antakya

1. Ukteyi veren kişi Antakya'ya yerleştiğini ve buraya yaşayan kimse olup olmadığını sormuş. Çok garip bir paradoks mı diyeyim ironi mi olmuş, umarım kendisi hayattadır @girlsjustwannagavefun.

Geçen sene Bahar aylarında iki ay kaldım ve İstanbul'a dönerken de çok üzülmüştüm. Çok güzeldi, çok kendine has bir yerdi. Limon kokuları içinde sokaklar boyu yürürdünüz, dağlar boyunca tadını büyük şehirlerde alamayacağınız bitmeyen portakal ağaçları arasında nehirler boyu yürürdünüz.

İstanbul'da hiç kalitesini bulamadığım künefe vardı.

İnsanlar İzmir derler Cumhuriyet şehri diye. Hatay daha özelinde de Antakya'nın yerel insanı gerçek Cumhuriyet insanıydı. Ben tüm büyük şehirleri gördüm, biliyorum detaylıca. Hepsinden çok yaşamak istediğim insanlar Antakya insanıydı. Bahçesinin güzelliğine baktığımız bir amca, limonlarını ve portakallarını almadan bırakmamıştı(bedava bunu İstanbul'da yapmazlar) ya da onun bunun tadına bakıp almadan gidince yüzünü asmazdı esnaf.

O kadar insan tanıdım, orada şu an görevde olan çok tanıdığım var, bana dediklerine göre , resimlere videolara göre çoğunun yaşaması çok zor. Sokak sokak bildiğim Antakya artık yok.

Bir daha kimse o güzelliği göremeyecek. Ezbere bildiğim Antakyayı 7 dakikalık videoda hiç tanıyamadım.

Hoşlandığım birisi vardı, orada. 2 ay sonra geri dönecektim, öyle konuşmuştuk. O kadar çok iş araya girmişti gidememiştim. Umarım hala yaşıyordur, sağlıcakla. Hatay'da tekrar görevlendirilmek üzere istekte bulundum.

Bakalım.

2. yok oldu resmen. insanıyla, ona özgü binalarıyla gitti. içim acıyor. gidip görmeyi çok istemiş, sürekli ertelemiştim. pişmanlık duyuyorum. atatürk'ün son isteğiydi, o göremeden gerçekleşmişti ya sanki göz bebeğiydi bize ama artık yok...

3. 75 yaşındaki anneannemin portakal bahçelerini, elleriyle yaptığı 30 yıllık evini,- ne hikmetse 6 aylık binalar yıkıldı o ayakta duruyor ama güven olmaz- bahçedeki karadutu, narları,yeni dünyayı, mis gibi ekmekler yaptığı tandırını, kısacası bizim için koskoca bir maziyi geride bırakıp göçtüğü memleketimiz.