kimseyi gerçekten çok sevemiyorum diyen var mı?

1. Eşim yok. Çünkü kimseyi dediğin kadar sevmiyorum süslü :) çoğu kişinin de aile dışında böyle büyük sevdiğini sanmıyorum mış gibi yapıyorlar ve zorunluluk var.  

Mesela bir arkadaşımı evet seviyorum diyelim. Ama sürekli görüşmek istiyor ya da sürekli dert anlatıyor. İçimden bazen de dışımdan ya tamam sevip arkadaş oldum ama bu kadar da sevmiyorum zorlamayı belli ediyorum sanıyorum. Çünkü herkes herkesin en yakını sanıyor kendisini. Bazen daha az da sevilebilirsin ve bu çok normal. Bunu anlamıyorlar. Hep sosyal medya yüzünden

2. Eşimi babamdan çok seviyorum mesela. 

3. Ben sevemiyorum. Ailemi sadece çok sevebiliyorum. Bir kere aşık oldum, onu çok sevdiğimi hissettim aile dışında. Onunla da işler  yolunda gitmedi kahroldum. Sonra da kimseye karşı öyle hisler besleyemedim malesef. 

4. Ben de ailemden başka birini çok sevemiyorum. Bir kez çok aşık olmuştum. Birçok şeyi yapabilirdim onun için ama hala benim için ince bir çizgi üzerindeydi. İlk yanlışında gözümden düştü

5. Ben ailem dahil kimseyi çok sevemiyorum hatta bazı aile bireylerini direkt sevmiyorum. Kendimi sevmeye çalıştım yıllarca. Şu an kendimi seviyorum bunu öğrendim sonunda ama Kendimi de çokçok sevemiyorum maalesef. Arkadaş veya sevgili yüzeysel sevgiler benim için, gelip geçici. Fedakarlık eskiden yapardım ama artık hiçkimse için bunu yapmak içimden gelmiyor ve yapmıyorum.

6. Ben kardeşlerimi bile hiç sevmiyorum ki 

7. Ben sevemiyorum. Herkesten her zaman vazgeçebilirim, ailem dışında. Büyütülme tarzım gereği bağımlılık ve vicdani sorumluluk var onlara karşı, saf sevgiden değil yani. Aşık olduğum kişileri de o an çoook yüksek yaşıyorum, ama aslen hiçbirinden beni sarsacak kadar etkilenmiyorum aslen