20’li yaşlar ve 30’lu yaşlarınızı kıyasladığınızda ne gibi farklar hissediyorsunuz?

1. Iki ayri insan gibi. Daha cabuk yoruluyorum, haftaici 9da eve girmezsem ertesi gün pilim olmuyor. Ama kafa olarak daha iyi bi yerdeyim, oldurmaya calismalari biraktim, bana iyi gelmeyen insanlari saldim gitti. Eskiden herkesin gönlünü yapmaya calisirdim, kendimden baska herkesi memnun etmeyi 30larla biraktim. 

Ah bu kafamla gencligime dönsem ;)

2. Ben de dediğiniz gibiyim a1. Eskiden yazları güneş doğarken eve dönerdim. Kalabalık arkadaş ortamlarım vardı. Şimdi Saat geç olsa yarın pert olurum diye düşünüyorum. Temkinli sosyalleşiyorum eskiden zevk aldığım şeylerden zevk almıyorum ama o dediğiniz zihinsel olgunluk bu yaşların en güzel kısmı. 

3. 20'lerde daha pervasızdım 30'larda hayatın ritmiyle birlikte kendimi buldum. Erken Gençlikte giderilmeye çalışılan hevesler yerli yersiz oluşan heyecanlar beni çok yoruyormuş artık daha dingin daha özgüvenli bir kadın var aynaya baktığımda. Hala bazı konularda tembellik yapıyorum sık ao bencillik ve fedakarlık arasında debelensem de ben kesinlikle bu yaşların kadınıymışım 30'ları çok sevdim eminim 40'ları da seveceğim :)

4. 27-28e kadar tam bir geri zekalıydım açıkçası. Kendimi doğru düzgün tanıyıp kabullendiğinde bu yaşlarda oluyorsun genellikle, bence ruhsal açıdan daha bir rahatlıyorsun. Bende seninkinin tersi gibi olmuş hiçbir şeyi eskisi gibi takmıyorum. Fiziksel olarak ise kötü beslenme, uykusuzluk falan daha çok etkiliyor bünyeyi.

5. Ne enerjim ne hevesim azaldi. Ayni seylerden zevk aliyorum, kendim icin yasamaya devam ediyorum tek fark hayatima giren 2 cocuk olmasi birde onlar icin yasiyorum onlara daha iyi bir gelecek saglama kaygisi disinda bir kaygimda yok yani 20 de neysem 30 larda da oyum. (Yaş 35)

6. Üstteki arkadaşın dediğini tokat gibi hissettim 27-28e kadar düz gerizekalı gibiymişim diye düşünüyorum, öyle aydınlanma geldi/oldum ben kafasıyla söylemiyorum bunu. Cesaret ya da asilik sandığım şeyler aptallıkmış, olsun iyi ki yaşanmış :) o zamanlar ileriye dönük planlarım vardı, anı yaşamaya çalışıyordum şimdiyse planlarım daha kısa vadeli ama gerçekten anı yaşayabiliyorum.

Fiziksel olarak görünürde hiç değişiklik yok ama hangoverdan daha çok etkileniyor ve eskisi kadar dikkat etsem de daha kolay zayıf düşüyor, daha ağır atlatıyorum. Heyecan heves konusunu yaşa bağlayamıyorum ben pek, yani benim heyecanım hala var ama bunca umutsuzluk içinde heves kırılmadan duramıyor. ilişkiler konusu hala gel - geç modunda, bu yönden hiç değiştiremedim kendimi, hala ciddi bir şeyler düşünemiyorum

7. 20lerde doğru düzgün para kazanamadığım için 30larımın daha eğlenceli olmasını bekliyorum açıkçası.

8. Yeni 30 yaşıma girdim. Para kazanmaya başlayalı 3 yıl oluyor. 20'li yaşlarda kaygılandığım her şey daha şimdiden saçma gelmeye başladı. Hiçbir şey yaşayamadım 20'li yaşlarımda. Oğuz atay'ın tutunamayanlarda yazdığı gibi Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım. Hani yukardaki süslüler gerizekalıydım diyo ya ne yaptıkları için öyle düşünüyorlar bilmiyorum ama keşke ben de gerizekalı olsaydım da ot gibi yaşamasaydım. Yaşadığım kayıplar ve rezalet geçen gençliğimi ve çocukluğumu geride bırakabilmek için Terapiye başladım. 30'lu yaşlarıma hayatımda İlk kez başkaları için değil kendim için bir şey yaparak başlamış oldum. Bu yüzden hevesim de heyecanım da yeni. Fiziksel olarak eskiden de geç saatlere kadar oturmam mümkün değildi az uyurdum ama erken uyumam çok önemliydi. Şimdi hala öyle. Bir de heves ve heyecan olarak daha iyiyim. Terapiye gidince iyileşeceğime dair umudum oluştu.

9. Değerli yanıtlarınız için çok teşekkürler süslüler. Ben olumsuz kısımları dile getirsem de çoğunlukla sizlerle aynı şeyleri hissediyorum. 20'ler tam bir kopuk uçurtma, 30'lar kendin olma dönemi.

10. Cağnım kadınlar, ne güzel yazmışsınız hepiniz. Umarım zamanla benim de hayatım belli bir yaştan sonra rayına oturur. Maddi ve manevi anlamda netlik kazanmayı çok istiyorum.