64.
yaşam enerjisi yerinde olan, kolay kolay bunalıma girmeyen, kendine güvenen, rahat tipler.
çalışırken de yüksek lisans yapabilirim, önümdeki maçlara bakarım, sevgilim mi terk etti sorun ondaydı, sınavdan yarım saat erken çıktım, sabah altıda zımba gibi kalkıp koştum... hele hele. gamsızlar sizi.
63.
hani bazı insanlar vardır ya bir iş yapılması gerekiyorsa yapar. ertelemez, sündürmez, yapıp kurtulur. en ufak işi bile sonuna kadar erteleyen ben (bkz: procrastination) en çok bu özelliğe özeniyorum bu aralar.
kendini robot moduna al/duyguları kapat düğmeniz falan mi var? nedir bu işin sırrı iradeli süslülerim söyleyin bana(gizlinot: :'()
62.
Zayıf olmak, güçlü iradeli olmak, enerjik olmak, yapmak istediği şeyleri yapabilen insanlara çok özeniyorum ama kendimde o gücü bulamıyorum.
61.
el üstünde tutulmak. şöyle ki bazı insanlar kendini saydırmayı çok iyi biliyor, hak etmediği kadar ilgi ve şefkat görüyor. jestler, hoşluklar hep onlar için. yani hep alan taraftalar. bahsettiğim şeyin bu insanların güzelliği ya da iyiliği ile alakası yok bu arada. sadece öyle. kıymetleri biliniyor işte. mesela beraber misafirliğe gidersiniz bu insana hürmet edilir bize ise canım bi gelir misin şu bulaşığı halledelim falan denir. örneğin ben özel bir gün için göndereceğim çiçeğe haftalar öncesinden karar verirken, çoğu zaman benim doğum günlerim unutulur. bildiğin unutulur. burada sorun kimde tartışılır ama bir arkadaşım şöyle bir tespitte bulunmuştu ''çocukken misafirliğe gidince annemiz bile ''o yemez ona ayrı tabak koymayın'' derdi, yük olmama düşüncesini bu kadar içselleştirdiğimiz için karşı tarafa da bu geçiyor'' demişti. bence çok haklı.
60.
evlenip çocuk sahibi olmak
59.
gerçek dostu olan insanlar. öyle imreniyorum ki, keşke benim de her vakit başımı omzuna koyup ağlayabileceğim diz dize oturup sohbet edebileceğim olsaydı. işi düşünce yazan tanıdıklarından başka kimsesi olmayan insanın dost istemesi büyük lüks.
58.
tam anlamıyla özgür olabilen insanlar.
özgür ruhum hep onlara içerliyor, ne yapalım
57.
sağ ve sağlıklı bir aile. hayatta en imrendiğim hatta yer yer kıskandığım tek şey sanırım. babanın çocuğu için herhangi bir şey yapması bu basit bir şey de olabilir. ve annenin elinin değdiği senin için pişirdiği herhangi bir yemek. kıskançlıktan ağladığımı bilirim bu konularda. şimdi tabi çelik gibi oldu yüreğimiz ama ben kalbi pamuk şeker olan bir pelinsu olmayı isterdim.
56.
Kuzey veya Orta avrupa'da gül gibi geçinip giden gençler...
55.
kızartma yapabilen, kızartma tenceresinin başında tencereyi karıştırabilen insanlara çok imreniyorum, keşke ben de yapabilsem.