1. öncelikle linki vereyim. (link: https://www.youtube.com/watch?v=ipe6CMvW0Dg tık)
videoyu sıkıntıdan patlıyor ve hayatımı sorgularken bir süslümüzün itiraf sayfasında paylastıgı blogda gördüm kimdi hatırlamıyorum selam olsun burdan. tam da ne kadar yalnız olduğumu ve bilgisayar ekranına bakan bir moron muyum diye dusunurken, videonun en basında sunları söyledi adam. ''su anda herhangi bir yerde herhangi bir sey yapıyor olabilirdin, bunun yerine bir ekranın önünde yalnız basına oturuyorsun.'' su anda kendime yalandan bir dünya kurdum. gercekten bir yalanı yasıyorum. okula gidip geliyorum, eve gelip yemek yapıyorum, her aksam bulasık yıkıyorum. ders calısmam gerek diyip ders calısıyorum. bastırılmıs bir sıkılganlıgım var ve sanki yeni kıyafet alınca koyu renk ruj sürünce cikolata yiyince mutlu oluyorum. kendimizi bunlarla kandırmamız gercekten cok komik. size yemin ederim su bilgisayardan telefonumdan nefret ediyorum nefret. cunku tamamen yalnızlıgımızı örtpas ediyoruz ya da iletisim kopuklugundan daha da yalnızlasıyoruz. ve kendime bu kadar bos bir insana donustugum icin cok kızıyorum. sanırım yeniden depresyona giricem. böyle zamanlarda dünyanın ne kadar bos oldugunu gördükce caresiz kaldıkca intihar daha da anlamlanıyor. bu videodan bunu mu anladın diyebilirsiniz. ama daha önce böyle biri değildim ve dünyayı değiştirmek icin cabaladım. cabalarımın sonucunda insanların ne kadar kötü olabileceklerini gördüm. ben de dahil. hepimiz bir yalanı yasıyoruz, değiştirmek elimizde midir? kim bilir.
laceofmercy