affetmek

1. bazı kişiler için istesem de yapamadığımdır. çünkü "araya girenleri, el sürenleri, ben unutsam kalp unutmaz".

2. bazı duyguları yenmekte zorlanıyor insan evet. affetmek demek çok da fazla hoşgörmek anlamına gelmiyor bence. pekçok affedip te bitirdiğim arkadaşlıklarım olmuştur. Yani affediyorum ama yanında da olmak istemiyorum...

ana-baba-evlat katili olmadıkça affedin gitsin süslüler yoksa size tecrübe olarak değil kin-hırs ve nefret olarak geri döner. Bu daha da ağır bir yük...

3. affetmemek ne kadar büyük bir ruh için . bu zamana kadar ne yaşarsam yaşayayım geçmişe takılmadım .bundan sonra da böyle olsun istiyorum . sadce son yaşadıklarımın izleri henüz silinmediğinden olsa gerek ara sıra da olsa gözlerimi öfke bürüyor . her şeye rağmen eski o güzel, hafiflemiş ruhuma dönmek istiyorum .

4. kendim için affediyorum. kimsenin yükünü sırtımda taşımak istemediğim için affediyorum..

çünkü öyle hafifletiyor ki affetmek beni..

affedip, eskisi gibi samimi olmak, konuşmak vs den bahsetmiyorum.

bugüne kadar yanlış yapanları, ihanet edenleri, sırtımdan vuranları hep affettim. kimseye kin beslemedim. ama hiçbirinin de yüzüne bir daha bakmadım. bunu yaptığımda kendimi kuş gibi hafif hissediyorum.

siz de deneyin...

5. ben affedemiyorum :(

bunu da kısa bir süre önce fark ettim. çok çok eskilerde yaşanmış ve beni üzmüş olayları bile ilk günkü netliğiyle hatırlıyorum. affettiğimi sandığım ve söylediğim insanları düşünmemeye çalıştığımı, düşününce hala canımın çok acıdığını görüyorum. çok kötü bir özellik bu, biliyorum ama kendimi ve insanları kandırıp affetmiş gibi yapıyormuşum ben sadece.

6. Ağzımla affettim desem de affedemeyenlerdenim ben de. Kinci biri asla değilim, bana çok büyük kötülük yapsalar dahi kimseye ah etmem ama bana yapılanı da iyi ya da kötü hiçbir zaman unutmam. Kendini koruma içgüdüsü belki de bilemiyorum ama biri bir kere yanlış yaptıysa bana, hiçbir şey demeden ya ilişiğimi keserim ya da devam etsem dahi bir yanım sürekli tetiktedir. Özellikle özel hayatımda çok zorlasa da beni çoğu zaman çok kötü olaylardan da korumuştur bu özelliğim.

Affetmek gerçekten erdem midir bilemiyorum, öyleyse dahi bende olmadığı kesin.

7. Eşittir unutmak mı emin olamadığımdır.

Şöyle ki, ben de bana yapılan iyiliği de kötülüğü de kolay kolay unutamayanlardanım maalesef. Dolayısıyla üzerinden ne kadar çok zaman geçmiş olursa olsun bazı şeylerin acısı dün gibi taze kalıyor içinizde. Kırgınlığınızın sebebi kişiyle ilişkinizi sürdürseniz bile tam olarak eskisi gibi olamıyorsunuz haliyle, en azından kalben. Fakat intikam planları yapmadan ilişkinizi sürdürüyorsanız örneğin, affetmişsinizdir, öyle değil mi?

bir de unutmamayı kinci olmaya bağlayanlar oluyor. Bence affetmemek kin tutmak olabilir ama unutmamak direkt olarak kine bağlanmamalı.

8. Bütün sorunları çözen eylem. Süren bir sorunda değil, konu kapanmış ve hala kendi kendinizi yiyorsanız eğer huzura kavuşmak için affedin. Önce kendinizi, sonra karşı tarafı ve durumu.

9. affetmeli ama unutmamalı.. bir de affetmemek kist yapıyor diye okumuştum :)

10. Gönlünde karşılıklı pencereler açılmış da ruhun, zihnin mis gibi havalanmış gibi hissettiren. Diğer türlüsü omuzda yük zira.