1. Sonunda görüştük. Bu gelmiş oturmuş. Beni görünce Kalkıp benimle tokalasacağına, buyur diye eliyle sandalye gösteriyor dakika bir gol bir. Neyse bir noluyoruz oldum ama yüzsüzce oturdum tabii adgksl. Bu arada gelirken yolda bir iki işim çıktı planda olmayan ve buluşmaya da vaktinde yetişmek için biraz koşturdum. Birşey ister misin dedi içmek için ben de birazdan aliyim bir saniye dinlenmem lazım dedim bahsettim şöyle oldu falan diye. Bu dedi ki hiç yürüyüş yapıyor musun? Ve ben uzun süredir spor yapan biriyim bunu bana söyledi. Biraz yoruldum dedim diye.
Sonra o kadar alakasız muhabbetler yaptı ki aşırı sıkıldım istemsiz elim gözüm sürekli saate telefona gitti. Arada friendzoneladım bunu ve ilişki düşünmediğimi falan sıkıştırdım. Ama o kadar sıkılıp gerilim ki pek konuşamadım çünkü o anlatırken başka şeyler düşünmeye falan başladım. Kalkalım diye birkaç kez söyledim. başta biraz daha oturmak istedi sonra tamam dedi bekliyor sürekli. Bu arada rahat beş kez kalkalım artık ben kalkıyım dedim. Bekliyorum ki hesap isteyecek. Yani normalde böyle olmaz mı peki dersin hesap istersin kalkılır. Bir süre daha durduktan sonra istersen artık kalkalım ayıp olmazsa dedi. Sanki ben hiç dememisim gibi. Ben de evet benim de isim var zaten dedim. bu hala durunca artık hesap istesek dedim. Aa yok ben tuvalete gidicem diyor. Peki hesabı ödeyelim git dedim. Yok yok ben öderim diyor. Ne münasebet dedim neyse bir şekilde kalkmayi başardım oradan. İlk iş de telefon numarasını sildim.
Bunun üzerine hiç konuşmadık. Dört beş gün geçti bana şey yazmış 'ya kusura bakma benim için olumsuz.' Hadi ya? Ya bir şekilde enerjimiz tutmadı bu belli zaten. Beş gün sonra açıklamaya gerek var mı? Beş gün iki tarafın da yazmamasi da açıklamış zaten herseyi. Ben kırmak istemem kolay kolay insanları ama belli de ettiğimi düşünüyorum fikrimi. Biraz sinir oldum. Siz olsanız ne yapar ne düşünürdünüz kızlar?