sevgilinin aslında düşman olduğunu anlamak

1. Sevgili aslında düşman olmaz, sevgili ile bazı konularda fikirlerin zıt gitmesi, birbirlerine uyumlanamayan ilişkilerde bir süre sonra ortada gizli bir savaş meydana gelir. İki tarafta birbirlerine saldırmaya başlar, ayrı duramazsınız ama yanyana geldiğinizde de ya doğru düzgün diyalog kurulmaz, yada diyaloglar hep en can acıtı şekilde gerçekleşir. Bir süre sonra iki taraftan biri savaşı kazanmak için ciddi bir hamle yapar (aldatmak, şiddet göstermek, nedensiz yere ilişki bitirmek) bunu kim yaparsa o kazanmıştır savaşı ama sonucunda düşman sıfatını yaftalarız üstüne.

aslında olay o kadar açık ve net ki. Doğru iletişim kanallarını bulamadığımız zaman, hem kendimizi ifade edememiş olmanın neden olduğu öfke, hem karşındakinin anlamaması, ilişkide kimsenin empati yapmaması savaşın açılmasına neden oluyor.

Düşmanlarımızı kendimiz yaratırız, kazanabilmek için ve belki de Kaybetmek için. Kazanmak istediğiniz şeyin, mutluluğunuzdan daha önemli olup olmadığına karar vermek lazım öncelikle.

Edit: Biraz gereğinden fazla bilgi içerdiğinden kendi deneyimimi sildim. Bu arada hostile tutum ile, ilişkini içinde rollerin oluşumunu karıştırmış olabilirim. Başlıktan anladığım buydu, affola.

Ukte: (yazar: uraharakisuke )

2. Bir süredir yaşadığım duygu. dün itibariyle olmayacağını anladım. Araya giren ufak sorunlar, kırgınlıkları içe atmalar tetikliyor. Kızdıracak bir şey yapıyor o an karşılık veremiyorum ben sana sorucam diye atıyorum içime, onun başına gelince aynı şekilde karşılık veriyorum ya da iyi davranıyorum tersliyor o bana yaklaştığında da ben tersliyorum. Bir türlü aynı frekansı yakalayamadık biz.Canımı yakacak şeyleri en iyi o bildiği için hakkını verdi düşman gibi davranmanın. İlişkiden çok yarışıyor gibi hissediyordum. Bu yarışın kazananı olmadı tabii. Öğrendiğim tek şey ilişkide açıklık. Yoksa size hayatım dese niye canım demedi diye kızmaya başlıyorsunuz

3. Sizin tarafınızda değil de size rakip takımda olan sevgili. Her tartışmada, her şüphede sanki sevgili değil de ona zarar vermeye çalışan bir düşmanmışsınız gibi yaklaşmak, karşıdaki insana "benefit of the doubt" diye bir şey vermeyip "kesin bana zarar vermek için yaptın bunu" düşüncesiyle düşman bellemek tipik özelliklerindendir. Sürekli art niyet, yanlış davranış, hata ararlar. Şüphecidirler, detaycıdırlar, öküz altında buzağı ararlar ama sorsanız sorun onlarda değil sizdedir. Onlar aslında şüpheci, kıskanç ve manyak değillerdir, sizin davranışlarınız yüzünden böyle yapıyorlardır. Tüm komplekslerimi su yüzüne çıkardın demenin bir başka yolu sanırım. Özgüvensizliklerinden bitirmezler de ilişkiyi, siz bitirmeye kalkınca daha çok bağlanırlar, kangren ederler ilişkiyi. Kendini sevemeyen, özgüvensiz insanlarla Böyle oluyor genelde.

Ben seversem düzelir diye düşünüp umutlanmayın. Düzelmiyor. İnsanın kendi içinde bir devrimle çözebileceği bir mesele bu, o da zor.

4. Bir üstteki girdi sayesinde bu başlıktan haberdar olup aynı ben dediğim başlık. Şöyleki ilişki içindeyken genellikle sevgilinin aslında senin kötüğünü isteyen kişi olduğunu anlayamıyorsun ya da çok geç anlıyorsun. Yıllarca ama o iyiliğimi düşünüyor, ama aslında iyi bir insan, tabi benim de hatam var falan diye düşündüm.

Kıskançlık krizlerine girmem benim sapkın derece kıskanç olmamdan değil onun aşırı güvenilmez birisi olmasından dolayıymış. Her önemli olayımda bir şeylerin ters gitmesi, onun sorun çıkarmasına tesadüf demek ahmaklıkmış. Mesela çok önemli bir sınav, önemli bir iş görüşmesi öncesi çalışıyor olmam gerekirken saçma bir nedenden moralimi bozması hep mi tesadüf sorgulamak lazım.

