yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    14 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    30 yaş grubu süslüler?                                        ?

    süslüler selam, 30 ve sonrası süslüler hayatınız ne durumda, aile yaşantınız iş hayatınız arkadaş çevreniz ne durumdalar neler başarabildiniz ya da nelerden vazgeçip unuttunuz, 20 li zamanlarda ki düşündüğünüz öngördüğünüz hayatı yaşıyor musunuz? genel olarak biraz hayatlarımızı yorumlayıp eleştirelim mi(olumlu/olumsuz).

    1. 15 gün önce 28 oldum süslüm. İstanbul’da tek yasıyorum. İyi bi isim var, maddi durumum iyi. İstanbul Sarıyer’de iyi bir sitede oturuyorum. Guzel de bi arabam var. Ailem şehir dışında ama İstanbul’a yakın. Ailem iliskilerim de iyidir. 

    Ama ben mutsuzum sanirim süslüm ya. Etrafımda herkes çift olmaya başladı, evleniyorlar. En yakın arkadaşlarım ile bağım kopuyor gibi hissediyorum. Kendimi değersiz görüyorum. En büyük hayalim kendime bir ofis açmak, belki bunu da su an istesem yapabilirim. Akademik olarak iyiyim, maddi olarak da buna uygunum. Ama ben o kadar yalnızım ki süslü, buna cesaretim de yok sanırım eskisi kadar istegim de. 

    Sürekli rol yapıyorum, mutluymuş gibi görünüyorum. Su yazıyı benim yazdığımı gören çevrem asla ben olduğuma ihtimal bile vermez oyle diyeyim. Ama iste gerçekler asla göründüğü gibi degil. 

    25 mart 2019 14:54

    2. 31 yaşındayım.

    deli dolu bir 20'li yaş döneminde hatalı bir evlilik yaptım. 25-29 arası yıllarım resmen çöpe gitti. ankara-istanbul-dubai-ankara-istanbul olmak üzere tam 6 ev ve 8 iş değiştirdim lanet olası eski evliliğim yüzünden. ne yerim belliydi ne yurdum. maddi-manevi ezildiğim, sömürüldüğüm, psikolojik ve fiziksel şiddet gördüğüm evliliğimi herkesin "elalem ne der, kadın başına nasıl yaşayacaksın?" laflarına rağmen bitirdim.

    boşandıktan sonra, 29 yaşında, hayatın aslında ne kadar güzel olduğunu anladım. ailemin kıymetini bilmeye başladım. bir dönüm noktası oldu bu iğrenç olaylar benim için. nefret ettiğim işimden istifa ettim. psikolojik ve tıbbi destek aldım.

    kendimi hep tembel-uykucu biri olarak görürdüm. meğer vitamin ve demir eksikliği yaşıyormuşum ve depresyondaymışım. bunları çözünce kendime bakmaya başladım. spora başladım. sivilcelerim gitti. 10 kilo verdim özgüvenim yerine geldi.

    şu an çocukluk arkadaşımla çok güzel bir birlikteliğimiz var. nişanlıyız. gerçek aşkı, sevgiyi, saygıyı, tutkuyu ve huzuru iliklerime kadar hissediyorum. yaşadığım, ölümden döndüğüm o korkunç anların ödülü sanırım bu...

    kendi işimi yapıyorum. birikim yapabiliyorum. maddi olarak sıkıntı çektiğim günler geride kaldı çok şükür. iş konusunda gözüm biraz daha yükseklerde, henüz o cesareti toplayamadım. toplar toplamaz farklı bir sektöre geçiş yapmayı planlıyorum.

    tek eksiğim, yaşadığım şehirde arkadaşım yok. kız kıza alışverişe çıkmayı, kuaföre gitmeyi falan çok özledim.

    25 mart 2019 14:57

    3. 32 yaşındayım. 28de evlendim, oğlum şu an 2,5 yaşında. Hayat bana aile yönünden güldü ama işsiz kaldım ve bir türlü iş bulamıyorum artık. 

    25 mart 2019 15:22


    4. 34 yaşındayım. 20'li yaşlarımda öngördüklerimin bir kısmı gerçekleşti, diğer kısmı ise beklemede.

    Evlenmek aklımın ucundan geçmezken karşıma şu anki eşim çıktı ve 33'ümde evlendim.

    Severek yaptığım ancak maddi olarak karşılığını alamadığım bir işim var. Kendi işimi kurma hayalim hala beklemede. Tam zamanlı çalıştığım işin zamanında yine aynı sektörde free-lance iş yaptığım oluyor ancak düzene oturtamadım henüz.

    Aile ilişkilerim hep iyiydi, şimdi eşimin ailesi de ailem gibi oldu. Bu açıdan çok şanslıyım. Arkadaşlarımın bir kısmıyla koptuk ama hiç üzülmedim. Zaten olacağı vardı. Üniversiteden, çocukluktan ve alakasız yerlerden tanıştığım sayılı bir arkadaş grubum var. Bir kısmıyla çok sık görüşemesem de varlıkları yetiyor.

