1. merhaba kızlar, 5 yıldır devam eden bir ilişkim var. erkek arkadaşımda öfke problemi var fakat bunu son zamanlarda en aza indirgedik.
birlikte yaşıyoruz. 1 aydır mutsuz olduğumuzu farkettik.
fakat bu 5 yıldır biriken şeylerin patlaması sanırım ben öyle düşünüyorum.
ben daha çok nasıl mutluysam öyle davranan bir insanım, erkek arkadaşım mutlaka hareketlerime kararlarıma giyimime çoğu şeyime bi laf eder.
işe gelirken elbise altına normal siyah çorap giyip geleceğim mesela, kısıtlıyor, giydirmiyor.
ilerde de yemeğe falan gidersek arabamızla giyinirmişim elbisemi hevesimi öyle alabileceğimi düşünüyor.
ve hayatındaki kadın yani eşi onun sözünü dinlemeliymiş öyle dedi son tartışmamızda.evlenmem öyle biri olmazsa diyor. bunlar bana çok saçma geliyor.
biz babamın vefatı olsun bi çok zor şeyi beraber atlattık daima yanımda durdu.
o yüzden birden kesip atamıyorum.
şuan 23-24 yaşlarımız, ben hayatında olduğum için geleceği düşünerek adımlar atıyormuş erasmua kayıt olmamış, veya ben olmasam gezip eğlenip herkesle takılırmış. ilişkimize bağlı kalıyormuş, herşey benim içinmiş.
ben bazı konularda rahat düşünen bir insanım din konusunda bile körü körüne bir şeye bağlanmaktansa araştırırım didinirim öyle karar veririm. ama o bu konudan bile rahatsız sanki müslüman olmasam ayrılacak benden o kafa yapısında.
anne olacak kriterleri daha yoğun daha fazla hissettirmem gerekiyormuş. şuan o yapıda değilmişim.
hep sakinleştiren hep çabalayan hep bi şeyler yoluna girsin iyi olalım diye çok çabaladım artık yoruldum çabalamıyorum kendi düşüncem neyse öyle davranıyorum bunlardan çok rahatsız olduğu için tartışmalar çıkmaya başladı artık. benimle çok mutluymuş seni çok seviyorum hareketlerini sevmiyorum diyor, kafam allak bullak. aklıma geldikçe buraya yazacağım. tek başımayım danışıp konuşacağım kimse yok dışarıdan önerilere ihtiyacım var.