4.
1 hafta önce 2 aylık simsiyah bir pitbull kurtardım. dişi ve henüz küçük olmasına rağmen güçlü olduğu için sahibi kulaklarını ve kuyruğunu kestirip dövüştürecekmiş, bunu duyunca delirdim tabi. hemen arkadaşımı araya soktum ve köpek şuan bende kalıyor.
demek istediğim bir şey var. şimdi, sahibi bu köpeği dövüşçü yetiştirmek için 1 aylıkken başlamış dövmeye, mesela köpek mama yerken bile vuruyordu hırçın olsun diye. bu yüzden bana geldiğinde biraz agresifti, benim köpeğime atar yapıyordu küçücük boyuyla.
köpekler konusunda bilgiliyim o yüzden kontrolü hemen elime aldım ve ödüllendirme yöntemi ile eğitmeye başladım, bu arada tabi ki bana itaat etmesi için eğitim de verdim. hayır, otur, bekle, öpücük, pati ver gibi şeyleri öğrettim.
sahibi dövüp sonra mama verdiği için mama konusunda sıkıntı yaşadık çünkü dayak yemekten korktuğu için hemen mamaya saldırıyordu, ben mamayı kabına koyarken oturup beklemesini öğrettim, şimdi sakince bekleyip öyle yiyor. kimsenin onu mama için dövmeyeceğinin farkında.
şuan tüm bunları yazarken kucağımda bir pitbull yatıyor. o kadar masum bir yüzü var ki durup durup ısırmak istiyorum. hayatımda gördüğüm en oyuncu köpek, bir anda zıplayıp evde koşuyor, kendi kendine oyun oynuyor, gaz çıkarıp sonra çıkardığı sesten korkup ağlıyor(gizlinot: salak ya :d) çok korkunca ayaklarımın arasına saklanıp diğer insanlara öyle bakıyor.
önceden de biliyordum ama artık eminim, bir pitbull saldırgansa kesinlikle sahibinden dayak yiyordur. bu köpeği kucağımda veterinere sonra çıkışta pazara götürdüm. pazarda ki her adam istisnasız bu yaşta bu köpeği dövmeye başlamamı yoksa beni dinlemeyeceğini söyledi. aksini söyleyip hepsine tek tek anlattım, pitbull dövülmez dövülürse agresif olur, halbu ki sevildiklerinde o kadar haylaz o kadar sevecenler ki... yok ama onlar hırçın ve güçlü köpek istiyorlar, o canın bir kıymeti yok, ellerinde süs gibi gezdirip millete hava atmak, korkutmak istiyorlar. çünkü bir köpek ne kadar güçlü ve korkutucu ise egoları o kadar tatmin oluyor.
arkadaşım pitbull bakıyor, bir kez elini kaldırıp vurmadı o köpeğe. huyunu suyunu görseniz tıpkı bir golden. bir kez havladığını duymadım. küçük yeşil bir tenis topu var bebek gibi, sürekli onunla oynar, çocukları çok sever. mahallede bir kişi korkmuyor o köpekten. ama bazı apaçiler gelip her seferin de arkadaşıma "bu köpeğe yazık etmişsin, bunu domuz etiyle besleseydin ya, aa bak biraz eğit dövüştür " falan der.
artık korkmuyorum o agresif pitbull köpeklerden, sadece üzülüyorum, allah bilir ne kadar aç kalıp dayak yedi ki öyle bir hale geldi. pitbullara yapılan eziyetleri bir bilseniz, aç bırakıp dövmek, karanlık bir yere hapsetmek, çiğ et yedirmek, daha küçücükken büyük köpeklerle dövüştürüp kan revan içinde bırakmak sadece bir kaçı...
e şimdi onlar agresif olmasında ne olsun? pitbullar öldürülsün demek değil çare. asıl yapılması gereken o agresif köpeğin sahibini alıp iyi bir dayaktan geçirip sonra atacaksın içeri. asıl onlar insanların hayatına tehlike oluşturuyor çünkü.
unutmayın her köpek insanlara karşı sevgi ile doğar, bu sevginin devamlılığını sağlamak ise ne yazık ki biz insanların vicdanına kalıyor.
16 mart 2020 18:20
16 mart 2020 18:23