neden beni kimse dinlemiyor, neden neden neden?
şu ana kadar kimsenin beni ilgiyle dinlediği bir an hatırlamıyorum, bir şeyler anlatmayı da dinlemeyi de çok severim, çok iyi bi dinleyiciyimdir karşımdaki bir şey anlatırsa hemen anlattıklarına yoğunlaşırım, hiç ilgimi çekmese bile belli etmem. hani kalabalık bi masada biri bir şey anlatmaya başlar ama tam da o anda başkası da bir şey anlatmaya başlar ve onu o an kimse dinlemez ya ben hep o ilk kişi üzülmesin diye onu dinleyen kişiyim. ama ben de bir şeyler anlatmak istiyorum artık, içimdekileri ben de paylaşmak istiyorum. inanın şu an gözlerim dolu dolu yazıyorum, beni bir kişi bile dinlemek istemeyecek mi bu hayatta? ne erkek arkadaşım ne ailem ne de arkadaşlarım... daha bugün erkek arkadaşıma bir şeyler anlatıyordum sürekli "ne?" diye sordu ben anlattıkça en sonunda da odaklanamadığını o an başka şey düşündüğünü itiraf etti, biraz önce de aynısını yaptığını söyledim o an da yemek yiyormuş o yüzden odaklanamamış. ve bunu sorun ettiğim için bana kızdı, alt tarafı "ne?" diye birkaç kere sormuş, idare edemez miymişim. ama benim sorunum bu değil, sorunum beni dinlememesi. artık çağımızın sorunu mu bu anlamıyorum ama biriyle sohbet ederken asla ilgilerini çekemedim, herkes konuşmayı devralmak için sırasını bekliyor sanki. küçüklüğümden beri bu böyle. hatta aile bireylerim beni dinlemek istemediklerini açık açık söylüyorlar örneğin ablama bir şey anlatıyorum, benim suratıma bile bakmıyor, "ya beni bi dinlesene" diyorum yüzüme bakıp of deyip konuşmamın ortasında anneme bir şey soruyor, annem de bana aldırış etmeden ona cevap veriyor. kalabalık bir masada söze başladığımda kimse bana bakmıyor bile. sorun bende mi diyorum ama havadan sudan konularda da böyle oluyor. çok çok çok yalnızım, biliyor musunuz bazen kendi kendime konuşuyorum bu yüzden, kendimle sohbet ediyorum neredeyse, anlatmak istediklerim bahsetmek istediklerim çok birikti, doyasıya sohbet etmek istiyorum, beni yıllardır dinleyen biri olmadı, yıllardır anlattıklarımı can kulağıyla dinleyen, benimle gerçekten sohbet etmek için biraraya gelen birileri olmadı. neden böyle süslüler? aranızda böyle bir dönemden geçen var mı?