1. merhaba süslüler, tane tane anlatıp fikrinizi almak ve siz olsanız ne yapdınızı duymak için bu soruyu sormaya karar verdim.
6-7 senelik birlikteliğin sonunda evlendiğim eşim hiçbir şekilde seks yapmak istemiyor benimle. ve bu durum günden güne beni evliliikten uzaklaştırıyor. Konuyu daha derli toplu anlatmak adına sırayla anlatayım: İkimiz de modern ailelerden gelen modern insanlarız, tabularımız vs yok. (varsa bile demekki ben o zamanlar görememişim.)
ilk zamanlar her şey harika, uyum vs müthiş. daha sonra araya biraz kavgalar tatsızlıklar giriyor, tam kopacakken toparlıyoruz ancak seks artık çok nadiren gerçekleşiyor ve sürekli benim ısrarımla bir şey yaşanıyor. bu noktada ben çok aşığım ve üzerine gitmenin ters etki yaptığını bildiğim için ben de kendimi çekiyorum bir kopuş oluyor bu noktada ancak her şey ikili ilişki adına rayına giriyor, artık evlilik vs gibi şeyler konuşuluyor. keşke o noktada cinsel hayatımızın neden durduğunu soracak cesaretim olsaydı ancak araya giren bu hayat koşturması, askerlik, iş, kayıplar vs geri plana atmaya neden oluyor. evlenme hazırlıkları yapmaya başladığımız dönemde zaten düzenli olarak jinekologa gittiğim için yine gidiyorum, hatta eşim de doğum kontrol hapına geçersin vs diyor ki ben de evlenince tekrar hareketlendirmek istiyor diye düşünerek saygı duyarak bu süreci yine kurak bir şekilde geçiriyorum.
evlendik, balayında hiçbir girişim olmadı, açıklama olarak uzundur beraber olmadığımız için yurtdışındayız bir terslik olur vs şeklindeydi. şehrimize döndük hayatımıza devam ettik hala bir tık yok. bu sırada doğum kontrol hapı bende ara kanamalar yaptığı için tabi ben hoop yine kadın doğuma muayne olmaya. hatta bu dönem herhalde bende bir sıkıntı var, zaten darlık var herhalde vajinusmus oldum diye panik ataklar baş gösterdi. gerçekten de bazı ciddi sağlık sorunlarım sebebiyle panik atak ve anksiyeteden müzdaribim. yine de sakinliiğimi ve pozitifliğimi koruyarak güçlü durmaya çalıştım. zaten sağlığıma vs çok dikkat ederim, sporumu aksatmam, giyim zevkim, kendime bakımım tamdır, genelde herkes tarafından beğenilirim, eşim de iltifatını bu anlamda hiç sakınmaz; buna rağmen daha da dikkat etmeye, yeni çamaşırlar almaya, daha cazibeli olmaya da bu süreçte dikkat ettim.
iletişim kurdum bunun artık gereklilik olduğunu tane tane anlattım, bakımlı, en iyi halimde spontane bir şekilde, o olmayınca daha sonra bir kez daha beraber olmaya çalıştım, mükemmelliği de beklemiyorum, bu kadar aradan sonra belki de 5saniyede boşalabilir normaldir kafasındaydım. sonuç olarak penis hiçbir şekilde sertleşmedi. sonra gitti banyoya kendi bir şeyler denedi, çıktığında zaten buz gibi olmuş tüm keyfim kaçmıştı, zaten benim suratımı görüncee ee neyse olmadıya bağlayıp hiçbir çaba sarfermedi. sonrasında bunu lütfen bana bırak, biraz zaman ver halledeceğim dedi. ancak bunu demesinin üzerinden de 4 ay gibi bir süre geçti. ben napayım a dostlar, öyle bir noktadayımki artık kocam değil de ev arkadaşım diyesim geliyor, sorun şu ki artık bana çekici gelmemeye başladı. ben en iyi halimde en verimli 8-9 senemi verdiğim insanla kardeşten halliceyiz.
Dahası sadece uzaktan beğendiğim hiçbir samimiyetimin olmadığı hatta şuan farklı işlerde olduğumuz birini geçen rüyamda gördüm ve artık mastürbasyon yaparken eşimi düşününce asla moda giremiyorum başka insanlarla fantazi kuruyorum. beynim fiziksel olarak başka düşüncelere gidiyor ve malesef hiçbir şekilde pişmanlık hissetmiyorum, insanın beyni bari özgür olsun diyorum, hayallere dalıyorum. hiçbir şekilde hiçbir eyleme geçmiyorum nasılsa diye kendimi sakinleştiriyorum. her şeyinizin mükemmel gittiği bir ilişkide siz olsanız napardınız? eşiniz ne terapi ne doktor kabul ediyor, siz ise ondan bu aşamada ayrılmanızı isteseniz ne cevap vereceğine eminsiniz. ben seni sonsuz seviyorum, sen önemlisin, ben sende böyle bir durum olsa seni bırakmayı bi an bile düşünmezdim gibi bir şey diyeceğine eminsiniz. işte bunu diyeceğini bildiğiniz için de kendinizi çoook kötü hissediyorsunuz. ne yapmalıyım ve bu durumda, ben haksız mıyım, siz ne yapardınız? Okuduğunuz için teşekkürler