gerçekten çok kötüyüm belki yardımınız dokunur?
bir flörtüm var artık flört müyüz sevgili miyiz inanın bilmiyorum sosyal medya ve telefondan çok uzak biri kendi işini yapıyor internet üzerinden, sabahtan akşama kadar evde genelde ama dediğim gibi telefonuyla ilgilenmiyor bunu biliyorum aylar oldu artık. direkt cephe alınmasın diye onun da savunulacak taraflarını eklemek istedim, bana karşı gerçekten ilgili ondan baya hoşlanmaya da başladım ama gördüğüm yani benim gördüğüm kadarıyla ilişkiye çok önem vermiyor, aylardır bana sevgili gözüyle bakıyor musun diye soran sıkıştıran o. ben kendimi hep geri çektim ama artık ben de istiyorum kaç ay oldu, haftada 1-2’de görüşüyoruz yoğunluğumuza rağmen fırsat yaratıyoruz. fakat iletişim konusunda gerçekten büyük kopukluk yaşıyoruz tamam her dakika nerdesin, ordayım, alo, kimlesin,nereye gidiyosun diye sormayı veya sorulmayı beklemiyorum ama en azından bir günaydın nasılsın, iyi geceler demesini bekliyorum gün içinde neler yaptık kısaca biraz konuşmak istiyorum ama biz genelde 2 günde bir kısa bir mesajlaşma yapıyoruz veya storylerime cevap veriyor vs vs şimdi asıl sadede geleceğim bugün o kadar zor bir gün geçirdim ki o kadar kötüyüm ki anlatamam, yemin ederim ölmek istiyorum sabahın 6’sından beri bunu düşündüm hayatımı sorguladım, acaba bir ilaç alıp içsem ne olur ki neyim var ki diye düşünüyorum. gerçekten o kadar zor bir gündü sokaklarda ağladım sabahın köründe dağları tepeleri aştım. ve işte o an anladım ki biz sevgili falan değiliz elimi tutuyor bana sarılıyor sürekli görüşmek istiyor ama biz sevgili değiliz. o an onunla konuşmayı gerçekten çok isterdim ama aramadım ya da yazmadım çünkü o da zor bir gün geçirdiğinde beni aramıyor veya yazmıyor demek ki bu samimiyete erişememişiz dedim. şimdi farkediyorum ki çok yalnızım belki de bunları yazıp duygularımı dökebileceğim tek yer bu platform elimi tutup bana sarılan saçlarını öpen adam değil sadece süslü sözlüğe yazabiliyorum. o kadar üzüldüm ki onun için değil kendim için üzüldüm. çıkış yolu bulamıyorum bir gün sabah uyandım ve bir şeyler allak bullak oldu. sabahtan beri neden yaşıyoruz diye düşünüyorum ve düşündükçe deliriyorum. hayatım zaten çok zor bir zorluk daha eklemek istemiyorum, zor anımda haberi bile olmayacaksa aynı şekilde benim de ondan, ne anlamı var ki? bunu nasıl anlatabilirim sizce? ne diyebilirim? bir mesaj bir ima olarak vermek istiyorum bunu. eğer açık açık buraya yazdığım gini söylersem olayın boyutu değişecek, iş açık açık sevgililiğe geçecek bunu da başlatan ben olmak istemiyorum.