1. Bu bende de var. Yıllarca eziklenmenin etkisiyle sürekli bi gösteriş yapma hastalığına yakalandım. Ama böyle bi mekanı bilmiyorum diye eziklerlerdi beni. Öyle bi ortam . Şimdi de o görmemişliğin ezilmişliğiyle baya kibirli bi insan olarak görülüyorum. Psikoloğa da gittim(sırf bunun için değil) ama ben bu psikologlar konusunda şöyle düşünüyorum; bir psikoloğun böyle şeyleri çözebilmesi için kendi de bir şeyleri AŞmış olmalı. Ben çok psikolog değiştirdim gerçekten iyisine denk gelemedim.
Yani herkesin “ pisikilijiik distik ilmilisiniz “ demesi o kadar boş geliyor ki bunu da belirtmek istedim. Siz de benim gibi durumunuzun farkındaysanız/farkına yeni de varmış olsanız zamanla büyük bir kısmı çözülecek. ben çok yol katettiğime inanıyorum bu süreçte. En önemli adım da kendimle barışmak. Ama en karanlık tarafınızı da kafanızda Ete kemiğe büründürüp onla da arkadaş olmak gerekiyor. Bunların hepsi kendine düşmanlıktan çünkü. O akran zorbalığının yara izi kendinden tiksinmek..