    Hayatımla ilgili yapabileceğim tek eleştiri para biriktirmemek. Keşke 20'li yaşlarımda şu anki aklım olsaydı da her ay kıyafete, kozmetiğe harcadığım paranın en azından onda birini kenara koysaymışım. Ancak akıllandım.

    25 mart 2019 15:36

    5. 35 yaşındayım. kamuda ilk düzey yönetici olarak çalışıyorum. Evliyim, bir çocuğum var. Kazancım iyi. İşimi de seviyorum. Evliliğim hariç herşey yolunda.

    25 mart 2019 15:50

    6. 90'liyim. turkiye'nin ve dunyanin en koklu okullarinda okudum. 2 ay once isten cikarildim. isimden nefret ediyordum iyi ki cikarildim. ancak su an basvurdugum pozisyonlarda cv'm guzel bulunup online assessmentler gonderiliyor ancak onlari gecemedigim icin gorusmelere cagirilmiyorum. arkadadasim yok, olanlar eski isyerimden ya da bulundugum sehirde olmayan insanlar. sadece telefon arkadasligi yapiyorum. yalniz yasiyorum, maasim olmadigindan artik zor gelmeye basladi. 4-5 aylik bir iliskim var, artik evlenmek istiyorum cunku yaslanmaktan korkuyorum. boyle hayal etmemistim, isil isil ve rengarenk olacagimi dusunmustum ama olmadi. kurumsal hayattan nefret ediyorum. ama para da orda var. bitirdigim bolum de kendi isimi yapabilecegim bir bolum degil. asla patron olamayacagim, surekli mobbing yemeye devam edecegim. bir gun her seyi birakip memlekete donucem diye cok korkuyorum. ziyan olmus gibi hissediyorum.

    25 mart 2019 16:47

    7. 31 yaşında evli ve hamileyim. Evliliğim ile ilgili sıkıntım yok çok şükür. Ama biraz yakın arkadaş özlemi çekiyorum. Eski arkadaşlarım uzakta, şimdi herkes ev çocuk telaşı içinde. Doğumdan sonra bende mi öyle olurum bilmiyorum. Kız kıza vakit geçirmeyi özledim. Onun dışında işimi seviyorum.

    Az çok beklediğim yerdeyim. sadece olgunlaştım, büyüdüm. 20 yaşındayken hiç tipim değil diyeceğim birisi ile evliyim. Üstelik ilk gördüğüm an aşık oldum. O serserilik, hareketlilik yok artık, duruldum resmen. Bazen o deli hallerimi özlüyorum. Hayatımdan memnun muyum, memnunum tabi.

    25 mart 2019 20:29


    8. 32 yaşındayım. ortalama bir gelirim, birkaç iyi yakın arkadaşım, iyi bir ailem ve gerçekten varlığına her gün şükrettiğim dünyalar iyisi bir eşim var. geçen sene eşim kendi işini kurdu, borçlarımız var ama yavaş yavaş ödüyoruz ve işimiz iyi gidiyor. huzurlu ve sakin bir yaşamımız var. çocuk yapmayacağız böyle mutluyuz. hırslı bir insan değilim ama yaptığım işi en iyi şekilde yaparım. huzur ve sağlıktan başka bir beklentim yok hayattan. tüm 30 yaş süslülerim sözlükte varlığımızı daha çok gösterelim, hepinizi seviyorum.

    25 mart 2019 20:58

    9. anonim 15 ile aynı durumdayım :( o kadar mutsuz ve moralsizim ki yazmaya bile dermanım yok.

    26 mart 2019 00:54

    10. 34 yaşındayım 10 senedir evliyim ve 8 yıldır kendi işimi yapıyorum bir çocuğum var 5 yaşında. Gece gündüz uyumadan dinlenmeden çalışıyorum, evin bütün yükü bende eşim 40 yaşında daha gezme tozma hayatını yaşama peşinde olduğu için kendime bakacak bir anım yok olan zamanda da tek yapabildiğim uyumak. Bir tane bile arkadaşım yok zaten sosyal ilişkilerde hep başarısızdım ne çocukluk ne lise ne üniversiteden bir tane bile arkadaşım yok eşimde kendi kafasında olduğu için çok yalnızım. ufak tefek borçlarım var ama pek para pul sıkıntım yok kaldı ki para harcayacak bir ortamımda yok onu da eşim benim yerime yeterince yapıyor zaten. Ailemle aram hiç bir zaman iyi olmadı eşimin ailesi ile nötür diyebiliriz. Ne mutluyum ne mutsuz öyle kuru kuru yaşıyorum işte. 

    26 mart 2019 01:14