evin sevilmeyen çocuğu olmak, var mı bu durumu yaşayan?

1. Ben varım. Bu ayrımcılık ve haksızlık bazen o kadar açık yapıılıyor ki dizilere konu olur

2. Hep anne baba evlatlarını birbirinden ayırmaz zannederdim ama öyle değilmiş, baya baya ayırabiliyorlarmış ben de bunu fark ediyorum.

3. Süslü bunla savaşmaya çalışmak seni sadece daha fazla yorar. Çünkü ebeveynler asla böyle bir ayrım yaptıklarını kabul etmeyeceklerdir ve kabul etmedikleri için de bu sorun asla çözülmeyecektir. Bence sen en güzeli bunu kabullen ve kendi ayakların üzerinde durmaya bak. Şahsen ben öyle yaptım :’)

4. Ev yine neyse de sülalede sevilmeme sebebini anlamıyorum. Çoğunu tanımıyorum bile ama sevmiyorlar. Aile sevse sahip çıksa bunlar olmaz ama

5. iki kardeşiz. Melek gibi bir abim var suçu asla onda görmem bu durumda. Ben her zaman daha dişli ve özgüvenli bir çocuk olmuşumdur, liseyi 5 sene yurtta okudum ve güçlü bir kişiydim. Abim de aynı şekilde yurtta kaldı ama daha yumuşak ve merhametli birisidir. Annem ve babam bariz bir şekilde abimi daha çok seviyor ve önemsiyorlar. Bana lisede yaşadığım asla benim elimde olmayan bir durumdan dolayı güvensizlik beslemeye başladılar. Benimle ilgili bir durum bile değildi. O günden sonra aramızdaki ilişki hiç gerçek anlamda düzelmedi, ben de evi yadırgamaya başladım. Evimde gibi hissedemiyorum. En basitinden yapılması gereken bir şey vardı, abim istemedi. Bana söylediler, ben de tek başıma yapabileceğim bir şey değil abimle yapalım dedim. Sonra bana "istemiyorsan istemiyorum de, bahane uydurma. Bencilsin, sadece işine geldiği zaman iyisin. İstediğin olmadığında düşmansın tarzı şeyler söylediler." Aynı şeyi abim istemediğinde tek bir şey söylemediler.

6. Çift tırnağı yanlış yerde kapatmıştım kusura bakmayın süslüler.

7. Kesinlikle bu ben. Aynı şeyi kardeşlerimden biri yapsa/söylese gülüp gecerler ben söylesem/yapsam beni ağlatana kadar üstüme gelirler her seferinde ben ağlatılırım. Artık ben de kabulleniyorum çaresizce. Yıllardır bunu yaşamak, her şeyde ilk suçlanan olmak o kadar ağır ki bazen keşke doğmasaydım dediğim oluyor.

8. Çok iyi anlıyorum süslü. Resmen evde yaşanan her kötü şeyin sorumlusu ben görülüyorum. Günah keçisi oldum resmen evde.

9. Al karşına konuş, neden beni istemiyorsunuz de. Eğer bunu anlamayıp devam ediyorlarsa biraz üz. Üzmeyince böyle oluyor.