Onunla olduğum yıllar boyunca (gizlinot: 3-5 ay olsaydı iyiydi de yıllar yani. salaklık diz boyu) özgüveni olmayan, kendini değersiz hisseden, kendini hiç güzel bulmayan, sürekli depresif, hayattan zevk almayan bir insan oldum. Bu şekilde olmamadan hep üniversitemi suçladım. Derslerim zor dedim, stres dedim hep bahane buldum işte. Çünkü sorun asla onda değildi. Hep sorunlu olan bendim.

Ne zaman ayrılmaya çalışsam bir anda üzerime düşen aaa bu sefer düzeldi galiba dedirtendi. Böyle erkekler bir de sizi ilişkinizin dünyanın en özel, en muhteşem ilişkisi olduğuna inandırırlar. Bu yüzden kimse sizin aranızdaki kutsal ilişkiyi anlayamazmış.

Sonuç olarak, bir insanla olmak sizi olduğunuzdan farklı yapıyor ve bu farklılık iyi yönde değil kötü yönde oluyorsa, çevresel faktörleri suçlamak yerine o kişiye bakmalısınız. Dünyanın tüm suçlusu siz olamazsınız. Geç de olsa o sevgili dediğiniz kişinin aslında sizin kötülüğünüzü isteyen kişi olabileceği ihtimalini görmek, hiç görememekten iyidir.Unutmayın siz güzel, mutlu, özgüvenli, değerli olansınız.

5. kolay kolay düşmanlık beslemem. lakin insanı cidden düşman kesilmeye zorluyorlar. sen kalk git sev, değer ver, güven, hayatının içine al ve zaman geçir. sonra öyle bi noktaya gelinsin ki hiç beklenmedik hareketler hiç beklenmedik tavırlar sergilesin.

ilk başta sevdiğin adam gitmiş yerine hiç güzel günler yaşanmamış gibi davranan birisi gelmiş. seni bi güzel kırmış. neden kırıyor çünkü hassas noktalarını ezberliyor ve yine diyorum insanlar değişiyor. değiştikten sonra da acımasızlaşıyorlar ve gram düşünmeden kırabiliyorlar.

hadi kırıyorlar onu geçtim ve bunun farkında bile olmuyorlar. ya da oluyorlar umursamıyorlar. insan ister istemez zamanında o çok sevdiği çok değer verdiği adamı kendine düşman olarak görebiliyor bazen.

6. en sevilen insanın en çok can yakan ya da yakma potansiyeli olan insan olmasının bir sonucudur. ben de gerçekten sevdiğim adamlara karşı(gizlinot: çoğul eki şaşırtmasın fazla değiller) hep bu modda oldum. taviz vermeyeceğim şeylerin sayısı arttı, ilişkiyi bir savaş gibi görmeye başladım. misal önemsemediğim gelip geçici bir adam bana "telefonda niye uyuz uyuz cevap veriyorsun?" dediğinde aaa olur mu canım hiç uyuz cevap verir miyim diye geçiştirdim. bir haftalık ilişkide kavgayla mı uğraşayım.

aynı şeyi çok sevdiğimin bana söyleme ihtimali bile yok. çünkü gerçekten sevdiğimde kendimle böyle konuşturmadım. en hararetli en hırçın kavgaya hazır oldum hep. hataları affedemedim. yıprattım, yıprandım.

bir zaman sonra birinin "ben senin düşmanın değilim" uyarılarıyla kendime geldim ve biraz da olsa ehlileştim. henüz ben farkında bile değilken, karşı tarafın onu düşman olarak gördüğümü bu derece anlamış olması saygı uyandırdı sanırım.

sonuç olarak bu durumun sebebi sevgi, çözümü ise biraz anlayış ve farkındalık.

7. acıtıcı bir durum

size denk değilse bir konuda. bu illa maddiyat değil, sizi içten içe düşman belleyebiliyorlar.

ama bazı kızlar görüyorum hayatlarını sevgililerine adamışlar. sanki 20 yıllık evli üç çocuğunun babasıymış gibi özverilerde bulunmalar falan. böyle olursanız yarardan çok zarar görürsünüz. eskisi kadar kıymet bilen adam az kaldı.

8. Uzun uzun yazmayacağım, her şey iyi giderken ya da siz öyle zannederken bile süregelen düşmanlıktır. Sizi yalnızlaştırmaya çalışıp, çevrenize, arkadaşlarına karışıp kusur bulması bunlardan yalnızca birisidir.

9. İnsanın kalbine ördüğü duvarların sebebidir . Kalbini açtığın, en güvendiğin, saçının teline zarar gelse kalbinin parçalanacağı insan en kötü şeyi sana yapar .

bu yüzden güven problemi çeken insanlarla dolu çevremiz. bir daha kalplerini açamıyorlar ya tekrar incinirsem diye . aslında bu da büyük bir hata, sevmek sevilmek güvenmek kadar güzel bir şey var mı ? sadece yanlış kişilere güvenince nasır tutuyor kalplerimiz .

10. ben çift okeyle dönerken bir anda bitmesi