1. dün taksim divan otelin "patisserie" kısmına giderek tecrübe ettiğim mekan/servis hizmeti/pastane.
8 kişilik bir ofis ekibi olarak gittik. 1 gün öncesinden geleceğimizi haber vermek için gittim ve rezervasyon almadıklarını fakat isim yazabileceklerini, yer müsait olacağını söylediler. dün ekip olarak gittiğimizde ise sadece köşede kalan ve bize asla yetmeyecek boyutta 4-5 kişilik bir koltuk gösterdiler. tabii sonradan gelen 4 kişiyi görünce bizim "4 kişilik 2 masayı birleştirelim" talebimizi yerine getirmek zorunda kaldılar. bu sefer de telefonla sipariş verip de özel şoförle pasta-çikolata hazırlatan müşterilerin paketlerinin yanındaki masalara denk geldiğimiz için kriz yaşandı.
yani oraya oturmak zorunda mıydık? hayır, tabii ki de bize başka bir yer ayarlayabilirlerdi ama ne önceden söylememizi sallamışlar(gizlinot: argo tabirle s*klemişler) ne de oraya gittiğimizde bizim önerdiğimiz dışında bir çözümle gelmişlerdi. bu arada mekanda bizim oturduğumuz 4 kişilik masalar dışında başka 4 kişilik yer yok, her yer 2 kişilik ve başka müşteri de yok. biz paketleri ellemedik bile, çalışanlardan rica ettik masaları çekerken onları da kenara almalarını, bu sefer tezgahtan orta yaşlı bir kadın çalışan bağırmaya başladı "onları kenara çekemem! gelip alacak özel şoför! hepsinin sırası ve düzeni var! oraya oturmasınlar!" diye. rezervasyonu ben yaptırdığım ve gidince de böyle bir manzarayla karşılaştığım için öfkeden tırnaklarımı avcuma geçirdim. lan karı! önceden söyledim mi? söyledim. hazırlık yapmış mısınız? hayır. senin paranla mı yiyeceğiz orada? kibarca rica ediyoruz yer açın bize diye, açmıyorsunuz. çayınız bile 40₺, orada 8 kişi 1 tatlı 1 kahve alıp kişibaşı en az 120₺ ödeyeceğiz gelip bize yaptığın muameleye bak! o kadar sinirlendim ki süslüler sormayın... arkadaşım beni tutmasa ortalığı fena karıştıracaktım ama üstlerim oradayken bana düşmez diye kenarda kıpkırmızı bir surat ve yumruklarım sıkılı halde durdum sadece. bu sırada üstlerim kadını tabiri caizse s*klemedi bile. daha genç ve bizimle ilgilenen 2 çalışana kibarca kendilerinin müşteri olduğunu ve taleplerini açık açık dile getirerek yeri açtırdılar ve oturup siparişlerini verdiler. tezgahtaki kadın da içeri geçti, orada söylenmesine devam etti. bir daha orayı asla tercih etmeyeceğim, ofisim de bir daha asla gitmeyeceğini zaten dile getirdi. üstlerime; tecrübeye dayalı nazik tutumlarından dolayı ve zamanımızı cehenneme çevirmeden sakince oturup kalktığımız için müteşekkirim. divan, sana da ömrüm billah müşteri olmayacağım. kız isteme çikolatamı bile önceden briefing verip senden aldırtmam. 1 patisserie nelere kadir görüyor musun?
girl crush