55.
az önce yaşadığım durumdur. tezimi 1 dönem daha uzatıp, o sırada işe girip, zar zor ikisini idare edip sonunda mezun oldum. kapasitemin üstünde bir bölümü, her şeyi son güne bırakarak bir şekilde bitirdim sonunda. bile bile kendimi yıprattım ama değecek gibi hissediyorum.
54.
Gerçek hayatla yüzleşme vaktinin geldiğinin habercisidir. Mezuniyetin yanında iş bulma stresi, iş bulunsa bu sefer de verilen işi becerebilir miyim stresi peşinizi bırakmaz. Endişelenmeyin, iş bulup biraz da tecrübe kazandınız mı bu stresin yerini başka şeyler alır. Ama asla bitmez :')
53.
Nerden gelirsen gel, bir yerde insanı birileriyle eşitler. Hayatta çok az şey bu kadar işe yarar.
52.
keşke olmasaydım dedirten başlık (gizlinot: ne güzel günlerdi be :()
51.
mezun olduktan sonra zaman aşırı hızlı geçer. evde bile olsanız yıllar göz açıp kapanıncaya kadar geçer. kimle konuşsam bu böyle.
50.
yakın zamanda olacak inşallah ama şimdi de ne yapacağım korkusu başladı. kpss düşünüyorum ama ya çalışmak için geç kalmışsam... bölümü sevmiyorken her şey eziyet gibi ve anlamsız geliyor.
49.
Keşke mezun olmasaydım dedirten başlık. Öğrencilik her zorluğa rağmen güzeldi. Mezun olunca kurtuldum diye sevinmiştim ama sevinmemem gerektiğini iş aramaya başlayınca anladım. Tecrübem ve torpilim olmadığı için gittiğim tüm kapılar yüzüme kapandı. Mezun olalı yıllar oldu ama halâ işsizim. İşsizlik ve gelecek kaygısı çok zor. Öğrenci süslüler, öğrenciliğinizin kıymetini bilin bence. İnsanın en güzel yılları öğrencilik yılları bence.
48.
Bir an hafiflemiş, üzerinizden bir yük kalkmış gibi hissettirir sizi. Ama akabinde gelen gelecek kaygısı ve boşluğa düşme eylemi festival tadında
47.
mezun olana kadar harikaymış gibi görünen fiildir. mezun olduktan sonra kısa süreli bir hafiflik yaşarsınız, mükemmel bir histir. fakat bir süre sonra 'keşke hiç mezun olmasaydım' dersiniz...
46.
Öğrenciyken ne yapacağın bellidir, okula gidip ders çalışırsın, sorumlulukların nispeten azdır, öğrencilik keyifliydir. Is hayatı, belirsizlik, gelecek kaygısı, türlü türlü mobbingler, sorumluluk, stres.. bütün bunlardan kaçmak için okulumu 1 yıl uzattım (gizlinot: Ki hiç pişman değilim yine olsa yine uzatırım ). Okumaktan daha iyi bir işim yok o yüzden istemeye istemeye yüksek lisansa başlayacağım. Kaçabiliyoruz ama saklanamıyoruz arkadaşlar malesef bi noktada hayata atılmak zorundayız sadece bu gerçekliği elimden geldiğince ertelemeye çalışıyorum.