süslülerin linç edilme korkusu ile söyleyemedikleri

901. Siksalak iş arkadaşımı gördükten sonra amsalak erkekler gözüme o kadar itici gelmemeye başladı.

902. Survivor izleyen ağır maldır. Oraya çıkarılan gerizekalı, yeteneksiz flash tv oyuncularının at gibi tepinmesinden ve acunun bet sesiyle kabız gibi konuşmasından keyif alabilenin zekasından şüphe ediyorum.

903. evlendikten sonra evlenilen kişinin anne/babasına anne/baba şeklinde hitap edilmesi bana son derece saçma geliyor. ne ara annen/baban oluyor? boşanınca birden anne/babalıkları düşüyor mu? amca/teyze diyince neden karşı taraf kırılıyor?

evet bekarım ve ayrıca evet bekara koca boşamak kolay.

904. hala dört bir yandan sma'lı bebekler için ilan açılıyor. 3, 4 aylık bebekler bunlar ve ailelerin toplaması gereken tutar neredeyse 2.5 milyon dolarken söyleyecek söz kalmıyor.

dün çıkmadı bu hastalık ve testle hastalıklı genlerin taşınıp taşınmadığı belirlenebilirken bu yardımı talep etmek bana utanmazlık gibi geliyor artık. tedavinin hastalığı kısa süreli mi baskıladığı yoksa kalıcı mı olduğu bilinmezken boğazdan beslenen ve solunum desteğine ihtiyaç duyan bebekler için bile toplanıyor 24 milyon tl tutarındaki yardım.

evlat kıymetlidir, kimse vazgeçemez bundan eminim ancak açlık yüzünden intihar eden insanların olduğu ülkede, devlet katkısıyla değil, sıradan vatandaştan toplanan bu paralara artık diyecek bir şey yok. muhteşem genlerini çoğaltmak için yanıp tutuşan cahil aileler yüzünden acı çeken bebeklere çok üzülüyorum. ayrıca twitter'dan instagram'a kadar alakasız postların altında iban paylaşan ailelerin yaptığı şey zorbalığa doğru gitmeye başladı. "çanta alıp gezeceğine evladıma yardım et, vicdansız!" demiş geçen biri, o iş öyle değil bacım.

905. Sma'lı bebekler konusunda benim de hep söylemek istediklerim vardı ama vicdansızlıkla suçlanmaktan korktum ne yalan söyleyeyim. Tip1 için kanıtlanmış bir tedavi yokken, önceki çocuklarını yine bu hastalıktan kaybedip genetik test bile yaptırmadan yeniden çocuk yapmak asıl vicdansızlık bence. Kimsenin üreme hakkına karışamam ama üst üste sma nedeniyle çocuklarını kaybedenleri görünce cahilliğin böylesine lanet ediyorum. Zor çok zor. Kimse çaresi olmayan bir dertle sınanmasın kimsenin evladı acı çekmesin. Fakat toplanan bunca yardım bunca para bir bilinmezliğe gidiyor. Çözüm bulunacak, fayda sağlanacak o kadar sorun varken ve kaynaklarımız bu kadar kısıtlıyken bu kampanyalara malesef destek vermiyorum.

906. şu an televizyonda bayramda ilk erkeğin ailesine gidilir diyen kayınvalideler var. ama oğulları orda burda evlenirken tüm masraflar bize kitleniyor diye ağlıyorlar. ama gr acımıyorum damadınız olsa eve sokmazsınız.

907. genel olarak sağlık politikasıyla ilgili sinir olduğum şeyler var. buna kendi ailem de dahil.

sağlık harcamaları ülkenin üzerinde büyük bir kambur, herkese ücretsiz hizmet verilmesi verilen hizmetin kalitesini düşürüyor.

