chanel allure parfüm

11. Mandalinanın, gülün ve vanilyanın harmanlandığı zarif, kremsi parfüm. Ben notalarını birbirine geçmiş bir şekilde aynı anda hissediyorum. İlk başta şu notayı biraz daha fazla alıyorum diyemem. Geçenlerde sephora cepa şubesinin boş parfüm şişelerini yenilemesi ile deneme şansım oldu ve 3 parfüm çok hoşuma gitti. Allure onlardan biri. Koluma sıkmıştım. Yürürken kokusunu aldığım nadir parfümlerden biri oldu. Çünkü ben genellikle kendi parfümümü kendimde hissetmem. 2 saat sonra kokusu tamamen gitmiş gibi geliyor ama sıktığım yeri kokladığımda banyodan yeni çıkmışım da krem sürmüşüm gibi temiz kokuyor. Çok zarif, sakin ve bence tam da bu nedenle çekici bir koku.

12. Chanel Allure, benim için her zaman garip bir biçimde özel oldu. Tam olarak “benim koku profilim” sayılmasa da (hiç bir zaman bir "Chanel kadını" olmadım) dönem dönem elim ona gidiyor ve her seferinde yeniden, başka bir yerinden yakalıyor beni. Belki Chanel=aldehit önyargımdan da ötürü, markanın 2000 öncesi parfümlerine hep hafif bir mesafe koymuşumdur; ama Allure, bu parfüm evinin 2000'ler öncesi çıkardığı, benim için en giyilebilir, en anlaşılabilir eseri. Eser diyorum, çünkü bence Allure tam anlamıyla 90’lı yılların ruhunu taşıyan, yalnızca bir parfüm değil, kendi döneminin estetik bir formu sayılabilecek bir güzellik. Kompleks, rafine, benzersiz, evrensel, zamansız ve ışık saçan bir kompozisyon.

Genel bir tanım yapacak olsam, odunsu bir baz üzerine kurulmuş narenciye dokunuşlu, kremsi beyaz çiçekler derim. Somut olarak çağrıştırdıkları, sütün içinde ezilmiş narenciyeler, şeftaliler, hanımeli ve frezyanın temiz ve tatlı dokunuşları, mavi tenekede nivea krem ve bolca odunsu-kaşmirsi bir bitiş. Ama bu tanım bu kokunun “hikaye anlatan” tarafını açıklamaya yetmez.

Allure bir obje olsaydı, ekru renkte, pürüzsüz ve parlak bir şifon kumaş olurdu; dokunduğunda serin, baktığında ışıltılı.

Bir mekân olsaydı, bir sahil kasabasında turunç ve mandalina ağaçlarıyla çevrili, hafif esintili bir ahşap veranda olurdu.

Bir zaman olsaydı, akşam güneşinin ısıttığı bu verandada oturularak geçirilen tasasız bir ilkbahar akşam üstü olurdu.

Bir insan olsaydı, zarifliği, sakin çekiciliği ve zamansız duruşuyla Grace Kelly olurdu; biraz mesafeli, ama bir kez yaklaşınca unutulmayacak kadar saf bir incelik.

Bu parfümü benim için bir “eser” mertebesine çıkaran en önemli şey, sıktığım andan kuruyuşa kadar geçen o sürede yaşattığı hisler. Şakayık gibi açılan, kat kat büyüyen, tenimde genişleyerek etrafa yayılan o yumuşak ihtişam… İlk anda parlak, temiz bir turunç parıltısı; hemen ardından kremsi beyaz çiçeklerin kıvrılan, zarif silueti; en dipte ise odunsu sıcaklığın neredeyse müzikal bir yavaşlıkla yükselişi… Sanki her nota, diğerinin nefesini duyuyor ve ona yer açıyor. Kokunun tenimde bıraktığı his de böyle; ne göze sokan bir gösteriş, ne de silik bir geri planda durma hali. Kendi nabzıyla, kendi ciddiyeti ve kendi ışıltısıyla akıp giden bir kompozisyon. Sıcak, ama hala temiz ve ışıltılı. Samimi, ama yine de biraz mesafeli.

Özetle Allure, ilk anda anlaşılmak zorunda olmayan ama her kullanımda biraz daha açılan, biraz daha derine inen, biraz daha kendini anlatan zarif bir eser. Bazen benim tarzımın dışında kalıyor, bazen bana çok yakınlaşıyor, ama ne olursa olsun daima klasına saygı duyduğum, karakterli bir koku.

sonuç olarak;

koku: 8/10

kalıcılık : 9/10

yayılım : 6/10

uygun yaş aralığı : 0-90 (genel kanının aksine ben kesinlikle yaş gerektiren bir parfüm olduğunu düşünmüyorum)

uygun mevsim : bence her mevsim.

uygun ortam: özellikle office-friendly olduğunu düşünüyorum. ama pekala her ortamı kaldırabilir bir profilde.

fun fact : mk- sexy amber tarzı kokuları seven kadınların bunu da ilk denemede seveceğini düşünüyorum fakat yine de özellikle açılıştaki yoğun "greyfurtumsu" patlama sebebiyle kör alış için emin değilim.