yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    6 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    kolay arkadaş edinen insanlar bunu nasıl yapıyorsunuz?

    2 günlük bir ortama girerler yıllık dostluk kuranlar, durakta, otobüste bile birileriyle tanışabilirler. arkadaş olmak için kendini zorlamayıp yine de çok arkadaş edinebilen insanlar sırrınız ne? nasil davraniyorsunuz, konusma nasil basliyor, samimiyet nasil kuruluyor? arkadaş canlısı insanları ortak özellikleri nedir çevrenizde gördüğünüz? cevap verirseniz sevinirim.

    1. Aynı durumdayız. Ben de kuramıyorum hiçbir şekilde arkadaşlık. Daha doğrusu bunun için uğraşmıyorum

    16 mayıs 2019 21:52

    2. Süslücüm bana bu olay biraz insanın enerjisiyle almamalıymış gibi geliyor. Otobüste falan biriyle pek tanıştığım olmadı da anlık olarak çok konuştuğum kişi olmuştur. Ama okulda, yurt zamanlarımda, çalıştığım cafelerde falan insanlar direkt benimle yakın olur. Çoğu kimsenin bilmediği sırlarını kısa sürede paylaşırlar. Hatta bir cafede benden önce elemanların birbiriyle konuşmadığı bir ortam varken ben işe girince tam tersi olmuştu :D Bunlar için özel bir çabam olmadı. Güler güzlüyümdür ve insanlara samimî cevaplar veririm. Bir şey anlattıklarında cidden dinlerim. Bunların etkisi vardır belki bilemem. Senin insanlara karşı tutumun nasıl?

    16 mayıs 2019 22:00

    3. Küçükken ablam birisini hoş bulduğunda bana gelip " hemen git şununla arkadaş ol, sonra da beni arkadaş yap" derdi.

    açıkçası bilmiyorum. kendiliğinden gelişiyor. bir süredir asansörde denk geldiğim bir kadına "elbiseniz çok yakışmış, gözlerinizi ön plana çıkartmış" dedim, o günden beridir bana selam verir denk geldikçe sohbet ederiz.

    iş yerimin altında çiçekçi teyze var ve hala ismini bilmiyorum :( benim ayıbım. fakat ilk ben selam verdim ve ona ikramda bulunmuştum, o günden beri beni ne zaman görse bana çiçek hediye etmeye çalışıyor :) yirim

    bir toplantıdaydım resmi bir yerde ve herkesin aşırı kasıldığı bir yerdi. tatlı bir espiriyle ve yerindeydi abartısız ortamı ısıtan kişi olmuştum. kimse kimseyle konuşmazken ortaya bir kaç konu atıp çayımı alıp izlemeye başlamıştım herkesi.

    belki biraz ilk adımı atmak lazım cesaret edip, utanmadan. en fazla sizinle konuşmayıp sizi saçma buluyorlar :) kaybedecek bir şey yok. aksine her gün bir sürü ismini bilmediğim insan sağolsunlar bana gülümsemelerini hediye ediyor.

    16 mayıs 2019 22:15


    4. benim bu. selam verip nasılsın demem yetiyor sanırım. sihirli bir sırrım yok. sohbet etmek güler yüzlü olmak yetiyor bence.

    16 mayıs 2019 22:41

    5. bahsettiğiniz kişi tam olarak benim erkek arkadaşım oluyor. girdiği her ortamda ama her ortamda assssslla yalnız kalmaz. onun sırrı gözlemlediğim kadarıyla şu: aşırı sevecen bi tip değil bir ortama girince hemen herkese sarılır konuşur gülümser arkadaş olur şeklinde değil hatta tam tersi biraz mesafelidir. arkadaş bulmaya çalışmaz ama öyle bir havası enerjisi var ki insanlar onunla arkadaş olmaya çalışır. onun dışında karşısındakini aşırı iyi analiz edebiliyor ve gerçekten tam kıvamında davranıyor. iş yerinden bahsedeyim mesela (barmenlik yapıyor) bazenleri servise çıktığı zaman sipariş almak için bir masaya gider ve ordakilerin tipinden tavırlarından “bu kesin şöyle bir şey içmek ister kesin bunu sever” gibisinden bir çıkarım yapıyor ve ağzı da aşırı iyi laf yaptığı için fıçı bira isteyen adamı bir anda kokteyl siparişine çeviriyor. menüde hiç yapmadığı bir kokteyl var diyelim ki ve onu yapmak istiyor. hemen servise çıkar bir masaya gider konuşur konuşur ve o kokteylin siparişiyle döner. alkol almak istemeyen bir kıza pina colada sattığını gördü bu gözler skdjslfkslfd

    her neyse işin sırrı özgüvenli görünmekte ve kendinden emin konuşmakta. bir de eğlenceli bir insandır her ortama ayak uydurabilmelisiniz. ben yapamıyorum bunu mesela. herkesle konuşacak bir şeylerinizin olması önemli. ama bunu yaparken de cıvık görünmemek gerekiyor yoksa insanlar yeterince saygı duymayabiliyorlar. arada çok ince bir çizgi var. 

    16 mayıs 2019 22:59

    6. ben dersaneye, liseye giderken otobus arkadaslarim vardi. koridorda herkese merhaba diyerek yuruyen, baska bir universitenin kampusune gidince bile birsuru tanidigini goren biriydim. su an biraz insanlara mesafeyi kendim koyuyorum. bunun arkasindaki neden genelde nasil buyudugunuz. annesi babasindan ayri buyuyen cocuklar yabancilar arasinda olmaya aliskin olduklarindan kucuklukten beri yabancilara cekinmeden yaklasmaya aliskinlar ve bilincli yapmiyorlar. buyuyunce de oyle devam ediyor. benim annem babam calisiyordu. ben bakicilarda, kreste, kres sonrasi akrabalarda, tatillerde akrabalarda buyudum. ondan bu bana dogal geliyor. kardesim hastaydi. annem babam onu benim gibi rahat baskalarina birakamiyorlardi. kres sonrasi en azindan onlarlaydi. o mesela benim tam tersim. kimseyle rahat rahat konusmaz, samimi olmaz. 

    17 mayıs 2019 06:45