paranormal olaylar

186. fala inanma falsız da kalma hesabı hepsini heyecanla okuduğum olaylardır.

185. O zamanki sevgilimle (gizlinot: 2 yıl önceki) aramızın bozuk olduğu bi gece saat 2-3 falandır hüngür hüngür ağlıyorum. Tuvalete gittim, havlu kağıt aldım yüzümü gözümü silmek için, odama geldim kapıyı çektim, yatağa yattım uyumaya çalışıyorum ama ağlamamı durduramıyorum. Sonra birden şakkk diye odamın kapısı açılıp biraz ileri gitti. Kapı yeni kapılardan, daha önce hiç böyle bir şey yaşamadığım için anne?? Diye seslendim o mu açtı kapımı ağlamamı duyup diye, ses yok. Telefonun flaşıyla baktım kimse yok. Sonra gidip kapıyı sessizce kapatıp uyumaya devam ettim. O an hiç korkmamıştım. Kapıyı iyi kapatamadım da böyle oldu gibi bir açıklama getirdim kendi kendime ama 10 yıldır oturduğum evde ilk defa böyle bir olay oluyordu. Garip ama bu yaşadığım en az paranormal olaylardandı.

184. (bkz: Gece okunmaması gereken başlıklar )(bkz: Başlığı engelle )

183. Enerjiye inandığım ve burada birçok kişi okuyacağından mütevellit fazla detay vermeden anlatacağım.

Gece uyuduğum vakit bir üflemeye uyandım.Biri yüzüme efil efil üflüyor yatağımın sol tarafından,zaten diğer tarafım da duvar.Gözümün kenarıyla küçük bir kız çocuğu olduğunu görüyorum ya da öyle hissediyorum diyelim.Bir yandan da bu küçük kız dalga geçer gibi kıkırdıyor.Korkudan yüzüne dahi bakamadım.Hareket etmeye çalışıyorum ancak kitlenmişim,göğsümde bir baskı var sanki.Ne zaman ki bu kilit çözüldü o zaman kendime geldim.

Üfleme mevzusunu evdeki sıcaklık,genleşme vs. olaylarıyla,hareket edememeyi uykuda yarı felçli olup aniden uyanınca hareket edememeye falan bağladım da o kızı ve kıkırdamasını bir halta bağlayamadım maalesef.

182. Yarışmaya anaannemin artık moloz yığını olmuş eviyle katılıyorum.

Yazları anaannemle birlikte kalırdım. Geceleri içerdeki odalardan garip sesler gelirdi. Anaannem ise süper soğukkanlıydı. Bana, yan taraftan geliyordur falan diye bahane uydurmak yerine alenen "Bu odaya gelmezler korkma" diyordu. Kimler anaanne?

Zaman içinde ufak ufak arttı. Gece ansızın gelen ayak seslerinden, kapıyı açıp kapama(gizlinot: Baya eski bir ev olduğu için kapının kendine has bir sesi vardı) seslerinden ileriye gitti. Eşyaların yerini değiştirmelerle devam etti. Bazen bazı şeyler geceden sabaha kaybolur ve geri gelmezdi, bazen pat diye geri gelirdi. Ya ben, gece içilen suyun bardağını sabah makineye yerleştirdim?! Siz düşünün yani. Ama anaannemi anlamaya başladım, ufak ufak artan şeyler, senelerce süren şeyler alıştırıyor insanı kendisine. Ben de alıştım. Aynı soğukkanlılık... Bazen gelmez denilen odaya da geldiler. Saç çekmeler üst açmalar... Dönüp bakıyorsun kimse yok. Işık yakıyorsun kimse yok. Ne dediniz, genetik olarak şizofren miyiz? Belki de. Bu varsayım diğer kuzenlerin anılarını da açıklıyor. Dayak yiyenimiz var (gizlinot: Tebessüm)

181. Bu konuda biraz fazla bilimsel düşünüyorum sanırım. Çoğu anlatılan fantastik olaylara inanmam, zaten genel olarak inancım yoktur.

yaşadığım en paranormal olayı yaşadığımda 9 yaşındaydım.

babamın babaannesinin öldüğü gece rüyamda cenaze günü yaşanacakların tamamını görmüştüm (annemin uykudan uyandırıp söylemesi, dedemlere gitmemiz, ninemin naaşının bahçeye konulduğu yer/an, insanların tepkileri, konuşmalar vs.)

Hayatımda yaşadığım en garip gündü, o günün büyük bir kısmını bir cümle söyledikten sonra karşımdaki insanın ne söyleyeceğini bilerek geçirmiştim ve çok korkmuştum. O ara çok inançlı bir çocuktum, ailem dini eğitime (maalesef) çok önem verdiği için isyana benzer cümlelerle böyle bir durumu bir daha yaşamak istemediğimi hatırlıyorum.

