sevgilinize, eşinize, flörtünüze kaybetme korkusunu nasıl veriyorsunuz?

1. bir adam sizinle olmak istiyorsa, sizi psikolojik olarak tartışma, huysuzluk gibi şeylerle zorladığı zamanlarda gayet umursamaz bir tavırla "işine geliyorsa" tarzında davrandığınızda kendisine bir çeki düzen veriyor. Benim bana bağlı olan sevgililerimde durum böyle ilerlemişti. Genel olarak fazla tartışmayıp "hımm öyle mi, istemiyorsan, zor geliyorsa bitsin o zaman" tarzında konuşuyordum ve etkiai oluyordu. Ama adamın zaten çok da gönlü yoksa hiçbir işe yaradığını görmedim. Mesela tartıştığınızda 2 saat sonra koşa koşa arayarak olmaz. Hele o haksızsa hiiiç aramayacaksın.

2. Ben bazen diğer insanlarin iliskileriyle ilgili konuşuyorum denk geldiginde. Hala nasil katlaniyor ben olsam coktan birakirdim, hemen ayrilmasi lazim vs. Vs. Gibi cok söylediğimden herhalde belledi bunu iyice

3. Anon 2 nin taktiği de iyiymiş. Bunu yaptıysam bilinçsiz bir şekilde yapmışımdır. Ama bilinçli de yapılabilir. Adam nerde duracağını bilsin.

4. Kızlar benim çok mükemmel başlayan bir ilişkim olmuştu. İlk cevabimda belirttiğim gibi benim açımdan olsa da olur olmasa da olur tarzında ilerliyordu. Şu bir gerçek ki ilişkide çok seçen taraf kadın olursa o ilişkide asla mutlu olamıyorsunuz. Bırakın erkek çok seven olsun, siz sevseniz de onun üstüne çıktığımızı belli etmeyin. Ben de hem bunu bilerek hem de kendimi çok kaptırmayın diye sevgilime hep işine geliyorsa tarzında yaklasiyordum. Adam kendini bana beğendirmek, beni mutlu etmek için kırk takla atıyordu. Bu ilişkide o kadar mutluydum ki. Sonra ben de kendimi duygusal anlamda saldım. Eskisi kadar kontrollü degildim, sevgimi ilgimi içimden geldiği gibi gösteriyordum. Zamanla ne mi oldu, ağzına ayrılık lafı almayan adam zora gelince hafiften çıtlatmaya başladı, tartışınca 1 saat olmadan arayan adam ertesi gün aramaya başladı, ben üzülünce hadi bee sana inanmıyorum demeye, istediğim bazi şeyleri yaparken o kadar isteksizdi ki... sonuç olarak ilişki ilerledikçe ben daha güvende hissedip ayrılığı hiç aklıma getirmiyorum ve böylece kaybetme korkusunu ona hiç yaşatmamaya başladım. Sonra ilişkide yapılmaması gerek birçok şeyi sırayla yapmaya başladı ve kolayca gözden çıkarıldım. Allahim keşke akıllansam da sırf seviyorum diye kendimi duygusal anlamda salmasam.

5. A1 anlattığınız ilişkinin çok benzerini ben de yaşadım, Sonuç olarak ağzıma sıçıldı.

Ama benim anlamadığım bir şey var; ben şahsen sevildiğimden emin oldukça o ilişkide daha güvende hissederim ki ilişki dediğin de zaten budur bence. Bu aptal erkekler neden illa kaybetme korkusu yaşamak istiyor, sevildiğine emin olunca neden daha az değer vermeye başlıyor? O sonsuz güven ve huzur hissi olmadan ilişki ilişki midir ya?

Nolacak böyle valla sinirlerim çok bozuk

6. Anon 6 çok haklısın, ben de sırtımı güvenle yaşayacağım.bir ilişki isterdim ama erkekler hep böyle evrim geçiriyorlar. Bak belki en düzgün adamla sevgiliydim ama yine de adam 180 derece döndü. 3 yıl boyunca her şey güzeldi, 3 . Yıldan sonra benim bagliligim arttıkça adamın azaldı. Bunu artık kabullenmemiz gerek. Erkek dünyası demek ki böyle. Adam hep az sevilen, az ilgi gösterilen olmalı. Öbür türlü kaşı gözü ayrı oynuyor. Ben 1 yıllık ilişkim olmadan sosyal medyada foto koymadım diye bana nasıl ısrarla ediyordu. 3 yıl bitince istediği şeyi yapmıyorum diye kendi profilindeki çift fotoğrafımızı kaldırmakla tehdit ediyordu. Sevgiden kör olmuş gözlerimi açsaydım da adamın aldatmak için kendine yol yapmaya çalıştığını anlasaydım keşke.

7. Cevaplarınız için çok teşekkürler süslüler.

Aslında evet karakterimiz nasılsa öyle gidiyor. Ben bu zamana kadar çok fazla mantığıyla hareket edebilen biri olamadım. Kalbim nereye götürüyorsa oraya gittim.

Şu anki ilişkimde de aslında ilk zamanlar çok peşimden koştu. Aylarca uğraştı. Sonra ben iyi tamam dedim buluştuk falan derken şu an 9 aylık bir ilişki var. ilk zamanlar ben de ufak tartışmalar olduğunda keyfin bilir deyip geçiyordum peşimden koşuyordu. Şimdi sanıyorum ki benim sevgim bir tık daha fazla olmaya başladı. Öyle her tartışmada arayan adım atan ben değilim tabii de özleyip aradım birkaç kez. Hala ilk adım atan kendisidir. Arar, barışmak için elinden geleni yapar. Sadece son tartışmada öyle bir şey söyleyince ondan vazgeçemeyeceğimi düşündüğünü anladım. İlk zamanlara göre biraz değişim oldu tabii ama o düşüncesinden nasıl çıkartırım onu merak ettim.

8. Soruyu ben sordum sanki, cevabım yok ama çok doğru tespitler

9. Yoo her saatten sonra olabilir. İçiniz içinizi de yese cool yapıcaksınız, güçlü durucaksınız. Zaten nasıl elleri ayaklarına dolanıyo gördükten sonra böyle yaklaşmaya başlıyosunuz daha çok. Sizin gibiyken 4 5 yıl sonra bunu becerebildim ve daha fazla değer gördüğümü düşünüyorum bu şekilde

10. Aramamayı nasıl başarıyorsunuz peki? Mesaj atmamayı falan?