intihar

43. ara ara ve şu sıralar düşündüğümdür. hayat amacımı bulamadım. yolumdan tamamen saptım. hiçbir zaman bunu yapabilecek kadar cesur olmadım. kime anlatırsam anlatayım kafamı asla anlamıyorlar. son çareyi psikoloğa gitmekte buldum, bu hafta randevum var. hayatı sevdiğim kadar nefret de ediyorum diyeyim. diyebileceğim tek şey bu raddeye gelen insanların kafasını anlamayan çok fazla insan olduğu. en azından etrafımdakiler böyle.

42. kendimi yok edemeyecek kadar büyük bir narsist olduğum için asla gerçekleştiremeyeceğim olay.

Halbuki hep merak ederdim... Acaba nasıl bir his?

41. Gerçekleştirmeyi düşünüyorum ama öldükten sonra cezalandırılmaktan veya daha kötü koşullarda tekrar dünyaya gelmekten korkuyorum. Akıbetim için bir işaret bekliyorum.

40. bir canlının kendi hayatına son vermesiyle sonuçlanan eylem.

intihar edenler için korkak, güçsüz, zayıf gibi şeyler denmesini çok anlamsız buluyorum. bir insan kendi hayatı hakkında karar verebilecek yetkiye sahip olmalı, bu kendi ölümüne sebep olsa bile. ayrıca yaşarken mutlu değilse, yaşamayı istemiyorsa, yaşamak için gerekli olan isteğini kaybetmişse ve ölmek istiyorsa bu kendi kararıdır. bence, bir insan kendi ölümünü seçebilme hakkına sahip olmalı. 

girdiyi bir alıntıyla sonlandırmak istiyorum

"insan doğası, sınırlı sevinç, üzüntü, acıya belli bir dereceye kadar katlanabiliyor ve bunun üstüne çıkınca mahvoluyor. burada sorun birinin zayıf ya da güçlü olması değil, ister psikolojik, ister fiziksel olsun, duyduğu üzüntünün miktarına tahammül edebilmesi ya da edememesi. bana göre yüksek ateşten ölen birine korkak demek ne kadar uygunsuzsa, yaşamına son veren biri korkaktır demek de o kadar tuhaf." genç werther'in acıları-johann wolfgang von goethe 

39. hem yaşamayı çok arzu etmek, hem de bir an önce ölmek istemek. ikisi de aynı anda olur mu? oluyormuş. ölüm isteği bence derinlerde bir yerde aslında yaşama isteğini de barındırıyor. doğru orantı ya da ters orantı, bilinmez...

38. düşüncesi değil de itici güç varsa içinizde tehlikeli olabilecek eylem. bazen düşünmenin ötesine geçiyor insan. kendine zarar vermek için yapılan eylemlere intihar gözüyle bakamıyorum. benim için intihar; kendini çok yüksekten atmak veya suya atlayıp boğulmak gibi ölüm garantili bir olay. tonla ilaç içtim ama bir şey olmadı; ee ne bekliyordun ? bu cahilliği anlayamıyorum. az çok neyin nasıl sonuçlanacağını bilen insan gerçekten ölmek istese işini şansa bırakır mı diye düşünmeden edemiyorum. en üzücüsü de çatıya çıkan insanlara seslenen evlatlar. baba ne olur beni seviyorsan in cümlesi... bu deneyim oldukça sarsıcı.

37. başlığı görünce beni çok etkileyen bir anımı paylaşmak istedim. 2014 senesinde twitterda bir kızı takip etmeye başlamıştım, kız benden bir yaş küçüktü. aşırı eğlenceliydi, kendisinin profiline sık sık bakardım çünkü tweetleri beni aşırı güldürürdü. neyse 2016nın şubat ayından sonra kız bir daha tweet atmadı. ben de bunu baya merak etmiştim çünkü küçük çaplı bir fenomendi diyebilirim. neyse kızın adını soyadını internete yazdım karşıma bi cenaze ilanı çıktı, sadece mezar bilgileri yazıyordu. aynı kız değildir herhalde ya dedim twitter profilinde eski tweetlerini okumaya başladım. sürekli tweetleştiği bir arkadaşını gördüm biyografisinde bir tarih yazıyordu. sonra kızın kendi profilinde ağustosta doğum günüyle ilgili bir tweet attığını gördüm. cenaze ilanındaki doğum tarihine baktım ve şok! aynı güne aitti. ölüm tarihi de yakın arkadaşının biyografisinde yazan tarihti. o an elim ayağım titremişti gecenin ortasında. sonra öğrendim ki kız intihar etmiş. bu beni çok etkilemişti. dışarıdan o kadar mutlu gözüken, eğlenen birini daha 17 yaşında intihara ne itmişti acaba. ne zaman intihar konusu açılsa hep bunu hatırlıyorum, o gece bütün parçaları bir araya getirip o kızın öldüğünü anlayınca ürpermiş, çok kötü olmuştum.

36. hep arka cebimde.

35. Yaşamaya devam etmek için bütün enerjisini kullananlar bilir; pahalı psikolog seanslarının yani psikoterapinin ulaşılabilir olmayışının dolaylının dolaylısı yoldan da olsa sebep olduğu durumdur. (gizlinot: bunu dile getirmem gerekiyordu) (gizlinot: pardon sevgili psikologlar)

34. hayatımda büyük bi dram olmadı. şu anda gayet iyiyim hatta. hayattan zevk de alıyorum. ama seçme şansım olsa bu hayata gelmek istemezdim kesinlikle.

intiharın günah olduğunu düşünmesem, Allah inancım olmasa ve geride annem kalacak olmasa intiharı düşünebilirdim.