1. geniş ailem (anne tarafım) esnaf ve maddi olarak ekonominin hali ortada olduğu için zor geçiniyorlar. babam doktor, ailedeki tek eğitimli insan babam ve babamın ailesi de eğitime önem veren, atatürkçü kişiler. anne tarafım ise akpli ve zor geçinmelerine rağmen ekonomi çok iyi, her şeyimiz var çok şükür falan diyorlar. iyi tamam, bir sıkıntım yok. ama ben yıllarca çalıştım didindim, gecemi gündüzüme kattım ve doktor oldum. iyi bir maaş alıyorum ama normal durumdayım (bana göre). ailemse (teyzemler ve dayım) bana sürekli "ee, sen çok zenginsin, baban da zengin, her şeyi alabiliyorsun, sen rahatsın, siz zenginsiniz" diyip duruyor ve böyle konuşmalarından ne kadar rahatsız olduğumu anneme de, onlara da kaç kez söylememe rağmen tavırları hep aynı. annem "şaka yapıyor, takılıyorlar sana. yeter artık bu kadar büyüttüğün" diyor ama beni çok ama çok rahatsız ediyor bu şekilde konuşmaları. benden iki yaş küçük kuzenim var, okutmadılar. çok seviyorum kuzenimi ama ben yedirip içiriyorum resmen ve ben sanki ondan üstünmüşüm gibi sanki onu geçindirmem gereken kişi benmişim gibi ben rahatsız oluyorum. dışarıya çıkmaya bile parası olmuyor ve sürekli çıkmak istiyor, birlikte çıkıyoruz her şeyi ben karşılıyorum ve bu yıllardır böyle. ben öğrenciyken de hep ben karşılardım. çalışmasına da izin vermiyorlar, kuzenimin imkanı olsa çalışırdı kendisi de bıkmış durumda ailesinden ve bana karşı da mahcup olduğunu biliyorum ama ben de bu durumdan sıkılıyorum artık. ailemle siyasi konularda da tartışıp duruyoruz, hep iktidar övücü konuşmalar sonra da gelip "ee siz zenginsiniz" tavırları. doktor olmakla da zengin olunmuyor, zengin de değiliz. biz iki kardeşiz kuzenim 5 kardeş, dayımın 4 çocuğu var.
artık bıktım, bugün de aynı şeyler oldu. ne yapmalıyım?