Adaletsiz bulduğum şeyler şöyle:

-farklı sgk pimi ödeyen kişilerin aynı hizmeti alması: maaşı asgari ücretin kat kat üstünde, çocuğu olmayan, bekar bir insanım; maaşımdan hayvan gibi vergi kesiliyor, benim verdiğim vergiyi çoğu esnaf vermiyor; ama asgari ücretle çalışan, çiftçi sigortası yaptıran adam gidip 5 çocuk yapıyor. ben sgk'ya en çok katkıyı sağlayıp, en az faydayı görüyorken; adam sgk'ya en az katkı sağlayıp 6 kişi bakıyor, sonuç olarak aylarca aynı mr sırasını bekliyoruz.

ben kimsenin bebesine bakmak zorunda değilim. daha iyi sağlık imkanları için özel sağlık sigortası yaptırmamı söylüyorsan, benden onun vergisini/primini almayacaksın.

-normal yaşama sahip olamayacak bireyleri yaşatmak için harcanan para, bu tıp etiğiyle de alakalı bir konu. dedem vefatından önce yaklaşık 1,5 ay yoğun bakımda yattı ve hastaneye yatırılmadan önce de ileri derece alzheimer'dı, motor hareketleri iyice zayıflamıştı. yani hastaneden sağ çıksa bile arkadaşlarıyla konuştuğu, çarşıya çıkıp gezdiği, bilinçii hareket ettiği bir hayatı olmayacaktı. benim gözümde dedeme harcanan paraya yazık,. şunu sorguluyorum: dedemin hastanede yattığı süredeki giderler sgk tarafından karşılanmasaydı, ailem onun tedavisini ısrarla devam ettirir miyidi? ya da aynı durumda kaç aile ettirir? sonuçta, bilinçli olarak "siz elinizden geleni yaptınız doktor bey, bundan sonra yapılacaklar nafile, evinde kendi yatağında beklesin" diyecek aile sayısı çok az, ama para bunu dedirtebilecek bir etken. böyle durumları ülke kaynaklarının boşa harcanması olarak görüyorum.

sonra da şunu diyorum: ülke kaynakları ne kadar doğru harcanıyor ki? dedeme yapılmayacak tedaviden sağlanan tasarruf, bir kişiye daha makam arabası alınması anlamına gelecekse varsın o ülke kaynağı boşa harcansın, dedemi yaşatmaya çalışsınlar...

908. özellikle ilişkiler konuşulurken kadınların neredeyse erkekler kadar psikolojik şiddet uyguladığını kabul etmemelerine sinir oluyorum. bir şeyi ortadan kaldırmak için öncelikle kabul etmemiz gerekiyor. kıskançlık adı altında maalesef kadınlar da erkekler kadar kısıtlayıcı ve denetleyici oluyorlar ama bunu erkeklere güven olmaz teması altında normalleştiriyorlar.

909. yaz gayet erken geliyor. her yıl bahar aylarında twitterda falan olay çıkarıyorsunuz "yaz ne zaman gelecek yetti artık yaz gelsinnn" falan diye ama yaz martta, nisanda yahut mayısta gelmemeli yahu siz delirdiniz mi? egede yaşayan biri olarak yaz malesef mart başında çok sıcak bir bahara giriyoruz, mart sonunda da yaza giriyoruz, adana-antalya vs.'yi düşünemiyorum ama bu bile kimseye yetmiyor. ne istiyorsunuz ya kaç derece olsun? zaten küresel ısınma mahvetmiş, her yer fazzzla fazla sıcak. bir de siz düşünce gücünüzle yazı çağırmayın swh. nisanda yağmur yağıyor story atıyorsunuz "yok artık yağmur mu yaz ne zaman gelecek" diye. söyliyim kardeşim, bahar aylarında değil. burdan hashtaglerimle yetkililere sesleniyorum: #yazıerkendençağıranistanbullularahayır #yazgecikmedibaharaylarındayız #calmdown

910. çoğu erkeğin içten içe kadınlara acı çektirmek istediğini düşünüyorum.

bunun sadece ikili ilişkilere değil tüm topluma, iş ilişkilerine de yansıdığını düşünüyorum.