renklerden tat almak

1. yiyeceklerinizi rengine göre seçmek. (gizlinot: midir acaba?)

mesela ilk aklıma gelen dondurmadır. en sevdiğim kestanelidir ama rengine bakmam bile. kestaneli olması yeterdir seçmem için. ama yeşilli olana hiç aklım gitmez. sarı olana da. ama ekşili olan bordo renklilere kayar aklım. bordo ekşidir benim için. kahverengine de bakmam. dondurma, kestane ve karadut ya da frambuaz renklidir benim için. o renklerin tatlarını severim. limon severim ama sarı olan ekşi, dondurmada cezbetmez beni. kafam karıştı mı iyice şimdi. hmmm.

perşembe pembedir benim için, yıllar önce bir perşembe günü, bir köy yolunda, bembeyaz tüylerine inat, yolun ortasında ezilmiş, pespembe eti asfalta yayılmış bir tavşandan dolayı. ne o günün perşembe olduğu gitti aklımdan ne de tavşanın görüntüsü. perşembe pembe kaldı bana hep, hep pembe tadı verdi.

doğduğum ay aydınlık güneş rengi benim için. hani sonbaharın başlangıcı olmasından dolayı kahve tonları tadı almam. doğmuşum ya, dünyaya ışık gibi. (: haziran ise mavi, masmavi bir tat verir. yaza giriştir çünkü.

kırmızı sinirlendiğimde hissettiğimdir. "kan kokusu alıyorum" daki kızgınlık kadar sinirlenmem hiç ama kırmızı sinirdir benim için.

aşktan elim ayağım kesildiğinde rengarenk hissederim, gökkuşağı gibi. renkli şekerlemeler yiyormuş gibi ağzım tatlanır, kulaklarıma kadar varır. sırıtarak yürüdüğümden deli zannedecekler şimdi diye düşünür beyaz tadı alırım deli gömleği gelir de aklıma...

2. bilimsel adı sinestezi olan durum.hafif versiyonu bende de var.bu durumla ilgili olarak şiddetle adam fawer'ın empati kitabını öneririm.

duyuların içiçe geçmesi gibi bir şey.bende nesnelerin,duyguların ve insanların renk olarak karşılığı var.yani bana göre bir şarkı mavi,bir duygu mor,bir insan lacivert görünebiliyor daha doğrusu zihnimde o şekilde canlanıyor.aynı renge ait şeyleri birbiriyle özdeşleştirebiliyorum da mesela güven duygusu mavi benim için ve babam da mavi.

sanırım bir yerde bazı sanatçılarda görüldüğünü okumuştum ama kimlerdi şu an çıkaramıyorum.

ama en ilginci 6.his olarak yansıması bir insanla tanıştığımda o bir renge dönüşüyor benim için ve sarı ve kahverengi olan insan ileride mutlaka onu sevmeme engel olacak bi şey yapıyor.

3. başlığı okuduğumda ilk tepkim "ne?" oldu ama gerçekten çok güzel açıklamışsınız. özellikle her daim siyah giyen bir toplum olduğumuz göz önünde bulundurulursa renkleri seven ve kullanan kişilere sempati duyarım.

Renkleri olaylara, kişilere bağlamak ve böyle bir metafor oluşturmak hiç aklıma gelmemişti :)

4. Jeffrey moore 'un sinestezya kitabinda bu durum güzel işlenmişti. Benim için tek bir kişi için geçerli o da gerçekte hiç görmediğim facebooktan arkadaşım olan biri. Ne zaman fotoğrafını görsem karamel tadı alıyorum. Bu sinesteziye dahil olur mu bilmiyorum

5. Tek benim sanıyodum ilk boş vaktimde tüm yazılanları okuycam renklerin tatlarının yani sıra dokuları da var benim için kumlu metal tadı veren açık mavi, şekerli yeşil vb. ayrıca insanların da renkleri var benim için kimi lacivert benim için biri orman yeşili gibi.

6. renklerden tat almak değil de, insanları renklerle ilişkilendiren, her insanın etrafa aurasıyla beraber bir renk yaydığını düşünen bir insanım. sarı rengi hiç sevmem mesela, bunun nedeni de sevmediğim insanların etraflarında sarı bir aura olduğuna inanmamdır:)

7. bu benim ! insanları renklerle ilişkilendiriyorum herkesin bir rengi var. ama en çok sayıların renleri var. 8 yeşil 6 mavi 5 sari 4 kirmizi bende mesela. mekanlarinda renkleri ve sayilari var zihnimde. hatırlayamayacağım sayılari misal tel no renklerle hatirlayabiliyorum öyle kodlanıyor. ama 2 ve 5 sarı ve 1in rengi yok bu yontemi hatirlamakta kullanmiyorum o yuzden. şarkıların ve duygularında rengi ve bazen de sayisi var