fakirliğin anlaşıldığı anlar

1. Ben aç değildim zaten.. Ah bir mezun olabilseydik

2. Neyse ya sonra alırım diye ertelediğim her an ahahah

3. ay başında o kafe senin bu bilmem ne benim para harcayıp 15 günde çulsuz kalırsın. işte tam o zamanlarda evden çıkmadığını fark eden arkadaşlarının 'hadi bizdensin gel gel' dediği an bunlardan biridir. öğrenciyiz de biraz.

4. İlkokulda bir çocuğun birden fazla ayakkabısının olmasında bir sakınca olmadığını görüp şaşırdığım andı. 3. Sınıftaydım o zaman, sınıfa yeni bir kız geldi iyi arkadaş olduk. Kızın ayakkabısı benimkiyle aynı, sevindik ettik. Ertesi gün baktım yenisi. Allah allah dün giyindiği de yeniydi ne oldu ki attı mı onu diye düşünmüştüm. Düşünün o kadar ki tek ayakkabılı dönemler.

5. cebinden düşen bozuk paraların yuvarlanarak gittiğini üzülerek seyretmek yerine, peşinden koştuğun anlar. o namussuzlar gidip araba lastiğinin kenarına sıkışsa da onları orada bırakmaya için el vermez, itinayla oradan alıp tekrar cebine atarsın. evet öğrencilik gerçekten de farklı bir psikolojiye sokuyor insanı. o parayı oradan alacağım diye yaptığım ters hareket yüzünden iki gün boynum tutuk gezdim ama olsun paramı orada bırakmadım. ders çalışırken çay-kahve içme keyfimdem öğrenci de olsam vazgeçemezdim (gizlinot: swh ).

6. para vememek için evden sallama çayı yanınıza alıp kantinden sıcak su aldığınız zamandır.

7. Evden gizlice yemek götürmediğim zamanlar da migrosa girip 1 TL den daha ucuz olan abur cuburlardan 1-2 tane aldığım alırken de "almasa mıydım ya?"diye düşündüğüm andır.

Bir de sabahları su alırken içime bir öküz oturuyor,ben o 50 kuruşları biriktirirdim...

8. Bir kıyafeti beğenirsiniz ve beden, başka rengi var mı ki, neyden yapmışlar bunu gibi sorulardan önce elin fiyat etiketine yöneldiği o an... 

İndirimleri kovalamak. Aa bu etiket beyaz. Acaba ne zaman kırmızıya döner hayalleri. (gizlinot: Abime hep çok özenmişimdir. Asla indirim takip etmez. Çünkü fuzuli bir şey almaz. Hep ihtiyaç alışverişi. Haliyle parası benim gibi çarçur da olmaz. Nasıl başarıyor ya, aynı aileden değil miyiz biz kurban olduğum ? )

Bir şeyi beğenirsiniz, almak istersiniz ama hemen ardından fiyatı fazla gelince de “acaba bunu alırsam kaç ay aç kalırım ?” Hesapları yapmak. 

Ay daha fazla yazamıycam gözüme toz öbekleri kaçtı :’(

9. tatile gittiğimizde, 0-18 yaşın bedava olduğu müzelerde babamın benim için 16 yaşında demesi. pasaport sorduklarında biz taşımıyoruz diye yalan atmamız. en sonunda sadece 2 bilet alaraktan (4 kişiyiz) koskoca pergamon müzesini gezmemiz.

10. ürünleri sırala > ucuzdan pahalıya