benzer seyler benzer hisler yaşayan var mı dertlesecek kimsem yok?

1. Yazmasam içime dert olur ama yazamıcam sa sadece hiçbir şey için geç değil ss. Git kendine güzel bi derma iyi bi terspist bul. Senden bir eşy istediklerinde vermenin sebebi bence gözlerine girmeye çalışmak. Onları tatmin etmektense o ünide bir şeylere bakıp içi giden kızı mutlu etmeye çalış.

2. süslü her şeyin farkındasın ama aksiyon alamıyorsun. verme para falan? şu ana kadar ailen evet hayatının şekillenmesinde etkili olmuş ancak 30 yaşındasın kendi kararlarını kendin verecek yaştasın, kendi hayatını kendi eline almazsan bi 30 sene daha böyle geçer benden demesi. ben değil ama yakın bir arkadaşım sen gibi kardeşinden, ailesinden şikayetçi. hatta annesi göz göre göre ayrımcılık yapıyor herkes içinde ilk tanıştığımda üvey zannetmiştim. ama arkadaşım ne yapyor hala kendine almadığı şeyleri kardeşine alıyor, kendi yiyemediklerini ailesine yediriyor. sence hala ailesi mi suçlu? biraz hayatının kontrolünü ve sorumluluklarını eline al. bir başka tanıdığım var uzak akraba. o da tek kız olarak büyümüş annesi babası asla evlenme sensiz ne yaparız falan filan duygu sömürüsüyle kızı yetiştirmişler. geçen sene ebeveynleri vefat etti ve 50 yaşında yalnız başına. kendi kendini onlar için feda etti. şimdi evlenmek istiyor ama zor yani bi yaştan sonra. evlense bile birçok şeyi duygusal yönden oldurabileceğini sanmıyorum sürekli aile güdümünde yetiştiği için. her şey yaşında güzel.

3. Selam süslü hikayemiz aşırı benziyor. Sana sarılmayı çok isterdim. Üzgünüm burda herkes bana laf edecek belki ama ben evlenerek kurtuldum o evden, zamanla da o kötü hisleri derine gömdüm. Asla tamamen gitmiyor. Babam aynıydı evde aşırı baskı annem çalışır hala daha annem emekliyken bile maaş kartı ondadır. İstediğinde hemen tehtid eder annem siner. Babam yıllarca dışarı çıktığında nereye gitti onu bile bilmedik. Bizim de paramız hiç yetmedi. Arada yalvar yakar dışarı çıkarır, gençliğinde bize köpek gibi daveanarak bıktırırdı. Kardeşim tek fark. O benim gibi okuma meraklısı da değil, okutmadılar onu. Şimdilik evde çalışmıyor ama hafiften baskı yapmaya başladılar. Ama babam bana direkt işe girdiğim gibi borcunu öde bana tarzı imalarda bulundu. Ben bekarken çeyiz düzemedim, evlenirken evime doğru düzgün hiçbir şey alınmadı. İstemedim de zaten çünkü onlardan kaçıyordum resmen. İstesem benim evlenmeme izin dahi vermezlerdi. Başta maaşımın büyük kısmını aldılar, sonra Annemin de baskısıyla kreid çekip ev aldık. Evlendikten sonra 3-4 yıl daha ödedim sonra siz ödeyeceksiniz diye baştan anlaştım. Ama yani babama ben beni doğurdukları andan itibaren olan borcumu ödemişimdir herhalde. Kardeşim uysal ve aşırı asi değildir, o sebeple babamla hiç tartışmıyorlar. Ben babamla en son sinir krizi geçirmeli kavga ediyordum evlenene kadr.  Onu bilr istemedi, gelir kapısı gidecek diye. Şimdi görüşüyoruz, affettim denemez ama bağlarımı koparmadım. Ne bileyim yapamadım işte. Ama ben de üniyi krediyle okudum, para istemeyeyim diye aramazdı sık sık. daha ne detaylar var da işte neyse. Benim çözümüm üzücü ve riskliydi. Yaşım gençti, eşim pisliğin biri çıkabilirdi. Öyle olmadı ama böyle bir şeyi de kimseye önermem doğrusu. Ancak ben iyileştim, o babamın baskıcı ve ters tuh halinin benden yaptığı yıkımı toparlamak yıllarımı aldı. Özgüvenli olmak, toplum içinde sesini yükseltebilmek, iki eşyadan hangisini istersin diye sorduklarında sen bilirsin yerine 'şunu istiyorum' diyebilmek çok zorladı, eninde sonunda oldu. Bunu kendime borçluyum ve de eşime. Ama çok büyük bir risk aldığımı da biliyorum. Sen de yapabilirsin, bu yöntemle değil elbette, onu demek istemiyorum. Sadece hayatta seninle çok benzer yaşayıp o çukurdan kaçabilenler var, bilmeni istedim. 

4. Ahh bu o kadar ben ki

Seni çok iyi anlıyorum. Ben de aynı uaştayım bu arada.

Bizde de benzer bir durum vardı babam bana o kadar kötü davranmıştı ki. Sürekli eleştirirdi hatta üniversite puanımı duyunca arkadaşına anlatıp gülmüştü sanki onun çocuğu değilmişim gibi. Benden 2 yaş küçük kardeşim sırf çalışkan diye ona tek kelime etmezdi onu istediği bölüme paralı verdi ben de istemediğim bölümde okudum. Bizden küçük bir kardeşim daha vardı sınava hazırlanırken derdi ki benim yanımda öbür ablanı örnek al...

Onunla aynı odada hala durmak zor oluyor üzerinden seneler geçti babam bana en ufak bir eleştiride bile bulunmuyor şu an ama yaşadıklarımdan nur topu gibi psikiyatrik bozukluklarım oldu. 

Kendinizi suçlamayın bir sorun varsa çoğu zaman ebeveynlerinizin yetiştirme tarzından kaynaklanıyor. Son noktada hep bu sonuca vardım ama elden bir şey gelmiyor tabi.