3. Bakımı köpek ya da kediden çok daha zor olan, duygusal açıdan çok hassas hayvanlar.
Doğaları gereği kemirmeyi, parçalamayı severler. Bu onların oyun oynama, vakit geçirme aktiviteleridir. Uyanık oldukları zamanın çoğunu yemek yiyerek, tüylerini düzelterek, kemirerek, şarkı söyleyerek geçirirler. Tüylerinin durumu papağanın sağlığı hakkında önemli bilgiler verir. Hasta papağanlar tüylerinin bakımını yapmazlar, tüyleri solgun renkte, seyrek, kabarık ya da karmakarışık görünür.
Ani hava değişimlerinden çok çabuk etkilenirler. Klima ya da pencere önünde bırakılmamalıdırlar. Güneşe çıkardığınızda rahatsız olursa gölgeye geçebileceği bir yer ayarlamalısınız. Günlük duş almaya bayılırlar. Kafese takılabilen duşlardan alabilirsiniz ya da mutfak ya da banyo gibi uygun bir alanda çok derin olmayan bir tabağa temiz ılık su koyarak yıkanmaya teşvik edebilirsiniz. Saç kurutma makinesiyle kurutmayın yalnız. Hem hava akımı rahatsız eder hem de tüylerinin nem dengesi bozulur. En iyisi kendi kendilerine oda sıcaklığında kurumasını beklemektir.
Karmaşaya bayılırlar. Ne kadar çok oyuncakları varsa o kadar mutlu olurlar. Oyuncakları kemirilebilir, parçalanabilir özellikte olmalıdır. Doğal liflerden, boyasız ahşap parçalardan, temiz kartonlardan oyuncaklar yapabilirsiniz.
Yemeklerini döke saça yerler, çok pasaklıdırlar. Bu yüzden de her gün olmasa bile iki günde bir kafeslerini ve oyun alanlarını temizlemek gerekir.
İki yaşındaki çocuklar gibi sürekli ilgi isterler. İlgilenilmediğinde depresyona girerler. Tüy yolmaya, sinirli ve saldırgan davranmaya başlayabilirler. Bazen de sizinle iletişimi koparır, bir köşede ölmeyi beklerler. Petshopta satılan zavallıları görmüşsünüzdür mutlaka.
Kesinlikle kafese kapatılmamalıdırlar. Uçamayan papağanlar özgüvenlerini kaybeder ve depresyona girer. Uyku-yemek zamanları haricinde kendi istemedikçe eğitimi tamamlanmış olan papağanlar kafeste tutulmamalıdır.
Beslenme, davranış bozuklukları ve eğitim için papaganokulu.org sitesini takip etmenizi tavsiye ederim.