kayınpedere baba demek

1. başlarda hiç söyleyemem zannettiğim, zamanla "X baba" şeklinde hitap ettiğim, gıyabında "kayınpeder" dediğim, bazı bazı çağırırken sadece "baba" dediğim, babamı kaybettikten sonra kolay kolay diyemeğim şey.

2. Diyemiyeceğimi düşündüğüm kelime. Dememi ister mi bilmiyorum ama o kadar yıldan sonra o kelimeyi sözlü bir şekilde belirtmek bana mümkün gelmiyor. Kendi babam dışında baba demek yazarken bile çok garip geliyor. Bilmiyorum. Geçende bu konudan konuştuk ben demeden demesende olur babam kırılmaz böyle şeylere dedi. Zaman ne gösterecek bilmiyorum.

3. birde nefret ediyorsan kendisinden hiç de kolay değildir.

4. dört gözle beklediğim şeydir. Zira 9 yaşımdan beri kimseye baba diye hitap etmiyorum.

5. Şu an düşününce kendisine baba demekte hiç zorlanacağımı sanmıyorum. Çünkü gerçekten babam gibi. Tek düşündüğüm ya başkasına baba diyorum diye babam içlenirse?

Bi de benim kayınpederciğim sağolsun çok esprili, komik bi insan. Kendi babama kullandığım "babili" "babik" "beybiliboy" "babiş" lakaplarını da kendisinde kullanmak istiyorum. Ay hadi inşallah :)))

6. Benim icin inanilmaz kolay olandir. Cunku babama uzun suredir babuş diyorum, mecnundan duydugumdan beri. Babuş, babuşum, babuşli..... ha peki kayinpederime babuş dermiyim? Noooooooooooo.

7. kayınvalideciğe anne demekten çok da zor değildir hani onu diyebiliyorsa kişi ikisi de aynı kapıya çıkıyor sonuçta da neden damdan düşer gibi birden 180 derecelik bir dönüş açısıyla diyoruz bunu da bi çözemedim hala.

çok saçma biliyorum ama sevdiğim adamın annesine anne , babasına da baba deyince (gizlinot: farkındayım olay anama ana diyesin babama baba diyesin nerde kaldın kibar geline doğru gidiyor) kardeşim gibi hissediyorum ben ya o tuhaf işte kendimce mantıklı nedenler bulursam söz bir gün diyeceğim valla (gizlinot: türk filmlerinden firlama gibi olacak belki ama)

8. demiyordum. beyefendi de rahatsızmış bu durumdan. sonra bir gün adam yılbaşı arifesinde mesaj attı bu sene bana baba de vs. diye. zaten pek sevmezdim, o günden sonra artık yüzüne bakasım dahi gelmiyor. desen ağzın mı yamulur, burnun mu düşerciler damlamasın, yolarım. kimsenin lafıyla birine hitabımı değiştirecek değilim. herkes haddini bilecek. çocuklarını narsistik uzantı olarak yetiştiren her türk ailesi bu tatsızlığı tadacak ki şu iğrenç ageist yerleşik kültürden her alanda kurtulalım.

9. Hiç zorlanmadan, üzerinde bile düşünmeden söylediğim kelime. Eşim söyleyemem diyordu baktım o da çat diye söylemeye başlamış. Ailelerle iyi anlaşıyoruz belki ondan bilmiyorum ama içimden gelerek söylüyorum :)

10. Eskiden asla böyle olacağını ummazdım (gizlinot: Çünkü fikir olarak zor gelirdi bana. Kendi babam bir tanedir.) ama seve seve baba diyip her seferinde canım kızım diye karşılık aldığım konudur. İlişki güzel ve samimi kurulunca olabiliyormuş demek ki. Aynı içtenlik kayınvalideme anne derken asla yok.