10. bu yıl gözüme eylülden bile daha hüzünlü gelmeye başlayan aydır.
normalde doğduğum gün ekimde olduğu için sevdiğimi düşünürdüm bu ayı. ama şimdi bakıyorum da, asla hayal ettiğim gibi kutlanmayan doğum günlerimi, hayal kırıklıklarımı yanlış seçimlerimi hatırlatıyor bana bu ay. 3 yıl önce ilişkim ekim ayında başlamıştı,ama her yıl ekim ayında da ayrı olurduk eski erkek arkadaşımla. sonradan hep barışsak da doğum günümde sevdiğim adamdan bir kere bile "iyi ki doğdun" cümlesini duyamamak hep koymuştu bana.
işte bu yüzden bu ay bana artık tüm pişmanlıklarımı, beklentilerimi bir de hayattan aldığım dersleri hatırlatıyor. sırf yapılmış olsun diye yapılan doğum günleri, usuleten verilen hediyeler, ve artık hayatımda olmayan içtenlikten uzak arkadaşlarımla kutladığım doğum günlerimi hatırlatıyor. beni kendimle daha çok yüzleştirdiği için sevemiyorum seni artık ekim.
bunlardan farklı olarak da, okulum hep ekim ayında açılırdı benim. şimdi okula gidemiyor olmak, aylardır görmediğim arkadaşlarımı görme mutluluğunu bu yıl yaşayamayacak olmak, hatta son sınıf olduğum için bir daha yaşayamayacak olmak, yeni bir dönemin heyecanıyla uyanamayacak olmak da canımı acıtmıyor değil. umarım çok çabuk bitersin ekim.