287.
yazın gelmesine az kaldığı için şu sıralar mutluyum.
286.
hayat bu aralar çok can sıkıcı o yüzden ruh halime puanım 10 üzerinden 2.
285.
Hani derler ya bir öyle bir böyle. Öyle işte. Umarım Daha güzel günler yaşayabilirim diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum
284.
şu son günlerde bi iyiyim bi kötü çok dalgalıyım. evet pms doğru bildiniz :)
283.
Bazen neşe doluyum bazen ise içime kapanık. Bipolar değilim merak etmeyin :)
282.
İçimdeki küçük kız çocuğunu öldürmemeye çalışmakla geçiyor günlerim.
281.
Allah belamı taksit taksit veriyor tek seferde yüklenmiyor kurban olduğum. Aynı haftada hem işte hem aşkta kaybettim ama aynı gün olmadı çok şükür. Bitmiş durumdayım. Gerçekten artık bittim dediğim yerde debeleniyorum.
280.
Enerjisini kaybetmiş, yaprak gibi savruluyor bitik bir halde ruhum.
279.
Sınavdan önce okulu sırayı kontrol edeyim yerinde mi insanından giriş belgesini sınav günü çıkartırım insanına evrilmem üzücü.
278.
Evimi özlüyorum; yatağımı, sabahları erkenden uyanınca izleyerek düşüncelere daldığım tavanı, saatlerce oturup kitap okuduğum köşeyi, masamı, canımın istediği zaman kalkıp bir kek yapabilmeyi, kıyafetlerimi, balkonumuzda oturmayı, bir kahve alıp penceremden sokak lambasına bakarak yağan karı seyretmeyi, aspiratör ışığının aydınlattığı mutfağımızda oturup annemle sohbet etmeyi.. üzerinden 2 ay geçmesine rağmen sabahları uyanınca bulunduğum yer çok yabancı geliyor, her şey çok kötü bir kabusmuş ve ben yine yatağımda uyanacağım zannediyorum. konfor alanımı çok özlüyorum. Şehrimi çok özlüyorum. Çocukluğumun geçtiği sokaklar, her gün önünden yürüdüğüm binalar, o alıştığımız kendine has atmosferi, normal akışında devam eden hayatlarımız depremle tamamen yerle bir oldu. Günlük hayatta dert ettiğim onca şeyin ne kadar küçük ve önemsiz olduğunu, bazen sıkıcılığından yakındığımız rutinlerin ne kadar kıymetli olduğunu bu kadar ağır bir biçimde öğrenmemiş olmayı dilerdim.