2.
bir kesimce nedense "özbakıma hiç özen göstermeme" olarak algılanan özsevgi hareketi. örneğin burada "beden olumlamaya karşıyım, spor yapalım,"(gizlinot: ne alaka) gibisinden bir cümle görmüştüm, bu kadar da bilmeden konuşmak olmaz demiştim. bunca zamandır medyayla, çevreyle hırpalanan özbenliğimizi sevmek şöyle dursun, kabul etmek bile çok zordur ama bu mümkündür. işte bu mümkünlüğü işaret eder beden olumlama, kendinizi salmanızı teşvik eden bir yanı da yoktur. en güzeli de bu seçimi tamamen size bırakır, bıdı bıdı konuşan medya, sosyal medya ve diğer hadsizlerin aksine.
bu hareketin en sevdiğim tarafı, en başta bir sebepten toplumdan dışlanmış bedenlerin var olduğunu ve olmaya devam edeceğini vurgulamasının yanında, zorba susturucu olmasıdır. egolarını başkalarıyla dalga geçerek parlatan kişi, kendi bedenini kabul etmiş birinin yanında suskun kalmak zorundadır çünkü, dışarıdan ne kadar ideal görünürse görünsün, içinde olumluluk olmayan bir zavallıdır. ve onu isteseniz de değiştiremezsiniz. birilerini susturmak için ille kendinizi de değiştirmek zorunda değilsiniz(gizlinot: böyle yapmak isteseniz de kimse sizi suçlayamaz, sizin seçiminiz değerlidir.) ama kendinize bakışınızı değiştirebilirsiniz.
zaten birilerinin çoğunlukla ideal kabul ettiği bir özelliğiniz, örneğin; gür ve parlak saçlarınız, şekilli vücudunuz, farklı kondisyonda olmayan bir cildiniz varsa bunları sevmeniz nispeten daha kolay olur, birçok kişi de bunu destekler. o nedenle belki bunları kabul etmekte zorlanmazsınız. ama bedeninizde durmadan nükseden, belki kronik olan birtakım durumlar olabilir. bunların bazıları hayatınızın bir dönemini kötü geçirmenize yol açabilir, bazıları ise yaşadığınız süre boyunca sizi hiç bırakmayacaktır. işte böyle durumlarda ihtiyacı olan şeyin daha da "güzelleşmek" olmadığını anlamak zorunda bırakılır birçok insan. çoğu da asıl ihtiyacının düzgün bir psikolojik destek ve tertemiz zihni olan bir çevre olduğunu anlamaz. anlayamaz. çünkü onlara sorunun kendileri olduğu öğretilmiştir.
işte bu yüzden böyle bir harekete ihtiyaç var. eğer ki gelişim çağında bir genç bedenine geri döndürülmez bir şekilde küser ve hiç umudu olmadığına inanırsa, eğer ki engelli bir birey eve kapanırsa, eğer ki sosyal yaşamdan cinsel yaşama kadar insanların tüm düzenleri etkilenirse en azından sosyal medyada kendileri gibi olan, onları düşünen bireyleri görmeye ihtiyaçları var. hirşutizmi olan kadınlar, şişman insanlar, engelleri, farklı cilt yapıları olan bireyler, çeşitli sebeplerden beden disforisi yaşayanlar, izleri, çatlakları yüzünden tenlerine küsenler yalnız olmadıklarını bilmeli.
çünkü zaten değiller, asla da yok olmayacaklar ama toplum onları saklanmaya, kendilerinden utanmaya zorluyor. ben, beden olumlamayı kendimizden olan veya olmayan, özellikle dışlanmış tüm bedenler için insanlığa borcumuz olarak görüyorum.
15 mayıs 2020 00:22
11 temmuz 2020 14:35