arkadaşın ölmesi

1. Ben bugün bunu yaşadım. Arkadaşımın eşiydi ama benim de arkadaşımdı. Öyle güzel öyle neşeli,sevimli...

Pandemiden beri görüşemediğimiz, o süreçte çocuk sahibi olan, o çocuğa sahip olmak için tedaviler gören arkadaşımı rahim kanserinden kaybetmişiz bu sabah. en son anneler gününde tebrik etmişim onu o zaman konuşmuşuz ki hastalığından haberim bile yoktu, kimseye söylememişler çünkü.

Çok istediği çocuğu 2 yaşında öksüz, üniversitede peşinden koşup nihayet onunla evlenen, gözünün içine bakan melek kocası gözü yaşlı yapayalnız kaldı. İçim acıyor, sabahtan beri gözümün yaşı durmadı. Takdir-i ilahi ama bunca kötü varken bu dünyadan böyle bir meleğin geçip gitmesini kalbim kaldırmıyor.

Ne para hırsı ne ev ne araba ne alamadıklarımıza hayiflanmak.. sevdiklerimizin sağlığı yerindeyse nerede olurlarsa olsunlar şükür sebebi. Allah herkese sağlıklı bir ömür versin.

Rahim ağzı kanseri aşısını da ihmal etmeyelim. Girdiyi ilk yayınladığımda aşı için yaş sınırı 27 demiştim (gizlinot: Bazı yerlerde böyle yazıyordu ve aşıyı satan eczacı da bu şekilde uyarmıştı) ama çoğu süslü saolsun beni düzelttiler. Eskidenmiş bu yaş olayı. Şimdi 45 yaşına kadar herkes yaptırabilir deniyor. Ama aşının en en en koruyucu hali cinsel hayatına hiç başlamamış kız ve erkek çocuklarına erken yaşta yaptırıldığı zaman. İster aktif cinsel hayatınız olsun ister yaşınız ilerlemiş olsun bu aşıyı yaptırın. Yaptırınca aşıya güvenip de korunmasız veya cinsel geçmişinden emin olunmayan insanlarla birliktelik yaşamak da doğru değil tabi. Cinsel güvenlik her zaman önemli. Tek üzüntüm aşı gerçekten pahalı. Belli aralıklarla toplamda 3 doz yapılıyor. Her bir doz 580 küsur TL. Bu aşının ücretsiz olması meclis gündemine taşınsa da sonuç alınamadı henüz.

Bir de pap smear denen bir tarama testi var. Bunu aile sağlığı merkezleri ücretsiz yapıyormuş, mümkünse bunu da ihmal etmeden düzenli şekilde yaptıralım. Eğer bir kurtulma yolu varsa o erken teşhisten geçiyor. Çünkü kendini bazen hiç belli etmeyen bir hastalık ve belli ettiği ana gelindiğinde çok geç olabiliyormuş.

Arkadaşım çok acı çekmiş öyle dediler, içim acıdı. Artık yattığı yerde rahat eder umarım, sizden de ricam dualarınızı eksik etmeyin..

2. lise 1. sınıfın sonunda yaşadığım olay.

o zamanlar sessiz sakin, kendi halinde ve biraz da özgüvensiz bir kızdım. insanlarla kolay iletişim kurmazdım. lisede ders sonrası kurslar olurdu, eksiğim olan derslere yazıldım ve diğer sınıflardan yaşıtlarımla kursa gitmeye başladım. orada tanımıştım bu arkadaşımı. nasıl güler yüzlü, nazik, herkese iyi davranan bir çocuk! asla şımarık davranmayan ama yerinde, güzel şakalar yapan, dünyalar iyisi bir insandı. hep hal hatır sorardı, nerede görürse görsün sohbet ederdi. bir de güzeller güzeli bir kız arkadaşı vardı, çok yakıştıklarını düşünürdüm. yaz tatili başladıktan 2 hafta sonra herkesin onun adına baş sağlığı dilekleri paylaştığını gördüm facebook'tan. gerçek olduğuna inanmak bile çok zordu. binlerce kötü insan var dünyada, ölüm bu hayat dolu 14 yaşındaki çocuğa mı kalmış? arkadaşını kurtarırken boğulmuş denizde. arkadaşını kurtarmak... tam onun yapacağı bir kahramanlık, fedakarlık... 11 yıl geçmiş, gülüşü gözlerimin önünde. rahat uyu güzel arkadaşım. seni hiç unutmadık..