istisnai kisilik

1. insanlardan umudu kesip haykırışlar içerisindeki bir itirafı neticesinde tanıştığım çok değerli süslü yazarı. her şeyden ve herkesten sıkılmıştı o da benim gibi. iyi geldik sanıyorum birbirimize karşılıklı sohbetlere hemen alıştık. yazıları da sohbeti de bir o kadar keyifli :)

keşke daha çok yazsa, girilerini de mesajlarını da daha çok okusak dediğim şahsına münasır kişilik :)

2. profil fotoğrafıyla akşam akşam yarmış olan süslü. (gizlinot: adfsgdfhs )

3. süslü sayesinde hayatıma girip bir daha çıkmamasını umduğum şahane insan. aynı şehirde yaşamamıza rağmen çok yakın zamana kadar sözlük dışında hiç bir şekilde iletişimde olmamamız, sonrasında benim doğum sürecimde whatsapp yazışmalarına başlayıp sözlükte yazışmanın tadını bulamayarak tekrar kaldığımız yerden devam ettiğimiz doğrudur.

kendisi kadar nev-i şahsına münhasır çok az insan tanıdım. bunda asla başından gitmeyen, ancak dizilerde görebileceğimiz trajikomik uğursuzluk hikayeleri kadar bunları anlatırkenki ironik, eğlenceli ve kendine has üslubudunun da etkisi büyük tabi ki. olanca pesimistliğine rağmen içimdeki arsız pollyanna sayesinde kendisine umut tacirliği yapmaktan hiç vazgeçmeyip bir yandan da arka planda istedikleri olsun diye ölümüne dua ettiğim de doğrudur (ybkz: swh).

o kadar güzel bir kalbi var ki hep başına güzel şeyler gelsin istiyorum ama bir türlü kıramadık şu şeytanın bacağını :( dilerim bir gün yüzyüze görüştüğümüzde "lan ne saçma günlerdi" diye birbirimizin kafasını şişirdiğimiz konuları hatırlar da güleriz :)

4. (link: https://www.suslusozluk.com/süslü-sözlük-itiraf?i=642334 şu) girdisi ile beni bir kez daha ağlatmış değerli arkadaşım (yazar: istisnai kisilik)

yıllardır kimseye açıklayamadığım bir "doğumgünümden nefret etme" duygusu vardı. Başka herkesin doğumgününe çok özenir, aylar önceden kafa yorar, sürprizler hazırlamaya çalışırken beni kimsenin sallamaması beraberinde yıllar içinde gelişen bir histi benimki. eşimin de doğumgünü dahil tüm özel günler konusunda dünyanın en hevessiz insanı olması sebebiyle son dönemde iyice sıradanlaştı, o hevessizlik bana da geçti sanki. sevgili istisnai'nin de benzer hisleri olduğunu öğrendiğimde hem çok şaşırmış hem de yürekten anlamıştım arka planda duyduğu yalnızlığı. bu nedenle kendisine hiç layık olmayan, bir gülümseme oluştursa yeter diyerek yolladığım ufacık şeyin böylesi bir mutluluk yaratabileceğini gerçekten öngörememiştim.

o küçük kutlama notunda ise yıllardır süregelen sohbetlerimiz içinde bolca üzerinde konuştuğumuz şeylere ufak göndermeler yapmıştım aslında. tabi konuştuğumuz konular epey çok olunca da notta adımı yazacak yer kalmadığını fark etmemiştim bile (: bu sebeple ikinci kez gizem yarattığım doğrudur ama fena mı işte birer de anı yaratmışım aslında.

o gün telefonu ilk açtığımda gelen neşeli ses beni nasıl mutlu etti anlatamam ancak sonradan ağlayarak kalbimde pek çok derin iz bırakmıştır. ufacık bir sürprizin böylesine kalbine dokunabilmesi resmen günümü aydınlatmıştır.

diğer taraftan akıcı edebi dili, süslü cümleleri ile hakkımda yazdığı güzellikler karşısında kendimi mahçup hissetmeme de neden olmuştur. ne evliliğimin en karanlık yüzü, ne iş arkadaşlarım ve diğer arkadaşlarımdan yediğim kazıkları, ne de kızcağız iş ararken utanmadan işlerimden şikayetçi olmalarımı göz önünde bulundurmayıp sadece kendisi bana yakınıyormuş gibi anlatsa da bu güne kadar kimseyi böyle içten bir şekilde dinleyip teselli etmek istemediğimi açık yüreklilikle söyleyebilirim. o kocaman mizahın, komikli videolarımızın ardında yaşadığı buhranları gördükçe umut vermeye çalışmaktan başka elimden bir şey gelmemesi beni çok çaresiz hissettiriyor. tek yapabildiğim onu dinlemek, bunu da ne kadar severek yapsam da asla kendisini ikna edemiyorum "kulaklarımın kanamadığına, onu tanıdığım ilk mesaja lanet etmediğime". ama ikimize de biçilmiş roller var; o drama kraliçesi olarak bu serzenişlerde bulunmak zorunda, ben de iflah olmaz pollyanna olarak umut tacirliği yapmak zorundayım; yapacak bir şey yok (:

aynen dediği gibi son yıllarda hayatımdaki iyi, kötü tüm gelişmelere şahit oldu bir şekilde. aşırı iş seyahatlerimden, görüşmek istemediğim misafirlerden, beni sinir eden akrabalardan bahsettiğim yetmezmiş gibi bir de ufak bir akrep doldurdu sohbetlerimizi. hamilelik sürecimde de asla yalnız bırakmadı, doğumum ve ardından işimdeki terfi için de en yakın dostum gibi mutlu oldu benim adıma. hele ki o dönem eve gönderdiği "dev" gibi bir hediye paketi vardı ki! hem bana, hem kızıma hepsi özenle seçilmiş birbirinden güzel bir sürü hediye; ama nasıl şok olmuştum o devasa kutuyu açıp tek tek içindekileri gördükçe. asıl bomba en sonda çıkmıştı, kendisinin sonradan "hiç beğenmeyip dalga geçtiği" bir mektup. gözlerimi dolduran yaşlardan sonuna kadar okuyamayıp kendimi yatak odama kapatıp orada hönkürerek okuduğum doğrudur :p o mektupta bahsettiği saçma sapan muhabbetlerimize göndermeler, ince esprileri, bana verdiği değer.. öyle güzel harmanlamıştı ki, hala dolabımın en özel yerinde durur ve kendimi kötü hissettiğimde çıkartır okurum. belki de ondan 200 karaktere sığdırmaya çalıştığım ufacık notun onu nasıl böyle etkileyebildiğini çok iyi anlıyorum.

özetle bendeki yeri her zaman çok ayrı, yüzyüze görüşmeden bu kadar yakın hissettiğim; bir derdim olduğunda bunu en iyi istisnai ile konuşabilirim düşüncesi doğacak kadar dost bildiğim değerli bir insandır istisnai kişilik. doğum gününü bir kez daha, en içten dileklerimle kutlarım. onun için yıllardır duasını ettiğim her şeyin arka arkaya bu yaşında gerçekleşmesi için neler vermezdim ki. çünkü hepsini sonuna kadar hak ediyor. kalbindeki ışığın hayatın boyunca yolunu aydınlatması dileğiyle, sevgili dostum. bu süreçte zannetme ki benden ve küçük inat kraliçesi kızımdan kurtulabilirsin :p