1.
Kötülüğü yayın böyle aferin
2.
süslü benimde en yakın arkadaşımın oğlu tepeme çıkmadığı kalıyor. arkadaşımızla aram çok iyi çok severim ama oğlundan gına geldi dolaplarımı falan karıştırıyor yıldım ne yapsam arkadaşımla mı görüşmesem acaba?
arada babası alıyor çocuğu ayrı oldukları için ama soramıyorum da oğlun var mı yok mu diye buluşurken. bir akıl verin lütfen. bu arada öylesine biri değil baya çocukluğumdan beri en yakın arkadaşım
3.
ucanhollandali ben o mizaçta biri de değilim ne yazık ki ama artık öyle olucam yani saçımdan tokamı alıyor, kıyafetimi çekiştiriyor, asla diyalog kurmamıza izin vermiyor zaten. maalesef arkadaşımda bu konuda rahat ve sürekli her şeyine evet diyor
4.
a1 güldürdün beni :D süslü anlıyor aslında da işte.. geçen geldi en sevdiğim ceketlerimden birini bu artık benim dedi giydi gitti çocuk nasıl sinirlendim anlatamam
yok ben açık söylemeyi düşünüyorum oğlun olunca muhabbet edemiyoruz eski eşin aldığında görüşelim diye. gerçekten çocuk bir saniye susmuyor ve hep mızmız dediği olmayınca
5.
arkadaşım alınsa da yapacak bir şeyim yok cidden. ben çocukları severim aslında ama bu çocuğa katlanamıyorum. yani inanın çocuğa ilgi gösterirken bile samimiyetsiz hissediyorum kendimi içimden gelmiyor çünkü
6.
Şımarık olsun veya olmasın... değil bir çocuğa fırsatını bulduğunda herhangi bir canlıya zarar veren insandan korkmak lazım.
Uyarılabilir, arkadaşla iletişim kesilebilir ama Sadistçe eylemlere gerek yok. Yukarıdaki bazı yorumları okurken kalbim sıkıştı diyebilirim.
Yazılanlara bakacak olursak Çocukları anneler gözlerinin önünden ayırmamalılar. Çimdik, morartma,tehdit... yazarken nefesim kesiliyor.
Allah ıslah etsin ne diyeyim.
Çocukların ailevi problemleri, dikkat eksikliği veya hiperaktivite bozukluğu olabilir. Veya şımartılmış da olabilirler. Çocuklar hata yapabilirler ama bizler yetişkin olarak doğru zamanda doğru şeyler yapmalıyız.
Yaşamadan bilemezsiniz diyenlere not: 37 yaşındayım, 15 yıllık öğretmenim, iki çocuk annesiyim.
7.
valla cimdiklemeyi savunmuyorum da kimse kusura bakmasın benim saçımı çeken, defalarca uyardığım halde (evet corona sürecinde de) elini yüzüme süren çocuğa doğru şey nasıl yapılır bilmiyorum. bizde çocuk olduk bize şımarık olma, başkasının yaşam alanına saldırma hakları tanınmadı. iyiki de tanınmamış
8.
Yakinlarimin cogu cocuklu ama hepsi benim hic cocuk sevmedigimi bilir zaten o yuzden ben evlerine gitmediysem, ki coguna sadece ilk dogduklari zaman hediye goturmek icin gitmistim, bana gelecekleri zaman veya disarida bulusacaksak cocuk getirmezler. Bu arada iclerinde sevdiklerim de var ama yillar yili cocuk sevmedigimi empoze ettigim icin cesaret edemiyorlar herhalde. Size de nacizane onerim cocuklara tahammul edemediginizi genel olarak her firsatta dile getirmeniz. Yani senin cocuguna ozel bir durum yok genel olarak sevmiyorum tarzi konusursaniz anlar belki ve benlik bir sey yokmus der (oyle olmasa da). Diger turlu kimse cocuguna laf soyletmediginden direkt arkadasliginiz biter.
9.
yok çocuk suçlu değil zaten bence de arkadaşım hatalı. zaten çocuk parmağında oynatıyor arkadaşımı
10.
ya zaten kimse kimsenin annesi değil bu çocuklar gerçek hayatla karşılaştıklarında öyle bir mutsuz olacaklar ki herkesi anası sanıp onları idare edecek her dediklerine evet diyecek sanacaklar mesela. sonrası hayal kırıklığı. bir de bence böyle çocuklarda sınır problemi olacak bariz sürekli başkalarına müdahele edecekler, başkalarının sınırlarını ihlal edecekler.
