıklı düşünemeyebilirim. bu yüzden çabuk karar vermeliyim.