180. paranormal olaylardan ziyade enerjiye inanıyorum ama başımdan enerjiyle açıklayamadığım bir olay geçmişti. eğer bunu yaşadığımda biraz daha büyük olsaydım enerjiyle açıklayabilirdim ama o yaş pek uygun değil gibi.

annem 20'li yaşlarında köyden İstanbul'a gelmiş, yani ailesinin çoğu köydeydi. Ben 11-12 yaşlarında odamda oyun oynarken bir anda kötü bir his doğdu içime, yatağımda cenin pozisyonunda yatıp ağlamaya başladım. annem gelip ne olduğunu sordu, "anne ailemizden biri ölecek, çok yakın değil(gizlinot: dedem olmadığını ima etmiştim) ama uzak da değil." dedim, bunu nasıl anladım ve neden söyledim bilmiyorum. annem tabii inanmadı, "kızım deli misin ya" falan dedi gitti.

ertesi gün köyden aldığı bir telefonda amcasının öldüğünü öğrendik. toparlandık gittik köye, annemin amcasını defnettik, dayımın evinde taziye için gelen komşular vardı. benim içime aynı sıkıntı yine çökmüştü, gittim balkona oturup etrafı izlemeye başladım. daha az önce hareketliyken bir anda sessizleştiğimi ve daldığımı gören annem ne olduğunu sordu, "anne yine biri ölecek ama bu kez akrabamız değil, endişelenme." dedim. annem bu kez deli demese de yine inanmadı ama önceki tuttuğu için biraz şaşkındı da. ertesi günü köyden birinin silahla vurulup öldürüldüğü söylentisi yayıldı. sonra annem bu olayları yengeme anlattı, yengemin dangıl dungul bir yorum yapması beni sinirlendirdi, sanırım o sırada kendimi bu duruma (gizlinot: içgörü mü denir ne denir bilemiyorum) kapattım. istemiyorum artık bilmek gibi bi isyan ettiğimi hatırlıyorum. sonra bir daha başıma gelmedi.

179. 15-20 kişilik bir grupla 1 haftalık kaçkar gezisi yaptığımız günlerden birinde, bir gece pokut yaylası'ndaki yayla evlerinden birinde kalırken aynı odada kaldığım kızla aynı rüyayı görmüştük. rüyayı şu an hiç hatırlamıyorum ama ürkütücü bir rüyaydı.

178. Yeterince paranormal olmayabilir ama bana garip hissettiren bir olaydan bahsetmek istiyorum.

Yabancı kökenli, mistik şeylere ilgili (gizlinot: Bu tip şeyler nasıl izah edilir onu bile bilmiyorum) olan bir arkadaşım var. Adına X diyeyim.

Geçenlerde girdiğim bir girdide yazdığım gibi birinin enerjimi çağırdığını, bana odaklandığını hissediyordum. (gizlinot: Girdime pek çok gizli mesaj ve birtakım şifreler eklemiştim aslında, o kişi okuduğunda şifreleri ve mesajları çözüp esas söylemeye çalıştığımı anlasın diye.) Bu durumu arkadaşım x'e anlattım. Benim için özel bir ritüel yapacağını, rehberlerimle iletişime geçeceğini söyledi. Bu tip şeylere inanmadığım için tamam dedim geçtim, konuyu 'ben böyle şeylere inanmam' diyerek uzatmadım bile.

Sonra bu dediğini yaptığını söyledi, bir erkekle bir çeşit enerji anlaşmam olduğunu ve bu anlaşmayı bi şekilde bitirdiğini söyledi. İnanmadım. Hatta arkadaşıma bilerek bu kişinin kim olduğunu sordum. Verdiği cevap şuydu: 'rehberlerin bunu bilmene gerek olmadığını söyledi'

Hiç inandırıcı değil di mi? Ben de inanmadım. Ama işe yaradı! Bir anda uykularıma sebep olan o enerji yoğunluğu, odağı ortadan kalktı. Ve arkadaşımın dediği şekilde oldu her şey.

Şoku atlatamamam üzerine arkadaşıma sorular sordum, ne yaptın dedim. Verdiği cevap şu: "Tek yaptığım ilahi planda yoluna hizmet etmeyen her şeyden korunmanı istemekti. En yüksek yönlerinden tüm bunlara rehberlik etmesini istedim."

Rehber dediği şeyler ise 'iyi yaşayan ve iyi ölen; iyi ve güzel atalarım' imiş.

Tuhaf.

177. iki olay var, ikisi de aynı yaz gerçekleşti. üniversiteyi kazandığım 2014 yazında 1 ay boyunca anneannemlerin kaplıcadaki evlerinde kaldım. aynı yaz dayım da kendine bir ev almıştı ama anneannem nazar değer diye kimseye söylemiyordu bunu. lakin, ne hikmetse, herkese benim güzel bir üniversite kazandığımı söylüyordu, hatta ve hatta telefonu "bizim torun xxx'i kazandı" diye açıyordu. peki bunu neden anlattım? takip eden olayların bunun nazarının değmesine bağladık çünkü.

