1. 4 sene once istanbulda orta duzeyde bir ozel universiteye %100 burslu girip, 2 sene once yuksek onur derecesiyle mezun oldum. bolumum; is sagligi ve guvenligi. ne kadar da onemli bi derece ama (!) hem de yapmak istemedigim bir bolumde. evet yapmak istemiyorum cunku, istedigim hayat, is bu degil... ilk basladigim gunde biliyordum, mezun oldugum gunde, ama okula devam ettim.. bilirsiniz, ailelerinizin sizden beklentileri vardir...
her neyse, su siralar yaptigim tek sey; +10 saat bilgisayar basinda oturup yurt disindaki arkadaslarimla sohbet etmek, oyun oynamak, yemek yemek ve uyumak. her gun... 7/24... ama bundan yoruldum ve hayatimi degistirebilecek bir kivilcima ihtiyacim var. sorun su ki; bu kivilcim ne? nasil bulurum ? yapmak istedigim ne? bunlara cevap bulamiyorum. yapmak istedigim bir is yok. ama hayallerim var; var ama yapacak maddiyat yok. is bul, hayallerinin pesinden kos diyecek... ama hicbiri uzun sureli olmayan beden/ruh sagligimi zedeleyen isler; musteri danismani, garson blabla. daha iyisi yok. hele ki ulke boyle bi durumdayken.
yapmak istedigim sey "internet"te var olmak. Turkiye her ne kadar geriden geliyor olsa da, teknoloji cagindayiz ve gun gectikce sosyal medyanin, internetin gucu artiyor, gelecegin meslegi bunlar olmali. dusuncelerim boyle ve suan ipin ucunu yakalarsam 30 yasina gelmeden iyi bir yerde olabilirim. her gecen gun buyuyen bir dunya orasi. fakat ne yapabilirim bilmiyorum. cesitli kiyafetler giyip lookbook videolari, makyaj videolarini youtube koymak mi ? hayir, bu kadar kolay ve siradan olmamali. bi farklilik, bir yenilik ve onu yapan kisi ben olmaliyim. tikali kaldigim nokta da bu. o sey ne ?
...
coook uzun oldu, dusunmeden yazdim, buyuk bir boslukdayim ve kesinlikle nasil dolduracagimi bilmiyorum, ne istedigimi de. kendime bir yol cizip o yolda kosmak isterken, emekleyemiyorum bile... soru-cevap olmasa dahi, sohbet etsek, ruhum huzur bulacak.