uzun süreli ilişki yaşayıp ayrılan var mı aramizda?

1. boşanmak gibi bir şey olsa gerek.

2. 10 sene çok fazlaymış. Nasıl ayrıldınız süslü? İki kere ayrıldım ben de birinde severek birinde soğuduğunda için. Ama ikisi de ortalama 3 yıllık ilişkilerdi.

3. Sizin kadar değil ama 3 yıllık ilişkim bitti biz tükenmiştik muhtemelen sizin de öyle olnuştur yoksa insan kolay kolay alıştığı hiçbir şeyi bırakamıyor. Elbet hisler zamanla unutuluyor üzülseniz de yıkıldım sansanız da geçecektir anı yaşayın

4. Öncelikle geçmiş olsun. Hayat önünüze çok daha güzel şeyler serer umarım. Benim de 4 yıllık ilişkim bayağı kötü bir şekilde bitmişti. Sizinkinin yanında kısa hikaye gibi kalır ama bende çok izi kaldı. Sevgi ya da nefret değil de ilişkiden sonraki 1 yılda kendi kendime çok dersler aldım. Atlatmam da 1 yılı aştı.  Şimdi o günler çok uzak geliyor. Ağlamak istediğinizde sonuna kadar ağlayın derim ben, ertelemeyin. Eğer sizin için dönüşü yoksa ne kadar üzülürseniz üzülün onunla konuşmaktan kaçının diyebilirim sadece acıyı uzatıyor bu. Umarım kısa bir zamanda geçer. 

5. ben 7 yıllık ilişkimi bitirdim anonim yazıyorum ama buradan anlayan çıkar belki kim olduğumu. ekim sonunda ayrıldım ama kopamadım, kopamadık, bazı şeyler çözümsüz kalmıştı kafamda onları da oturtunca artık önüme bakmam gerektiğini fark ettim. bu süreçte bayağı zorlandım diyebilirim. yeniden hayat kurmak zor, kolay gelsin.

http://www.hurriyet.com.tr/yas-surecinin-psikolojide-5-evresi-40154722 şurada yazan bütün süreçleri tek tek yaşadım bu arada. herkes aynı şeyi söyleyecek ama kafanızı meşgul tutun. aramayın görüşmeyin görüştükçe daha zor ilerliyor. anı içeren şeyleri kaldırma gücünüz kaldığında mutlaka kaldırın yoksa onlara bağlanıyorsunuz. böyle.

6. Çok teşekkürler iyi dilekleriniz için. O kadar içinden çıkması zor bir durum ki ayrılmak tek seçeneğim artık. 17 yaşımdan beri sevgilim ve özünde iyi bir insan. Ancak babası oldukça sorunlu biri ve ailesine sahip çıkmıyor bu nedenle onun aileye bakması gerekiyor. Aramizdaki eğitim ve maddi farkliliklar nedeniyle benim ailem onu istemiyor. Son 4 yıldır ben başka bir şehirdeyim. Arastirma gorevlisiyim o ise garsonluk yapiyor. Bu yaz artik evlenelim dedik ve ben ailemin itirazlarına rağmen gözümü kararttım ki babam çok açık bir şekilde onay vermeyeceğini söyledi. Buraya kadar aşırı problematik görünüyor zaten ama asıl ayrılık nedeni bunlar değil. Evlilik kararı aldığımızdan ve ben ailemi ufak ufak karşıma aldığımdan beri evlilikle ilgili hiçbir plan yapmaması ve konuyu ben açmadıkça asla açmaması temel ayrılık nedeni. Ailesini bırakıp yanıma gelmesi mümkün olmadığı için ayrılmak istedigimde bunun vicdanı sorumluluğunu taşıyamam dediğimde beni hep ikna ediyor ama söyledikleri yalnızca o anda kalıyor sonrasında değişen bir şey olmuyor. 10 yılın sonunda artık o kadar dağıldım ki ne doktoramla ne isimle ilgilenebiliyorum psikolojim tamamen bozulmuş durumda.

7. ben kesinlikle terapiye gidin diyorum. bu kadar büyük hayat değişimleri için profesyonel yardım almak şart bana kalırsa.

8. 9 senelik iliskim oldukca kotu bitti. O benim sevgilim, en iyi arkadasim ve kisa bir sure icin de esim olmustu. Uzerine psikolojik destek aldim. Psikologum bunun bir yas sureci oldugunu, yani aynen bir yakinimi kaybetmisim gibi hissedecegimi, bunu ne kadar ertelersem de o kadar sancili gececegini anlatmisti. Ilk zamanlar her sey cok tuhaf geliyordu. Mesela yalniz basina sinemaya nasil giderim diye dusunuyordum aklim almiyordu yada yazin tatilde benim yanimda kim yuzecek diyordum. Tek derdim boyle ufak tefek seyler olmustu. Disari ciktigimda cift gormek bile istemiyordum zaten cok cikamiyordum da. Idrak etmem, soku atlatmam, kendimi suclamalarim, onu suclamalarim derken bir sure boyle debelendim. Sonra sonra alismaya basladim. Ara ara tamam ya gecti artik deyip aglaya aglaya basa dondugum oldu. Yaptigi her seye ragmen bir arkadas olarak onu cok ama cok ozledigim oldu. Bunlardan bir sonraki asamada ise normallesti. Bir daha asla biraraya gelemeyecegimizi gordum. Hayatta baska arkadaslarim da olacagini, tekrar gulecegimi, eglenecegimi, onsuz da iyi olacagimi ve hatta asik olabilecegimi gordum. Siz de Aglayacaksiniz, uzuleceksiniz, bazi gunler gecti bitti ya cok iyiyim deyip tekrar aglayacak ve uzuleceksiniz ama bir gun zamani gelecek ve bu surec tamamlanacak ve siz de tekrar iyi olacaksiniz. Bu surecte yasinizi dibine kadar yasayin, kafanizi toparlayin, kendinizi de zorlamayin. Caniniz istemiyorsa illa hemen sosyallesmek zorunda hissetmeyin. Zamanla hepsi olur ama kendinizi kapatmayin da tabii. Yalniz bir seyler yapmaya da gayret edin cok da kotu olmuyor :) Cok caniniz sikilirsa ve yabanci birine anlatip acilmak isterseniz de bir mesaj atin.

9. Gayet mantıklı sebepleriniz var. Olmayacağı çok açıkmış geriye dönüp baktığınıZda keşke demeyeceksiniz. Bu yüzden ben kısa sürede atlatacağınızı düşünüyorum. Yani birkaç ay kendinize müsade edin. Üzülün ama dağılmayın da. Kendinizi işinize verin.

10. 4 yıllık iliskimde terk edildim mesajla. Baya üzgünüm. Kolay kolay atlatilmiyor ama gün geçtikçe acısı azalıyor. Tabiki 10 yilla kıyas bile olmaz ama umarım bir an önce atlatırsınız sevgili süslü. Yardim almanızı öneririm bu süreçte. Çünkü insan farkında olmadan depresyona sürüklenebiliyor