anneannemlerde kaldığım 1 ay, ucundan ramazana dokunuyordu ve 1 hafta falan yine oruç tutmak durumundaydım oradayken de. sondan 2. gün iftara merkezde oturan bir akrabaya gittik ve akabinde kaplıcadaki yazlığa döndük. eve girmemle titremeye başlamam ve soğuk soğuk terlemem bir oldu. hemen üstümü değiştirip yattım. gece yarısı rüyamda kara büyü görüp korkuyla uyandım ama tek başıma yattığım oda karanlıktı ve gözlüğüme uzanmak için yerimden bile kalkamıyordum. kulaklarım sanki su altındaymışım gibi tıkanıktı ve duvardaki saati de okuyamıyordum. bu sırada yan odada uyuyan dedemin sanki biri onu boğuyormuşçasına inlediğini duydum, kalp krizi geçirme ihtimali aklıma geldi ve içim korkuyla doldu fakat yardım için yerimden kıpırdayamıyordum bile. sonra anneannemin sahura kalkmak için kurduğu alarm çaldı, dedem uyandı, kulağımdaki tıkanıklık ve hareket edememe durumu, sanki suyun yüzüne çıkmışım gibi geçiverdi. olanları anlattığımda dedem rüyasında kabus gördüğünü ve önemli bir şey olmadığını söyleyip geçiştirdi, anneannem ateşimin çıktığını farkedip son günün orucunu tutmamamı söyledi ve sahuru yiyip geri yattık.

ertesi gün hasta bir şekilde uyandım, beni ilçenin sağlık ocağına götürdüler ve doktor antibiyotik verip geri yolladı. eve geldiğimizde; yazın ortasında soğuk terler döküp bir de dışarı çıkıp rüzgar yediğim için tüm sırtım tutulmuştu, bunu izleyen 4-5 gün boyunca sırtımın ağrısı devam etti. doktorun verdiği antibiyotiği kullanmaya başlamamın 2. gününde gece tuvalete gitmek için uyandım, gözlüğümü takma gereği duymadığım için gözlüksüz gittim banyoya. tuvalet kağıdını tutarken ya da ellerimi yıkarken gözlerim hala yarı kapanık olduğu için çok dikkat etmesem de ellerimi rahat kullanamadığımı farkettim. ellerime baktığımda 6 numara miyop gözlerim sorunun ne olduğunu anlayamıyordu, bulanık ama tombik parmaklar görüyordum. sonra parmaklarımı birbirine geçirip ayırma suretiyle ellerimin şişip şişmediğini kontrol ettim. birbirine geçen parmaklarım öncesinde rahatça ayrılırken şimdi ayrılmıyorlardı bile. odaya dönüp gözlüğümü taktığımda ellerimin şiştiğini gördüm, resmen x1.5 katına çıkmışlardı. antibiyotiğin yan etkisiymiş...

annemlerin bayram için gelmesine 1 gün kala yaşanıyordu bu olanlar. onlar gelmeden babaannem aradı ve nasılsın eyi misin diye bir yokladı. üzülmesin diye neler olduğunu anlatmadım ama kendisi ermiş olduğu için rüyasında beni kaybettiğini ve merak edip aradığını söyledi. dedim köpek gibi hastayım babaanne... üstüne bir de 6. hissi kuvvetli ama kavgalı olduğum eski bir arkadaşım aradı beni aylar sonra, onun da arama sebebi aynı: rüyasında bana bir şeyler olduğunu görmüş.

annemlerin gelmesiyle benim hastalığımın geçmesi bir oldu, gerçekten ne ilaç ne de istirahat, hiçbir şey olmadan onlar gelince geçiverdi birden. fakat onların kaldığı süreçte de başka bir olay gerçekleşti. bu da ikinci paranormal olay işte.

bayram temizliğine beni de katmasınlar diye evin üçüncü -aynı zamanda da çatı- katına çıkıp orada uyumaya karar verdim. gıcır ahşap merdivenlerden yukarı çıkıp yine merdivenlerle aynı ahşaptan kaplanmış odadaki yataklardan birine yattım. kapıya sırtımı dönüp uyumaya çalıştım. o sırada çatı katının yaylı ve açılıp kapanması omuz atmayı gerektirecek kadar sert kapısı açıldı. annemlerin beni temizlik yapmaya çağırmak için geldiklerini düşünüp uyuyor numarası yaptım. sonra kapı geri kapandı. "heh şükür atlattım!" derken merdivenlerden gıcırtı/adım sesi gelmediğini farkettim. o an evde olan en hafif insan olan anneannem bile o merdivenlerden inip çıkarken ses çıkarıp gıcırdardı o ahşap basamaklar ama bu sefer hiçbir ses duymuyordum. hemen kalkıp odaya göz attım. kapı gayet güzel kapalı duruyordu. pencereler açık değildi ve cereyan yapmış olma ihtimali de yoktu. aşağı inip "kimse yukarı çıktı mı bugün?" diye sordum, herkes giriş katta işlenmişti bütün gün boyunca... tepemden soğuk sular indi gerçekten. uzun bir süre en üst kattaki odaya çıkamadım.

not: hastalık geçip iyileştiğimde dedem yanıma gelip o gece rüyasında nazar gördüğünü anlattı. söylediğine göre yazlığın karşısındaki boş otlak arazisinde yaşlı bir kadın durmuş gözleriyle benim odamın penceresine dik dik bakıyormuş. o gün bugündür ben nazara inanırım.